Γράφει ο Γιώργος Μαρίνος Παπανικολάου
“Διακόσια εκατομμύρια ζόμπι. Ποιος μπορεί να συλλάβει αυτό τον αριθμό, πόσο μάλλον να τον πολεμήσει; Για πρώτη φορά στην ιστορία αντιμετωπίζαμε έναν εχθρό που έκανε πράγματι ολοκληρωτικό πόλεμο. Δε θα διαπραγματεύονταν, δε θα παραδίδονταν ποτέ. Θα πολεμούσαν ως το τέλος, διότι ο καθένας τους ήταν ολοκληρωτικά αφιερωμένος στην καταβρόχθιση και του τελευταίου ίχνους ζωής πάνω στη Γη.”
Στρατηγός Ντ’ Αμπρόσια, Επικεφαλής Συμμαχικών Δυνάμεων, Ευρώπη
Διαβάζοντας την είδηση, ότι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους εισήλθαν στην Παλμύρα, ήρθαν στο μυαλό μου τα παραπάνω λόγια από το best seller βιβλίο Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ. Πλέον έχει γίνει κλισέ να λέμε το πόσο επικίνδυνοι είναι οι τρελαμένοι τζιχαντιστές για όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μια απειλή, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με ορδές από ζόμπι σε ταινία αποκάλυψης. Οι τζιχαντιστές δεν διαπραγματεύονται, δεν αναγνωρίζουν τους αντιπάλους τους και δεν έχουν ούτε ένα κοινό σημείο επαφής ακόμα και με τους ίδιους του μουσουλμάνους. Είναι κυριολεκτικά αφιερωμένοι όχι μόνο στη φυσική εξόντωση των εχθρών τους αλλά και στην εξαφάνιση του ίδιου του πανανθρώπινου πολιτισμού. Στα κατεχόμενα από τους τζιχαντιστές εδάφη επιχειρείται η διαγραφή της ίδιας της Ιστορίας. Τα εδάφη της Μεσοποταμίας και της Μέσης Ανατολής αποτελούν κοιτίδα μεγάλου μέρους του ανθρώπινου πολιτισμού. Όταν λοιπόν οι βάρβαροι κατέστρεψαν τη Νιμρούντ και τη Χάτρα, ήταν μια ευθεία προσβολή όχι μόνο προς στους κατοίκους της Μεσοποταμίας, αλλά και προς στους Ευρωπαίους, στους Αμερικανούς, στους Κινέζους και σε όλους τους κατοίκους της Γης. Αν αύριο για παράδειγμα κάποιος στοχοποιήσει τον Παρθενώνα αυτό δεν θα αφορά μόνο εμάς τους Έλληνες αλλά όλους τους ανθρώπους πάνω στη Γη.
Όπως και στις ταινίες με τα ζόμπι η μόνη επιλογή για την αντιμετώπιση του εχθρού είναι ο ολοκληρωτικός πόλεμος. Ο εχθρός δεν φοβάται, δεν οπισθοχωρεί, δεν διαπραγματεύεται. Τυφλωμένοι από το μίσος του φονταμενταλισμού, οι τρελαμένοι τζιχαντιστές μάχονται για την διεστραμμένη πίστη τους με μια μεταφυσική αυταπάρνηση. Μας έχουν προειδοποιήσει, ότι σκοπός τους είναι η καταστροφή μας και είναι διατεθειμένοι να το πετύχουν με κάθε κόστος, χωρίς να υπολογίζουν ούτε την ίδια τους τη ζωή. Ένας τζιχαντιστής, που έχει υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου, δεν έχει καμία διαφορά με ένα ζόμπι. Το γεγονός αυτό δεν μας αφήνει άλλη επιλογή από τη φυσική εξόντωση τους μέχρι ενός. Μέχρι τώρα οι ηγεσίες του κόσμου σφυρίζουν αδιάφορα για το τέρας, που άφησαν να γεννηθεί, ενώ οι βομβαρδισμοί της συμμαχίας περισσότερο ως παρηγοριά στον άρρωστο μπορούν να χαρακτηριστούν παρά ως αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους. Σε λίγες μέρες έχουμε την 71η επέτειο από την Απόβαση στη Νορμανδία. Εκείνη τη μέρα ξεκίνησε η αντεπίθεση του ελεύθερου κόσμου εναντίον των Ναζί. Οι Σύμμαχοι δεν ήταν φειδωλοί απέναντι στους Ναζί. Οι συμμαχικές δυνάμεις τους σάρωσαν, όπου τους βρήκαν και έδωσαν την τελική μάχη στην καρδιά του κτήνους και τη κέρδισαν, στέλνοντας μια για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τη μεγαλύτερη απειλή, που είχε συναντήσει μέχρι τότε η ανθρωπότητα. Αυτή πρέπει να είναι και σήμερα η απάντηση στα ζόμπι του Ισλαμικού Κράτους.
*Jihad
