Όσο κατακάθεται η «σκόνη» από το ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, τόσο αναδεικνύεται ακόμη πιο καθαρά ότι το μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν είναι το επίπεδο των παικτών αλλά των παραγόντων του.
Αυτός ο αγώνας Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού ήταν άλλη μία απόδειξη της ποδοσφαιρικής πενίας πολιτισμού εκτός αγωνιστικών χώρων, εν αντιθέσει με την «ευρωπαϊκή» συμπερίφορά όσων βρίσκονται μέσα στις γραμμές του γηπέδου.
Το θέαμα από πλευράς των ποδοσφαιριστών ήταν συνολικά συναρπαστικό. Κατά κοινή ομολογία, το ντέρμπι είχε όλα τα στοιχεία ενός απολαυστικού αγώνα. Ρυθμό, φάσεις, ανατροπές, γκολ, ποιότητα.
Αποχωρώντας από το ΟΑΚΑ, οι παίκτες διατήρησαν ψηλά τη σημαία με τις δηλώσεις και τη συμπεριφορά τους. Αγκαλιασμένοι αποχώρησαν, απέφυγαν οποιαδήποτε εμπρηστική αναφορά. Οι δε «πράσινοι» δεν δίστασαν να μιλήσουν θετικά για την αξία του αντίπαλου και να εκθέσουν όσους παράγοντες της ομάδας τους είχαν ανακαλύψει «εγκλήματα» της διαιτησίας και του παρασκηνίου.
Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Ρόι Κάρολ θα μπορούσε να είχε κάνει τον «ψόφιο κοριό» προς όφελος της ομάδας του όταν δέχτηκε, εν ώρα αγώνα, φωτοβολίδα στα πόδια του. Προτίμησε να χαμογελάσει και να ζητήσει από τον διαιτητή να συνεχιστεί κανονικά το ματς.
Στη συνέχεια αποφάσισαν να «παίξουν μπάλα» αυτοί που νομίζουν ότι είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές!
Ο Αλαφούζος κραύγαζε για διαιτητικά σκάνδαλα για μια διαιτησία που δεν επηρέασε ούτε στιγμή την εξέλιξη του αγώνα, αντιθέτως διευκόλυνε την ποιότητά του δίχως άσκοπα σφυρίγματα.
Οι αντιπρόεδροι των δύο ΠΑΕ Κωνσταντίνου και Θεοδωρίδης βρίστηκαν σκαιότατα στα αποδυτήρια, με αναφορές πεζοδρομίου και προσωπικών δεδομένων.
Οργανωμένοι οπαδοί βρέθηκαν στα…δημοσιογραφικά θεωρεία για να προφηλακίσουν επίσημους και ειπώθηκαν…ευχές για μάνες, αδερφές και λοιπούς συγγενείς, υποσχέσεις για…ανάλογη «φιλοξενία» στη ρεβάνς, όλα αυτά μπροστά σε αστυνομικούς που παρακολουθούσαν διακριτικά και παράγοντες που απουσίαζαν το ίδιο…διακριτικά.
Το πρόβλημα του ελληνικού πρωταθλήματος δεν είναι η απουσία ποδοσφαιριστών-αστεριών λόγω της κρίσης. Είναι η…παρουσία παραγόντων-«αστεριών» που οξύνουν την κρίση, καθώς αντί για χρήματα και λύσεις προβάλλουν τις εγωιστικές αντιπαραθέσεις τους και διευκολύνουν την οπαδική βία.
