Γράφει ο Δημήτρης Γκιόκας
Οικονομικός Αναλυτής
Από την πρώτη ημέρα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ξεκάθαρη η στροφή προς μία κρατικού τύπου οικονομία. Ο αρμόδιος υπουργός παραγωγικής ανασυγκρότησης κ. Λαφαζάνης δήλωσε ότι σκοπεύει να παγώσει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, θέτοντας ουσιαστικά εκτός λειτουργίας και το ΤΑΙΠΕΔ. Τόνισε με έμφαση ότι θα ανακαλέσει τις ήδη ολοκληρωμένες ιδιωτικοποιήσεις σε ΔΕΠΑ και Περιφερειακά Αεροδρόμια και θα αναστείλει οποιοδήποτε σχέδιο παραχώρησης τμήματος της ΔΕΗ.
Ας δούμε όμως συγκεκριμένα σε τι ακριβώς αναφέρεται:
- Η πώληση του 66% των μετοχών της ΔΕΣΦΑ στους Αζέρους της Socar θα αποφέρει στα ταμεία του κράτους €400 εκ. Θα αρνηθούμε αυτά τα χρήματα?
- Η παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων για περίοδο 40 ετών είναι μία πολύ καλή συμφωνία με πολλαπλά οφέλη. Πρώτον το ελληνικό δημόσιο θα εισπράξει €1,24 δις + €23 εκ ετήσιο μίσθωμα + το 28% των ετήσιων λειτουργικών κερδών. Επιπλέον, οι πλειοδοτούσα κοινοπραξία δεσμεύεται για επενδύσεις ύψους €330 εκ σε διάστημα 4 ετών, ώστε να εκσυγχρονιστούν τα αεροδρόμια και να αποτελέσουν πόλο έλξης εκατομμυρίων τουριστών, συμβάλλοντας σημαντικά στην ενίσχυση των τοπικών οικονομιών. Θα πούμε όχι σε αυτό το ποσό και σε μια μεγάλη τουριστική ευκαιρία?
- Η πολυσυζητημένη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ είναι άνευ ουσιαστικής σημασίας, διότι ήδη το 49% των μετοχών της επιχείρησης έχει περάσει σε ιδιώτες και διαπραγματεύεται ελεύθερα στο χρηματιστήριο. Το μεγάλο στοίχημα είναι να απελευθερωθεί η αγορά της Ηλεκτρικής Ενέργειας από τις συνθήκες μονοπωλιακού ανταγωνισμού που επικρατούν σήμερα, ώστε να μειωθεί το ενεργειακό κόστος, που αποτελεί νούμερο ένα πρόβλημα για τη βιομηχανία και τροχοπέδη της ανάπτυξης. Ως πότε το ελληνικό κράτος θα στρουθοκαμηλίζει?
- Το δημόσιο έχει στη διάθεσή του περίπου 71,000 ακίνητα που δεν τα εκμεταλλεύεται. Πολλά από αυτά είναι καταπατημένα, ενώ τα περισσότερα παραμένουν για χρόνια σε αδρανή κατάσταση και υφίστανται τη φυσιολογική φθορά. Ήδη 3,000 είναι στη διαδικασία ένταξης στο ΤΑΙΠΕΔ προς εκμετάλλευση και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ένα αναπτυξιακό εργαλείο προς τις εταιρείες ή τα φυσικά πρόσωπα που θα θελήσουν να τα αξιοποιήσουν. Δεν το θέλουμε αυτό?
- Με τις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις που ρημάζουν εδώ και 10 και πλέον χρόνια τι θα κάνουμε? Δεν πρέπει να υπάρξει μια σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ώστε να αξιοποιηθούν με τρόπο ωφέλιμο για τη χώρα και σε εναρμόνιση με τις εκάστοτε τοπικές ιδιαιτερότητες?
Λέμε ΝΑΙ σε ένα κράτος που θα θεσπίζει δίκαιους κανόνες ανταγωνισμού και θα ρυθμίζει την ελεύθερη αγορά, όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Λέμε όμως ΟΧΙ σε ένα κράτος επιχειρηματία. Το μοντέλο του κρατισμού που βιώσαμε κατά κόρον τις 3 τελευταίες δεκαετίες αποδείχθηκε οικτρά αποτυχημένο και οδήγησε σε μία διεφθαρμένη κρατικοδίαιτη κουλτούρα, τις συνέπειες της οποίας τις πληρώνουμε πολύ ακριβά. Θέλουμε η χώρα να στηριχθεί στα πόδια της με μοχλό τη νεανική επιχειρηματικότητα, την ιδιωτική πρωτοβουλία και τις παραγωγικές επενδύσεις. Να μη γυρίσουμε στα λάθη του παρελθόντος.
