Γράφει ο Κασσιανός Τζέλης
Δια της πλαγίας οδού φαίνεται ότι το υπουργείο Οικονομικών επιχειρεί να δημιουργήσει το πλαίσιο για αποχαρακτηρισμό αιγιαλών και μετατροπή τους σε “δημόσια τουριστικά κτήματα” που θα περάσουν στο ΤΑΙΠΕΔ ή για να νομιμοποιήσει καταπατήσεις.
Μπορεί να μην κατατέθηκαν τελικώς στη Βουλή, τουλάχιστον για την ώρα, οι ρυθμίσεις που που προκάλεσαν οξύτατες αντιδράσεις, προτείνεται ωστόσο μια ασαφής και συνοπτική διαδικασία οριοθέτησης του αιγιαλού, η οποία, σύμφωνα με παράγοντες του ΤΕΕ και οικολογικούς φορείς, δημιουργεί ευνοϊκά περιθώρια για διαφθορά και χαράξεις γραμμών αιγιαλού κατά το δοκούν και χωρίς να υπάρχει στην ουσία, κανένας ασφαλής τρόπος αμφισβήτησης.
Οι τελικές ρυθμίσεις που κατατέθηκαν στο Πολυνομοσχέδιο προβλέπει ότι μέσα σε 18 μήνες θα γίνουν όσα δεν έγιναν 70 χρόνια, μέσω μιας διαδικασίας που περιλαμβάνει πολλά “πήγαινε-έλα” και αναρτήσεις χαρτών μεταξύ υπηρεσιών και επιτροπών οι οποίες τελικώς θα εγκρίνουν, με φωτοερμηνεία, τις τελικές γραμμές του αιγιαλού.
Η βάση θα είναι οι ορθοφωτοχάρτες που ετοίμασε το Κτηματολόγιο για όλες τις ακτές της χώρας και η προκαταρκτική, προσωρινή χάραξη αιγιαλού που έγινε, χωρίς όμως να λαμβάνονται υπόψη όλα τα απαιτούμενα επιστημονικά δεδομένα για την χάραξη. Άλλωστε, επισήμως η εταιρεία του Κτηματολογίου αναφέρει ότι αρμόδιες για την χάραξη είναι οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών και πως η γραμμή που έχει τεθεί πάνω στους χάρτες που έχουν παραδοθεί, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση για την τελική κύρωση.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικός ο ορθοφωτοχάρτης της παραλίας Λιά της Μυκόνου. Η παραλία ανήκει στο 8% των αιγιαλών της χώρας που έχουν οριοθετηθεί και θεσμοθετηθεί με ΦΕΚ κατά το παρελθόν.
Ο συγκεκριμένος χάρτης έχει επεξεργαστεί από τον Οργανισμό Κτηματογράφης Χαρτογράφησης Ελλάδας (ΟΚΧΕ) που πλέον έχει καταργηθεί, από το 2013, σε συνεργασία με τους Επιθεώρητές Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ για την διευκόλυνση της έρευνας για αυθαίρετα στη Μύκονο
Ο χάρτης περιλαμβάνει την προκαταρκτική γραμμή χάραξης του αιγιαλού από το Κτηματολόγιο (πράσινη γραμμή) η οποία δεν έλαβε, όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, καθόλου υπόψη την θεσμοθετημένη γραμμή αιγιαλού (κόκκινη γραμμή-εγγύτερη στη θάλασσα) και την γραμμή παραλίας (δεύτερη κόκκινη γραμμή-απώτερη της θάλασσας). Η πράσινη γραμμή μάλιστα βρίσκεται σχεδόν μέσα στη θάλασσα!
Αν τελικώς εγκριθεί η πράσινη γραμμή, τότε τα κτίσματα της φωτογραφίας θα μπορούν να επεκταθούν μέχρι σε αυτή, καταλαμβάνοντας πλήρως την αμμουδιά.
Στις περιοχές όπου δεν έχει γίνει ακόμη οριοθέτηση (στο 92% της χώρας) τα πράγματα ειναι ακόμη πιο ασαφή αφού δεν υπάρχει καμία προηγούμενη διοικητική πράξη οριοθέτησης που να αποτελεί βάση σύγκρισης.
Επιπλέον, κρίσιμη λεπτομέρεια είναι ότι οι νέες ρυθμίσεις προβλέπουν και πάλι τον κατακερματισμό της παράκτιας ζώνης σε αιγιαλό, παλαιό αιγιαλό και παραλία γεγονός που εντείνει την ανησυχία για “χαρακτηρισμούς ανά περίπτωση κι ανά συμφέρον”. Μάλιστα, ο κατακερματισμός αυτός αντιβαίνει, σύμφωνα με την WWF, την κοινοτική νομοθεσία η οποία απο το 2008 θεωρεί ότι η παράκτια ζώνη αποτελεί ενιαία γεωμορφολογική περιοχή η οποία ορίζεται με οικολογικά κριτήρια.
