Πάμε φυλακή; Όπως έλεγε παλιά ο Λάκης «Πάμε πλατεία;»… Άλλωστε, γούστο θα έχει, με τους υψηλούς και ενδιαφέροντες συγκάτοικους που μπορεί να συναντήσεις εκεί, plus δωρεάν ύπνο και φαί, όπως θα έλεγε και ο Benny του PSI.
Σκεφτόμουνα τους ζητιάνους που συνάντησα σήμερα στο μετρό και τους άστεγους στα σκαλοπάτια του κέντρου που ζουν στην Κόλαση του Δάντη. Ενώ αν είχαν την πολυτέλεια να χρωστούν 5000 στο Δημόσιο, ίσως να είχαν την τύχη να είναι φυλακή. Ζέστη, φαί, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ίντερνετ! Ναι, ίντερνετ. Έτσι, τα έχεις όλα και εκδικείσαι και το κράτος για το κακό που σου έκανε, βάζοντάς το να σου πληρώνει την διαβίωση.
Πάμε φυλακή, λοιπόν! Και μάλιστα τώρα, όσο είναι νωρίς και υπάρχουν ακόμη κάποιες θέσεις.
Γιατί το νούμερο των 60.000 οφειλετών με ληξιπρόθεσμα χρέη άνω των 5.000 ευρώ, που ισχυρίζεται ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Χάρης Θεοχάρης, απλώς δεν υπάρχει. Είναι τουλάχιστον 80.000, αν και πηγές του ιδιωτικού τομέα τους ανεβάζουν στις 150.000. Που σημαίνει ότι το σχέδιο να «πάμε φυλακή» και να αράξουμε δεν βγαίνει άνετα.
Η τακτική λοιπόν είναι να μαζεύουμε χρέη. Διότι σύμφωνα με την εγκύκλιο Θεοχάρη οι ποινές φυλάκισης καθορίζονται ως εξής:
• Μέχρι ένα έτος, εφόσον το συνολικό χρέος, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων, υπερβαίνει το ποσό των 5.000 ευρώ.
• Φυλάκιση έξι τουλάχιστον μηνών, εφόσον το συνολικό χρέος υπερβαίνει το ποσό των 10.000 ευρώ.
• Ενός τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος υπερβαίνει το ποσό των 50.000 ευρώ.
• Τριών τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ.
Το «πάμε φυλακή» είναι μια δημοκρατική και συνταγματική πολιτική αντίδραση από την πλευρά του πολίτη – φορολογούμενου που δεν έχει να πληρώσει. Ελπίζουμε ότι το κράτος δεν θα παραβιάσει το νόμο, αφήνοντάς τους έξω από τη φυλακή επειδή δεν έχει θέσεις. Ας επιτάξει μερικά πεντάστερα ξενοδοχεία από τα κλειστά του κέντρου και ας εφαρμόσει επιτέλους το νόμο.
Δικαιολογίες δεν υπάρχουν.
