Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Τουλάχιστον κατά το παρελθόν κάποιοι δημοσιογράφοι και εκδότες ντρέπονταν όταν αναπαριστούσαν το μαύρο σαν άσπρο ή έστω γκρίζο. Σήμερα η εξάρτηση του Τύπου από τη κυβέρνηση φαίνεται να είναι μεγαλύτερη και καθολική, ενώ το δημοσιογραφικό ήθος απολύτως εξαφανισμένο. Ούτε ήθος, ούτε στοιχειώδης αισθητική στο ύφος του πρωτοσέλιδου! Λες και ο ορισμός του χυδαίου όπως διατυπώνεται στην Οδύσσεια «ρ’ 347» (: η ντροπή δεν ταιριάζει σε αυτόν που τον δέρνει η ανάγκη) να αποτελεί τη σημερινή βαθύτερη «φιλοσοφία» του δημοσιογραφικού λειτουργήματος στην πατρίδα μας!
Τον μεγαλύτερο εξευτελισμό και την πιο αποκαρδιωτική ήττα «κυβέρνησης της κρίσης», που υπέστη χθες στο Eurogroup η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, ο ελληνικός Τύπος στολίζει σήμερα με χριστουγεννιάτικα στολίδια, παραμορφώνοντας αισχρά την εικόνα και άρα τη σημερινή κατάσταση. Το καμένο στο Eurogroup κυβερνητικό δένδρο, στολίζεται με λαμπιόνια από τη δημοσιογραφία που δεν έχει ενδώσει στην απόλυτη αλητεία και στη συγκαλυμμένη ή έκδηλη πορνογραφία και κλειδαρότρυπα των υπόλοιπων. Και αυτό σοκάρει! Σοκάρει επειδή έχει γενικευθεί το φαινόμενο, συμπεριλαμβάνοντας και κάποιες, ελάχιστες εφημερίδες που αγωνίζονταν να διατηρήσουν έστω κάποια ψήγματα κύρους.
Κρίμα που χάσατε κάθε δημοσιογραφικό μέτρο και την αίσθηση της ντροπής! Αλήθεια, δεν νομίζω πως υπάρχει σήμερα κάτι πιο τρομακτικό στην Ελλάδα από έναν Τύπο που δεν ντρέπεται! Εγώ, εδώ, ντρέπομαι ακόμη και να επαναλάβω τους τίτλους των σημερινών εφημερίδων που αφορούν στη χθεσινή (5.12.2016) απόφαση του Eurogroup. Είπαμε, «βία της ερμηνείας» υπάρχει παντού, αλλά εσείς περάσατε στη φάση του βιασμού της ερμηνείας ως προς το περιεχόμενο της απόφασης – και μάλιστα με έναν απολύτως «σιχαμένο», γελοίο και ταυτόχρονα γλοιώδη τρόπο. Χωρίς ντροπή και αυτό με ενοχλεί ιδιαίτερα! Αυτό δείχνει αφάνταστα χαμηλό επίπεδο δημοσιογραφικής κουλτούρας και είναι καταθλιπτικό για την ελληνική κοινωνία φαινόμενο.
Την χθεσινή απόφαση δεν μπορείς να την δεις σαν μισογεμάτο ή σαν μισοάδειο ποτήρι. Δεν υπάρχει ασφαλώς κάτι θετικό για την ελληνική κυβέρνηση σε αυτήν. Όλα αποτελούν διάψευση των προσδοκιών που η ίδια δημιούργησε και επί των οποίων κινήθηκε ο σχολιασμός της αντιπολίτευσης και οι αναλύσεις των ειδικών. Και όμως, η άμεση επιβάρυνση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους, αντί για απτή, σημαντική ελάφρυνση – στη θέση της μάλλον αφηρημένης για το 2060 – προσεγγίζεται σαν μείωση του χρέους! Η υπαναχώρηση από ευρωπαϊκής πλευράς σε μια σειρά από βραχυπρόθεσμες δεσμεύσεις σε ό, τι αφορά στην αναμόρφωση (reprofiling) του λεγόμενου επίσημου χρέους, που είχε αναλάβει για την πολιτική νομιμοποίηση του Τρίτου Μνημονίου, σαν σχετικό κέρδος, άρα και σχετική κυβερνητική επιτυχία! Ενώ η επιβεβαίωση της δέσμευσης της χώρας στην απόλυτη παραδοξότητα για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5 % του ΑΕΠ το 2018 και τα επόμενα χρόνια, με επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας και αυτόματο κόφτη δαπανών, στο πλαίσιο ενός Τέταρτου Μνημονίου, ασφαλώς, σαν σχετική διαπραγματευτική επιτυχία και «γέφυρα» για ένα ορθολογικότερο μνημόνιο στο μέλλον! Και δεν ντρέπεστε!
Προφανώς, το ότι δεν επαναλήφτηκε η υπόσχεση για μακροπρόθεσμα μέτρα σε ό, τι αφορά στο χρέος, ενώ τα μεσοπρόθεσμα πρόκειται να σταθμιστούν μετά από επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος, τον Ιούλιο του 2018, για να συμπεριληφθούν ασφαλώς στο Τέταρτο Μνημόνιο, είναι οι βάσεις της «γέφυρας», που εκφράζουν τη μεγάλη διπλωματική επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης, όπως και την ανατροπή σε επίπεδο συμμαχιών στην ευρωζώνη υπέρ αυτής, που πέτυχε ο πρωθυπουργός την αμέσως προηγούμενη, «μετα-Βαρουφάκη» περίοδο! Γιατί να ντρέπεστε; Καμιά δημοσιογραφία δεν είναι ντροπή!
Τουλάχιστον να καταλαβαίνατε πως αυτό το επίπεδο δημοσιογραφίας και το εμετικό γλείψιμο προς τη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, με περισσότερο ή λιγότερο διασκέδαση της πραγματικότητας, ακόμη και από παραδοσιακές εφημερίδες της φιλελεύθερης δεξιάς, εκτός από αποκρουστικό είναι και καταστροφικό για εσάς τους ίδιους! Δεν είναι πως «μετριάζετε» τη κριτική σας ως προς τα αποτελέσματα της σχέσης κυβέρνησης-επίσημων δανειστών, φανερώνοντας την εξάρτησή σας από αυτήν και υποδηλώνοντας τις νέες σχέσεις συναλλαγής που έχετε οικοδομήσει μαζί της – είναι πως αλλοιώνετε με χυδαία επιτηδειότητα την πραγματικότητα. Εάν στην Ελλάδα υπήρχε σήμερα σοβαρός Τύπος η εικόνα από το Eurogroup θα ήταν κυριολεκτικά εφιαλτική όχι μόνον για την ελληνική κοινωνία, αλλά και για τις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Η ανάπτυξη δολοφονήθηκε χθες ως άμεση προοπτική μαζί με τον ρεαλισμό στα οικονομικά, που ορίζει τη θετική συσχέτιση μεταξύ ρυθμού ανάπτυξης και πρωτογενούς πλεονάσματος, αντίστροφα από τη συμφωνία κυβέρνησης με τις υπόλοιπες κυβερνήσεις της ευρωζώνης. Προφανώς η οικονομική αιτιότητα, δεν συμφωνεί με τη δημοσιογραφική «αιτιότητα» στην Ελλάδα, όπως αυτή διαμορφώνεται στα ΜΜΕ, μετά την όσμωση κυβέρνησης και εκδοτών κατά την περίοδο της «περιπέτειας» (τριβής και συγκόλλησης) με επίκεντρο τις τηλεοπτικές άδειες. Έκανε δουλειά ο Παππάς και έτσι σήμερα ο Τύπος παίζει χωρίς να ντρέπεται το «εδώ παπάς, εκεί παπάς, που’ ναι ο παπάς ;», στο ζήτημα του χρέους και των μέτρων εσωτερικής υποτίμησης, με απορρύθμιση θεσμών και εργασίας και γενικότερα του Κράτους Δικαίου και Ευημερίας…
