Περισσότεροι από 700 εκπρόσωποι κυβερνήσεων, κοινωνικών οργανώσεων και εταιρειών τεχνολογίας – μια διεθνής «συμμαχία» 60 χωρών – συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες την Τετάρτη και την Πέμπτη για μια παγκόσμια σύνοδο κορυφής για την καταπολέμηση της διαδικτυακής παιδικής κακοποίησης.
Ογδονταπέντε εκατομμύρια εικόνες παιδικής πορνογραφίας κυκλοφόρησαν πέρυσι στο διαδίκτυο. Μελέτες δείχνουν ότι από το 2010 έχει σημειωθεί αύξηση 6.000% στα δεδομένα αυτά.
«Όπως πολλοί επιζώντες, έζησα με φόβο και σιωπή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά είμαι επίσης μία από τις λίγες τυχερές, γιατί τελικά είχα πρόσβαση σε πόρους, βοήθεια και υποστήριξη που μου επέτρεψαν να γίνω αυτή που είμαι σήμερα και να κάνω αυτό τον σκοπό, ώστε κανένα παιδί να μη χρειαστεί να περάσει αυτό που πέρασα εγώ», λέει η Ντανιέλα Λιτζιέρο, ιδρύτρια του Brave Movement.
Πρώην μέλος της διοίκησης Ομπάμα η 47χρονη σήμερα Ντανιέλα κακοποιήθηκε από την ηλικία των 6 ετών από έναν στενό συγγενή, έναν γείτονα της οικογένειάς της. Βρήκε το θάρρος να το εκμυστηρευτεί στους γονείς της όταν ήταν έφηβη.
«Νομίζω ότι εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλο στίγμα και ντροπή. Και υπάρχει αυτή η αίσθηση ότι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει κάπου αλλού, όχι στις οικογένειές μας, όχι στις κοινότητές μας, και ότι είναι μικρό. Αλλά η πραγματικότητα είναι τεράστια. Γνωρίζουμε από στοιχεία ότι περίπου ένα στα τέσσερα κορίτσια και ένα στα οκτώ αγόρια σε όλο τον κόσμο θα βιώσουν κάποια μορφή σεξουαλικής βίας ως παιδιά. Και έτσι είμαστε πολλοί, αλλά οι περισσότεροι από εμάς είναι κρυμμένοι», συμπλήρωσε.
Οι συνέπειες είναι ισόβιες
«Μιλάμε για εκατομμύρια εικόνες παιδιών που συνεχίζουν να κυκλοφορούν. Και όταν αυτή η εικόνα επανακυκλοφορεί, ξανατραυματίζει το παιδί. Το παιδί δεν μπορεί ποτέ να απαλλαγεί από αυτές τις εικόνες. Φανταστείτε ότι κακοποιηθήκατε στην παιδική σας ηλικία. Και καθώς μεγαλώνετε ως άτομο, αυτή η εικόνα εξακολουθεί να κυκλοφορεί εκεί έξω για εσάς πάντα. Είναι ατελείωτη. Είναι αθάνατη. Δεν φεύγει ποτέ», λέει από τη μεριά του ο Κορνίλιους Γουίλιαμς, υπεύθυνος για το θέμα στην UNICEF.
Μπορεί, λοιπόν, η διαδικτυακή κακοποίηση παιδιών να είναι ένα φαινόμενο, μόλις μιας δεκαετίας, όμως οι συνέπειες είναι ισόβιες.
