Ελληνικές εφημερίδες δεν διαβάζω. Τις λίγες φορές που το κάνω είναι για να διαβάσω πίσω από τις «γραμμές». Παρακολουθώ ας πούμε εδώ και χρόνια τη σχέση που έχουν στελέχη της Καθημερινής ( με γνώση ή άγνοια της ιδιοκτησίας της, δεν το ξέρω…) με το δικό μου χώρο, την αγορά της επικοινωνίας.
Είχα τις προάλλες έναν «πολιτικά ορθό» διάλογο στο twitter με τον ευρωβουλευτή της ΝΔ Γιώργο Παπανικολάου. Διάλογο ας πούμε των «βορείων προαστίων», με ευγένεια δηλαδή αλλά στην ουσία θες να πλακώσεις στις μπουνιές τον άλλο.
Εδώ που τα λέμε, εμείς τους τα μάθαμε αυτά τα κόλπα. Για να ακριβολογώ τους τα έμαθε ο Όμηρος στην Ιλιάδα, όταν έδειξε ότι οι πόλεμοι δεν κερδίζονται με το σπαθί αλλά με την επινόηση του «Δούρειου Ίππου».
Προσφάτως, οι κυβερνήσεις Γερμανίας και Γαλλίας εξέφρασαν επισήμως την πρόθεση τους να παρουσιάσουν κοινή πρόταση στην Κομισιόν για θέσπιση στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενός κοινού φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.
Για το πελατειακό σύστημα έχουν γραφτεί πολλά. Αυτό που θέλω να σημειώσω σήμερα αφορά στο γεγονός πως ο πολίτης σε αυτή τη χώρα προκειμένου να τύχει της προσοχής που χρειαζόταν κάθε φορά από τις πάσης φύσεως υπηρεσίες του δημοσίου, είχε πρακτικά μια επιλογή: να γίνει «πελάτης»!
Ο Μάο Τσε Τουνγκ είχε μια ενδιαφέρουσα θεωρία που έλεγε «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, φτάνει να πιάνει ποντίκια». Το ελληνικό πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό. Δεν έχουμε τη «γάτα» που θα πιάσει τα «ποντίκια».
Μία μονάδα μπροστά από τον Μπαράκ Ομπάμα βρίσκεται ο Μιτ Ρόμνεϊ, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, κεφαλαιοποιώντας ως φαίνεται την καλή εμφάνιση στο ντιμπέιτ της περασμένης εβδομάδας.
Σπύρος Ριζόπουλος στη LE FIGARO: «Η σιδηρά κυρία είχε ανάγκη να βρεθεί στο έδαφος του θύματος»
Την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε το πρώτο debate μεταξύ των δύο διεκδικητών της Προεδρίας των Η.Π.Α., μεταξύ του σημερινού Προέδρου και υποψηφίου των Δημοκρατικών Barack Obama και του πρώην κυβερνήτη της Μασαχουσέτης και υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων Mitt Romney.
«Veni, vidi, vici» που σημαίνει «ήρθα, είδα, νίκησα». Το είπε ο Ιούλιος Καίσαρας νικώντας τον βασιλιά Φαρνάκη του Πόντου το 47 π.Χ. Πρέπει να το είπε στον εαυτό της και η Άγκελα Μέρκελ όταν θα απογειωνόταν χθες το απόγευμα από την Αθήνα.
Το 1992, ο ουγρο-αμερικανός «χρηματομαγνήτης» George Soros κέρδισε περισσότερο από 1 δισ. δολάρια ποντάροντας ενάντια στο ότι η βρετανική λίρα ήταν σε θέση να διατηρήσει συναλλαγματική ισοτιμία με το γερμανικό μάρκο. Αυτό σημαίνει αν μη τι άλλο πως κάνει σωστές προγνώσεις.
Όπως έλεγε και ο Ηλιόπουλος «δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα». Μετά τους πολίτες άρχισαν να αυτοκτονούν και οι πολιτικοί.
Ο Γιάννης Ραγκούσης έκανε τη βαρυσήμαντη πολιτική διαπίστωση πως «το ποτήρι ξεχείλισε», πήρε το καπελάκι του κι έφυγε από το ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν μια ασήμαντη είδηση, ανάλογης ασημαντότητας με το έργο του κ. Ραγκούση στη διάρκεια της υπουργικής του θητείας.
Την εποχή της χούντας, η Ελλάδα γέμιζε τα γήπεδα. Διάφοροι ερμήνευσαν το φαινόμενο υποστηρίζοντας πως ο κόσμος αποπροσανατολιζόταν και εκτόνωνε στα γήπεδα την καταπίεσή του. Ε, λοιπόν δεν ήταν ακριβώς έτσι.
Από την συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στην International Herald Tribune, την οποία διάβασα το πρωί του Σαββάτου στην πτήση επιστροφής μου από το Παρίσι, είμαι σίγουρος πως οι αναγνώστες της κράτησαν μόνο το «μήνυμα» της φωτογραφίας του. Όπως λένε και οι Κινέζοι «μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις».
