Γράφει ο Ανδρέας Γ. Μπανούτσος
Η πατρίδα μας περνάει δύσκολες ώρες και με το δημοψήφισμα της Κυριακής 5ης Ιουλίου 2015 οι Έλληνες πολίτες καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας τους σε μία εξαιρετικά κρίσιμη ιστορική καμπή. Η εκτίμηση του γράφοντος είναι ότι όποια και αν είναι η ετυμηγορία του Ελληνικού λαού οι συνέπειες θα είναι αρνητικές για το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα και την οικονομία της χώρας. Δυστυχώς, φοβάμαι ότι η Ελλάδα έχει περιέλθει στη θέση της Αρχαίας Ρώμης όταν ηττήθηκε από τους Γαλάτες υπό την ηγεσία του Βρέννου το 387 π.Χ. «Οι Γαλάτες τότε με τον αέρα του νικητή και υπό την αρχηγία του αλαζόνα Βρέννου απαίτησαν λύτρα για να αποχωρήσουν από τη Ρώμη. Ζήτησαν δηλαδή από τους νικημένους Ρωμαίους να του παραδώσουν σχεδόν 330 κιλά χρυσό και οι Ρωμαίοι, που ήταν έντρομοι ότι η Ρώμη θα παραδινόταν στις φλόγες των κατακτητών, συμφώνησαν να τα δώσουν. Συγκέντρωσαν λοιπόν τον χρυσό που θα καταβαλλόταν ως λύτρα για την αποχώρηση των Γαλατών, αλλά τότε ο Βρέννος άρχισε να το ζυγίζει με τα δικά του σταθμά τα οποία δεν συμφωνούσαν με τα ρωμαϊκά σταθμά και έβγαζαν την ποσότητα λειψή.
Άρχισαν λοιπόν να παραπονιούνται ότι ο Βρέννος δεν ήταν δίκαιος. Οργισμένος τότε ο Βρέννος πέταξε το σπαθί του πάνω στη ζυγαριά προσθέτοντας κυνικά επιπρόσθετο βάρος, κάνοντας τα δικά του σταθμά ακόμα βαρύτερα. Τότε αναφώνησε τη διάσημη πλέον φράση “ουαί τοις ηττημένοις”, Vae Victis στα Λατινικά, που σημαίνει αλίμονο στους ηττημένους, δηλαδή σε αυτούς που είχαν την ατυχία να ηττηθούν και που πρέπει να υποστούν τις συνέπειες της ήττας τους…. Η φράση αυτή χρησιμοποιείται και σήμερα και δηλώνει ότι ο ηττημένος βρίσκεται πλέον έρμαιο στα χέρια του νικητή και προφανώς δεν αναφέρεται πια μόνο σε πολεμικές ήττες….».[1]
Νομίζω ότι είναι προφανές σε όλους τους αναγνώστες η ευστοχία του ιστορικού παραλληλισμού. Ωστόσο θα επιχειρήσω να αποδείξω του λόγου το αληθές. Ποιες είναι οι συνέπειες ενός «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και ποιες ενός «ΟΧΙ». Είναι σαφές ότι και στις δύο περιπτώσεις το τίμημα για τον Ελληνικό λαό θα είναι βαρύ. Και αυτό γιατί αν επικρατήσει το «ΝΑΙ» την επόμενη ημέρα οι εταίροι και δανειστές μας θα απαιτήσουν από την Ελληνική κυβέρνηση ένα νέο μνημόνιο που θα περιλαμβάνει πολύ σκληρά μέτρα και ενδεχομένως σύμφωνα με την εκτίμηση του γράφοντος και την απαίτηση για ένα «κούρεμα» των τραπεζικών καταθέσεων της τάξεως του 15-20% προκειμένου η Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη και να μπορέσει να χρηματοδοτήσει τις υποχρεώσεις και τις ανάγκες της. Τι θα συμβεί όμως στην περίπτωση που επικρατήσει το «ΟΧΙ»; Σε περίπτωση που επικρατήσει το «ΟΧΙ» κατά την εκτίμηση του γράφοντος σε αντίθεση με αυτά που προσδοκά η Ελληνική κυβέρνηση δεν θα δούμε μια υποχώρηση των απαιτήσεων των εταίρων-δανειστών αλλά έναν ακόμα ωμό εκβιασμό. Η πρόταση που θα πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα είναι μια νέα δανειακή σύμβαση που θα συνοδεύεται από ένα νέο σκληρότατο μνημόνιο που θα περιλαμβάνει όμως και ένα «κούρεμα» των τραπεζικών καταθέσεων από το πρώτο ευρώ της τάξεως του 50-80% ( ώστε να εξυπηρετηθούν τα 90 δις ευρώ του ELA που δανείστηκαν οι Ελληνικές τράπεζες) με αντάλλαγμα την παραμονή στην ευρωζώνη ή εναλλακτικά την επιστροφή στη δραχμή (Grexit) δεδομένου ότι οι Ελληνικές τράπεζες και κατ’επέκταση η Ελληνική οικονομία θα έχουν στεγνώσει από ρευστότητα σε ευρώ λόγω του κλεισίματος των τραπεζών και των υπερβολικά υψηλών αναλήψεων μετρητών εκ μέρους των καταθετών. Οι συνέπειες από την επιστροφή στη δραχμή για μια οικονομία όπως η Ελληνική με σαθρή παραγωγική βάση και σχεδόν ανύπαρκτο εξαγωγικό προσανατολισμό θα είναι τραγικές για τον απλό Έλληνα πολίτη και πολύ περισσότερο για τον οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερο. Οι συνέπειες αυτές δεν θα είναι αποκλειστικά οικονομικού αλλά και εθνικού-γεωπολιτικού χαρακτήρα.
Ας μην ξεχνάμε ότι την χρεοκοπία του 1893 επί Πρωθυπουργίας Χαριλάου Τρικούπη ακολούθησε ο Ελληνο-Τουρκικός πόλεμος του 1897 με ήττα της Ελλάδος και ο συνεπακόλουθος Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος το 1898. Δυστυχώς, ο Ελληνικός λαός μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια Μνημονίων και λιτότητας, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας στο δημοψήφισμα θα πρέπει να γνωρίζει ότι λόγω της αδύναμης διαπραγματευτικής θέσης της Ελληνικής κυβέρνησης θα περάσει πολύ δύσκολες ημέρες. Επειδή όμως το «μη χείρον βέλτιστον» ο γράφων φρονεί ότι η λιγότερο κακή επιλογή για τον Έλληνα πολίτη είναι το «ΝΑΙ» στην Ευρώπη στο δημοψήφισμα της Κυριακής 5ης Ιουλίου.
