Τα μηνύματα της ελπίδας των πολιτικών αρχηγών δεν προκάλεσαν ούτε καν την συνήθη θυμηδία των πολιτών που διαβάζουν για τους επερχόμενους νέους φόρους, για την αύξηση των εισιτηρίων, για την αύξηση του ρεύματος, για την αιθαλομίχλη των καυσόξυλων, για τις πινακίδες που πρέπει να παραδώσουν, για τα τέλη που πρέπει να πληρώσουν. Η «σκηνοθεσία» της ελπίδας καθίσταται όλο και πιο δύσκολη, όλο και πιο ψεύτικη, παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες του πρωθυπουργού. Άλλωστε, υπάρχουν και οι δαίμονες του εξωτερικού, που δεν μας αφήνουν να βουτήξουμε για ακόμη μία φορά στην παραίσθηση.
Χθες, σε μια κρίση ειλικρίνειας, πιθανώς και διαύγειας, ο σχολιαστής της Die Welt Χένρικ Μ. Μπρόντερ υπό τον τίτλο «Η διάσωση των Ελλήνων είναι σκηνοθετημένη» υποστήριξε ότι η Γερμανία είναι συνυπεύθυνη για τα πάθη των Ελλήνων και πως σκηνοθέτησε μια διάσωση που οδηγεί στο θάνατο (ΣΣ: επισημαίνει μάλιστα την απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης), αντί να βοηθήσει πραγματικά και ότι σκέφτεται το συμφέρον της και κάλεσε τους συμπατριώτες του να δείξουν «επιτέλους ευσπλαχνία». Ο Μπρόντερ θεωρεί ότι τα δισεκατομμύρια της βοήθειας είναι για να αποτραπεί η κατάρρευση των τραπεζών και όχι της ελληνικής οικονομίας. Εκτιμά δε πως έχει αρχίσει ένας εμφύλιος πόλεμος στην Ευρώπη, όχι μόνο μεταξύ Βορρά και Νότου, αλλά και ανάμεσα στην αριστοκρατία των Βρυξελλών και του πλήθους των Ευρωπαίων πολιτών.
Αλλά δεν ήταν μόνο ο Μπρόντερ, ήταν και ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος με άρθρο του στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, προειδοποίησε πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την παγκόσμια οικονομία παραμένει στην Ευρώπη, αλλά και ότι «η Ισπανία και η Ελλάδα βρίσκονται σε μεγάλη οικονομική ύφεση χωρίς ελπίδες ανάκαμψης». Τονίζει δε πως ούτε το Δημοσιονομικό Σύμφωνο που τέθηκε σε ισχύ την 1η του νέου έτους, ούτε η υπό όρους αγορά ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποτελούν λύση.
Τι να σκεφθεί λοιπόν ο πολίτης; Θα βλέπει τις προσπάθειες του πρωθυπουργού στα προγραμματισμένα ταξίδια του στο Βερολίνο, στην Κύπρο, στο Κατάρ, στο Νταβός, αλλά θα βλέπει και τους λογαριασμούς. Το κεντρικό πολιτικό ερώτημα της χρονιάς είναι ήδη σαφές: θα προλάβει να ζεστάνει την οικονομίας ο Σαμαράς πριν ξεσπάσει η κοινωνική θύελλα;
