Κάποτε αποτελούσε είδηση η εκτόξευση κατηγοριών ή έστω υπονοούμενων περί διαπλοκής μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και των οικονομικών παραγόντων. Πλέον, αυτό είναι κάτι ξεπερασμένο, καθώς στο παίγνιο της νέας διαπλοκής που στήνεται οι συνθήκες για την ανάδειξη του τελικού νικητή έχουν αγριέψει. Την ίδια περίοδο που άγνωστοι πυρπόλησαν τις δύο αγροτικές κατοικίες του Φώτη Μπόμπολα στα Σφακιά της Κρήτης, μία ακόμη εξέλιξη καταδεικνύει πως κάτι αλλάζει εις βάρος της «παλαιάς διαπλοκής». Εκτός των αλλαγών, σε όρους συσχετισμών ισχύος του επιχειρηματικού παιγνίου, οι δρώντες του πολιτικού συστήματος αναμετρούνται πλέον ευθέως με τα οικονομικά συμφέροντα που δεν τους είναι αρεστά. Ναι σωστά διαβάσατε. Δεν υπάρχει μόνο η οικονομική διαπλοκή που πιέζει τα κόμματα, αλλά και κόμματα που αναμετρούνται ευθέως με μη φιλικά, προς αυτά, μέσα ενημέρωσης.
Έτσι, λοιπόν, ο Σύριζα δεν αρκείται να τα βάζει με το ΠΑΣΟΚ της λίστας Λαγκάρντ, αλλά σήκωσε το γάντι εναντίον του Πρετεντέρη, με τελικό στόχο τον βασικό μέτοχο του Μεγάλου Καναλιού… Το ενδιαφέρον σε αυτή την περίπτωση δεν είναι τόσο το γεγονός ότι ο Σύριζα ελέγχει τον «Τηλέτυπο», για την ιδιαίτερη ευχέρεια έχει το συγκεκριμένο εκδοτικό συγκρότημα στην σύναψη ενός νέου δανείου. Ούτε κατά πόσον το Μega ανταπαντά στην ανακοίνωση του Σύριζα για την υπόθεση του νέου δανείου, αλλά ενοχικά σιωπά για το ενδεχόμενο εμπλοκής βασικού μέτοχου στην λίστα Λαγκάρντ. Η πρωτοτυπία του όλου περιστατικού σχετίζεται με το γεγονός ότι ο Σύριζα, δια του εκπροσώπου τύπου του επέλεξε τον «αδιάφθορο» Σκάϊ για να βάλει κατά του διαπλεκόμενου Mega.
Η επιλεκτική μνήμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπέρ της νέας διαπλοκής είναι εξοργιστική για όσους διατηρούν μια καλή σχέση με την μνήμη τους στα δημοσιά πράγματα. Ο Σύριζα δεν είχε επιδείξει την ίδια ελεγκτική διάθεση για τις ναυτιλιακές δραστηριότητες του Αλαφούζου στην περίπτωση του δεξαμενόπλοιου «Ασπρονήσι» ή για τις επενδύσεις του συγκεκριμένου επιχειρηματία στην Ρουμάνια…
Αυτή, η επιλεκτική μνήμη της αριστεράς του Τσίπρα δεν αφήνει πολλά περιθώρια για το κατά πόσον ο Σύριζα έχει μια αμερόληπτη θέση απέναντι στους εσωτερικούς ανταγωνισμούς μεταξύ των κυρίαρχων επιχειρηματικο-εκδοτικών ελίτ.
