Η εισαγωγή στο αφήγημα περί ανάγκης συγκρότησης μιας κυβέρνησης «οικουμενικού χαρακτήρα», δηλαδή μιας κυβέρνησης συναινετικού χαρακτήρα από τις υφιστάμενες πολιτικές δυνάμεις, ξεκίνησε ήδη. Άρρητα, έμμεσα, παρασκηνιακά και παραπλανητικά.
Η εισαγωγή στο μεγάλο κομμάτι του αφηγήματος περί «Οικουμενικής», που θα ακολουθήσει, δεν ακούγεται από Κύπρο μεριά, ούτε από το Αιγαίο, αλλά από τα βάθη του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Από εκεί όπου δεν φτάνουν οπωσδήποτε όλοι οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί, αλλά σίγουρα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Ο μη-διαπλεκόμενος! Ο εχθρός και τιμωρός της διαπλοκής!
Η φαιδρή υπόθεση των λεγόμενων τηλεοπτικών αδειών, με τα ιλαροτραγικά για το ελληνικό πολιτικό σύστημα, τη δικαιοσύνη και ασφαλώς τα ελληνικά ΜΜΕ, επεισόδια, σε συνδυασμό με την ουσιαστική κατάρρευση παραδοσιακών και λιγότερο παραδοσιακών συγκροτημάτων Τύπου, διαμορφώνει το πλαίσιο εξασθένησης της όποιας αντιπολίτευσης. Μόνον μια «οικουμενική» κυβέρνηση θα μπορούσε να σώσει τους «άσωτους», νομιμοποιώντας πολιτικά κρίσιμες οικονομικού χαρακτήρα αναθεωρήσεις και νέα μέτρα υποτίμησης, στα οποία κατατείνει η «τριβή» εντός της τρόικας. Και μόνον ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να δρομολογήσει σήμερα τις συνθήκες για τον σχηματισμό «οικουμενικής» κυβέρνησης από τη σημερινή βουλή, δεσμεύοντας πιθανώς την επόμενη.
Ευτυχώς που ο ΔΟΛ καλλιέργησε το «μουσικό αυτί» μας για να διακρίνουμε το πολιτικό ηχόχρωμα κάθε κλασικής μορφής Overture που αφορά σε «κυβερνήσεις σωτηρίας και κομματικής υπέρβασης»! Μάλλον, απαιτείται μουσική παιδεία σήμερα για να νοιώσεις την πολιτική αλχημεία που επιχειρείται αυτή την περίοδο στην Ελλάδα και αφορά σε ολόκληρο σχεδόν το κομματικό φάσμα, από το μεγαλύτερο ίσως τμήμα της αριστεράς μέχρι την ακροδεξιά. Αλίμονο, θα αποκλείονταν οι φασιστές! Πώς θα αναπτυσσόταν η δημοκρατία μας χωρίς αυτούς; Είναι και αυτό μια άποψη. Μόνον που ακούγεται φάλτσα ανάμεσα σε άλλα φάλτσα που συνθέτουν το Overture της «Οικουμενικής»!
Είδες, μασκαρά του προοδευτικού Τύπου, πως έγινες σήμερα ΕΡΤ! Όλοι σε ΕΡΤ μεταβάλλονται όταν ζορίζονται σε αυτή τη χώρα! Να, γιατί έχω πρόβλημα με τη γενική αισθητική στην Ελλάδα, αναγνώστη μου. Για τον ίδιο λόγο που είχα πάντοτε – και ανεξαρτήτως κυβερνήσεων – αξεπέραστο υφολογικό πρόβλημα με την ΕΡΤ, αντιδρώντας στην πνευματική οξείδωση, στην ανατριχιαστική υποκρισία και στη μετατροπή του σφριγηλού σπονδυλωτού (: δημοσιογράφος, τηλεθεατής) σε μαλάκιο! Και η πολιτική απόχρωση των μαλακίων δεν έχει σημασία. Δεν έχει νόημα, εκτός ένα είσαι μαλακιολόγος, ασχολούμενος ερευνητικά (επιστημονικώς ή καλλιτεχνικώς) με την μαλακιολογία…
