Η 8η Μαρτίου δεν είναι μια «χαρούμενη γιορτή της γυναίκας!», ούτε ένας φόρος τιμής στη γυναικεία ομορφιά που επιβραβεύεται με ένα μπουκέτο κόκκινα τριαντάφυλλα, μία έξοδο για δείπνο, κοσμήματα, εσώρουχα ή ένα κουτί σοκολατάκια! Δεν πρόκειται επίσης για μία παραλλαγή της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου ή της γιορτής της μητέρας, πόσο μάλλον μία ημέρα εορτασμού της «αιώνιας θηλυκότητας», υπονοώντας έτσι ένα μοναδικό τρόπο έκφρασης της γυναικείας υπόστασης ή ένα μοναδικό πρότυπο θηλυκότητας.
Πρόκειται για μια ημέρα δράσης, ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης αφιερωμένη στον αγώνα για τα δικαιώματα της γυναίκας. Μία ημέρα καταγγελίας των ανισοτήτων και των αδικιών που υφίστανται οι γυναίκες και οι οποίες διαιωνίζονται λόγω των έμφυλων στερεοτύπων και επιταγών. Μία ημέρα αμφισβήτησης της ιδέας της φυσικής ιεραρχίας των φύλων που προσδίδει στον άνδρα αρρενωπότητα, σύμβολο εξουσίας, ανταγωνισμού και δύναμης και υποβιβάζει τη γυναίκα στο ρόλο της μητέρας… ή της κούκλας!
Στις 8 Μαρτίου στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, αναμφίβολα θα μάθουμε για τις διακρίσεις που εντοπίζονται στην πρόσληψη, στην επαγγελματική εξέλιξη και στις αμοιβές. Θα ακούσουμε μαρτυρίες για το «ψυχικό φορτίο» των γυναικών που επωμίζονται ως επί το πλείστον την ευθύνη της οργάνωσης της οικογενειακής ζωής και της ανατροφής των παιδιών καθώς και μαρτυρίες σχετικά με την ενδοοικογενειακή ή σεξουαλική βία που υφίστανται οι γυναίκες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν για να εισακουστούν από την αστυνομία και τα δικαστήρια.
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: εν έτει 2023, γιατί χρειαζόμαστε ακόμα την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας; Σε έναν κόσμο όπου εξακολουθεί να κυριαρχεί η συστημική πατριαρχία, πώς μπορούμε άραγε να αλλάξουμε πρακτικές, να δώσουμε φωνή στις γυναίκες και να διασφαλίσουμε ότι η γνώμη τους εισακούγεται, τόσο στη σχέση και στην οικογένεια, όσο και στον κόσμο της εργασίας και στο κοινωνικό περιβάλλον;
Ο φεμινισμός δεν είναι ένας πόλεμος κατά των ανδρών, αλλά ένας αγώνας κατά της κοινωνικής χειραγώγησης και των δομών που επιτρέπουν τη διαιώνιση της ανδρικής κυριαρχίας. Ο φεμινισμός είναι μία μορφή ανθρωπισμού, μια συλλογική περιπέτεια, που αφορά τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες.
Στις 8 Μαρτίου σας περιμένουμε στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος για να συζητήσουμε και να μοιραστούμε τις εμπειρίες, τα συναισθήματα, και τις πρωτοβουλίες σας. Ελάτε να ακούσετε λόγια που απελευθερώνουν. Και το κυριότερο, μην προσφέρετε ανθοδέσμες, θέλουμε δικαιώματα, όχι λουλούδια!
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
18.00: Masterclass «Bye bye τοξικές σχέσεις»
Με την Nathalie GIRAUD-DESFORGES, ψυχοθεραπεύτρια IFS, θεραπεύτρια ζευγαριών, σεξοθεραπεύτρια
Είτε πρόκειται για σχέσεις εξουσίας και κυριαρχίας στην εργασία, είτε για σχέσεις χειραγώγησης, εξουσιαστικού ελέγχου ή ζήλιας μέσα σε μία σχέση, μια οικογένεια ή στο επαγγελματικό περιβάλλον, οι τοξικές σχέσεις μας εξαντλούν και μας κάνουν να υποφέρουμε.
Πώς αναγνωρίζουμε μια τοξική σχέση; Ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτών των σχέσεων στο σώμα και στο μυαλό μας; Γιατί επιτρέπουμε σε τοξικά άτομα να μας δηλητηριάζουν; Πώς μπορούμε να τις εντοπίζουμε και να προστατεύουμε καλύτερα τον εαυτό μας; Πώς μπορούμε να απελευθερωθούμε από τις σχέσεις που μας προκαλούν πόνο και να προχωρήσουμε σε άλλους συναισθηματικούς συνδυασμούς;
19.00: Συζήτηση «Το βάθος του επιφανειακού ή η τυραννία της ομορφιάς»
Συμμετέχουν:
- Jean-François AMADIEU, κοινωνιολόγος, εξειδικευμένος στη διερεύνηση των κοινωνικών σχέσεων στην εργασία και των φυσικών καθοριστικών παραγόντων κοινωνικής επιλογής. Διευθυντής του Παρατηρητηρίου των Διακρίσεων, το οποίο πραγματοποιεί δοκιμασίες (testings) με σκοπό τη διενέργεια των πρώτων επιστημονικών μετρήσεων των διαφόρων μορφών διακρίσεων κατά την πρόσληψη εργαζομένων, στη Γαλλία. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου Poids des apparences. Beauté, amour et gloire (Odile Jacob, 2002).
- Nathalie GIRAUD-DESFORGES, Ψυχοθεραπεύτρια IFS, θεραπεύτρια ζευγαριών, σεξοθεραπεύτρια.
Συντονίζει ο Nicolas EYBALIN, Διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.
Η συζήτηση θα επικεντρωθεί σε θέματα όπως η τυραννία της αισθητικής, τα κριτήρια ομορφιάς, το βάναυσο πρότυπο της νεαρής, λευκής, αδύνατης γυναίκας που κυριαρχεί στο χώρο της μόδας, της διαφήμισης και στα κοινωνικά δίκτυα.
Στην πορεία από το σχολείο μέχρι την εργασία, τόσο σε συναισθηματικό επίπεδο όσο και στον κόσμο των ΜΜΕ, η ομορφιά προσδίδει ένα προφανές πλεονέκτημα που θα μπορούσε να εκληφθεί ταυτόχρονα ως προνόμιο της φύσης, αλλά και ως χαρακτηριστικό δυναμικής προσωπικότητας. Η δικτατορία της εξωτερικής εμφάνισης επιβάλλεται στον επαγγελματικό τομέα, στις ερωτικές σχέσεις, ακόμη και στον πολιτικό στίβο. Δεν είμαστε άλλωστε ποιο επιεικείς απέναντι σε ένα όμορφο πρόσωπο, που ευκολότερα εμπιστευόμαστε, εξυπηρετούμε ή συγχωρούμε; Το πρόσωπό μας, το σώμα μας, τα ρούχα μας και η εμφάνισή μας καθορίζουν άραγε το πεπρωμένο μας; Διερωτόμαστε τελικά εάν η εξωτερική εμφάνιση, δεν αποτελεί ίσως έναν από τους πιο ύπουλους παράγοντες κοινωνικών διακρίσεων και αναπαραγωγής των ανισοτήτων;
Στην κοινωνία μας, το χρέος της ενσάρκωσης της ομορφιάς βαρύνει ως επί το πλείστον τις γυναίκες, αν και η πίεση αυξάνεται και για τους άνδρες. Η σχέση των γυναικών με την ομορφιά και το σώμα τους αποτελεί πηγή άγχους: από ευχάριστη ενασχόληση, μετατρέπεται συχνά σε βάσανο που δημιουργεί μόνιμη δυσαρέσκεια. Ποτέ δεν είμαστε αρκετά όμορφες, ποτέ δεν είμαστε αρκετά αδύνατες. Γεγονός που προκαλεί ένα αίσθημα αποτυχίας, αφού το πρότυπο της ομορφιάς γίνεται όλο και πιο ανέφικτο. Ψυχολογικές διαταραχές, κατάθλιψη, ανορεξία, κοινωνική απομόνωση. Το πρόβλημα δεν έγκειται στη θέλησή μας να είμαστε όμορφοι, αλλά στο γεγονός ότι ο στόχος γίνεται πιο σημαντικός από την ουσία, ότι η ταυτότητά μας και η θέση μας στην κοινωνία εξαρτώνται από την εξωτερική εμφάνιση.
20.00: Προβολή – Αντισεξιστική εκστρατεία «Αν θέταμε τις ίδιες ερωτήσεις σε άνδρες και γυναίκες;» (3’ – 2022 – Γαλλία)
Κολεκτίβα Sista x Mirova, παραγωγή Malmö Productions.
Οι ερωτήσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης που τίθενται σε γυναίκες ηγέτιδες διαφέρουν από εκείνες που απευθύνονται στους άνδρες ομολόγους τους. Η κολεκτίβα Sista Collective αποτελεί μια συλλογικότητα γυναικών επιχειρηματιών.
20.05: Συζήτηση «Ιατρική κακοποίηση: μια ακόμα ενεργή κληρονομιά μιας πατριαρχικής ιατρικής»
Συμμετέχουν :
- Maud LE REST, Δημοσιογράφος με ειδίκευση στα δικαιώματα των γυναικών, τις διακρίσεις και την υγεία
- Χριστίνα ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, Αρχισυντάκτρια ampa.lifo.gr
Συζήτηση γύρω από μια άγνωστη, για πολλούς, πτυχή των διακρίσεων που υφίστανται οι γυναίκες, όπως προκύπτει από διάφορες έρευνες. Γιατί ο πόνος των γυναικών δε γίνεται εύκολα αντιληπτός και δε λαμβάνεται επαρκώς υπόψιν από τους επαγγελματίες της υγείας; Γιατί τα εμφράγματα του μυοκαρδίου ανιχνεύονται αργότερα στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες; Γιατί, όταν ένα ζευγάρι αντιμετωπίζει πρόβλημα υπογονιμότητας, η γυναίκα θεωρείται συχνότερα υπεύθυνη και υποβάλλεται κατά προτεραιότητα σε σειρά εξετάσεων;
Πολλές γυναίκες υφίστανται ιατρική βία, γεγονός που δύσκολα γίνεται αποδεκτό από το ιατρικό σώμα όπου συνεχίζουν να κυριαρχούν πατριαρχικές αντιλήψεις και πρακτικές. Από τη διάγνωση έως τη θεραπεία, οι στατιστικές αποκαλύπτουν την ύπαρξη έμφυλων προκαταλήψεων που ενίοτε καταλήγουν σε πραγματικές περιπτώσεις κακοποίησης.
21.15: Προβολή – PAPICHA (PAPICHA), της Mounia Meddour (105′ – 2019 – Γαλλία)
με τους Lyna Khoudri, Shirine Boutella, Amira Hilda Douaouda
Ταινία στα γαλλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Σύνοψη:
Η Papicha ή αλλιώς, Nedjma, είναι μια 18χρονη φοιτήτρια γαλλικής φιλολογίας που ζει στην Αλγερία της δεκαετίας του 1990, στις αρχές της «μαύρης δεκαετίας». Ονειρεύεται να γίνει σχεδιάστρια μόδας και πουλάει τις δημιουργίες της στα νυχτερινά κέντρα του Αλγερίου. Οι αφίσες που καθιστούν υποχρεωτική τη θρησκευτική μαντίλα κάνουν γρήγορα την εμφάνισή τους στους τοίχους της φοιτητικής εστίας. Σε ένα δυναμικό κάλεσμα για υπεράσπιση της ελευθερίας και της απελευθέρωσης των γυναικών, η Nedjma αποφασίζει να διοργανώσει μία επίδειξη μόδας εντός της φοιτητικής εστίας, σχεδιάζοντας της δημιουργίες της, εμπνεόμενη από το παραδοσιακό ύφασμα haïk που χρησιμοποιείται για τις παραδοσιακές ενδυμασίες των γυναικών της Αλγερίας.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ:
Διάλεξη της Nathalie GIRAUD-DESFORGES, Ψυχοθεραπεύτριας IFS, θεραπεύτριας ζευγαριών, σεξοθεραπεύτριας, στην Ελληνογαλλική Σχολή Ευγένειος Ντελακρουά: «Πορνογραφία, η νεολαία σε κίνδυνο: πώς να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά μας;» Η εκδήλωση θα έχει ταυτόχρονη διερμηνεία (ελληνικά – γαλλικά)
