Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Όλοι θυμόμαστε την αμήχανη σιωπή του Τσίπρα όταν ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπίλ Κλίντον τον είχε ρωτήσει για το πώς θα προσελκύσει η Ελλάδα επενδύσεις. Τότε υποθέσαμε πως τα αγγλικά του δεν τον βοηθούσαν να καταλάβει. Φοβάμαι, μερικούς μήνες μετά, πως έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ σοβαρότερο. Είναι οι ιδεολογικές προκαταλήψεις και οι εμμονές που δεν αφήνουν τον Τσίπρα να καταλάβει πως η ανάπτυξη δεν είναι κάτι που θα πέσει μια ωραία μέρα από τον ουρανό. Αν γίνονται θαύματα, γίνονται μόνο μέσα στο μυαλό του Τσίπρα. Η πραγματική οικονομία έχει ανάγκη από πραγματικές επενδύσεις, με πραγματικά λεφτά που θα δημιουργούν πραγματικό πλούτο, πραγματικές θέσεις εργασίας, πραγματικά έσοδα για το κράτος και πραγματικά εισοδήματα. Φαίνεται πως το μυαλό του Τσίπρα έχει πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα.
Αν ήταν αλλιώς θα είχε παρέμβει άμεσα το τελευταίο 48ωρο. Θα είχε πάρει πάνω του την υπόθεση της επένδυσης της Eldorado Gold στις Σκουριές και θα τολμούσε ο ίδιος να δώσει μια λύση ώστε να μην τα μαζέψει και φύγει από την Ελλάδα η μεγαλύτερη άμεση ξένη επένδυση. Αντ’ αυτού άφησε τον Σκουρλέτη να χειριστεί το θέμα και όπως καταλαβαίνετε οι Καναδοί αν ήταν μια φορά αποφασισμένοι να φύγουν, τώρα είναι δέκα.
Η Eldorado Gold όπως κάθε σοβαρή εισηγμένη εταιρία στο αμερικανικό χρηματιστήριο είναι υποχρεωμένη να λογοδοτεί στους μετόχους της. Αυτό μπορεί να φαίνεται παράξενο για τους υπουργούς αυτής της κυβέρνησης που δεν πιστεύουν ούτε στην αξία της αξιολόγησης ούτε στην αξία της λογοδοσίας. Στην πραγματική ζωή όμως, πιστεύουν. Και δεν θα μπορούσε η Eldorado Gold να κοροϊδέψει τους μετόχους της, που συμβαίνει μάλιστα να είναι μερικά από τα ισχυρότερα επενδυτικά funds και μερικές από τις μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο. Πώς να τους εξηγήσει πως ένα επενδυτικό σχέδιο που έχει εγκριθεί, έχει συμφωνηθεί, πληρώνονται γι αυτό μισθοί, φόροι και ασφαλιστικές εισφορές, στην ουσία δεν υλοποιείται και οι ρυθμοί που ακολουθούνται δεν θα επιτρέψουν το έργο στις Σκουριές να μπει σε φάση παραγωγής όχι το 2017 που προβλεπόταν αλλά ούτε το 2037…
Όμως κατά τη γνώμη μου ο Σκουρλέτης δεν φταίει σε τίποτα.
Στην πραγματικότητα είναι ο τελευταίος τροχός της άμαξας καθώς δεν κάνει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το να υπηρετεί την «κομματική γραμμή». Δεν βγήκε ποτέ ο Τσίπρας να πει αλλάζουμε «κομματική γραμμή». Έτσι κι ο Σκουρλέτης, αφοσιωμένος στον Τσίπρα, βάζει πρώτα την ιδεολογία του και όχι τον τρόπο λειτουργίας των παγκόσμιων αγορών και τις υποχρεώσεις της διακυβέρνησης μιας χώρας σε τραγική ύφεση. Οπότε, ο Τσίπρας κρύβεται πίσω από την «ιδεολογική ακεραιότητα» και την αφοσίωση του Σκουρλέτη και στην πραγματικότητα το Μαξίμου τον ετοιμάζει για «αποδιοπομπαίο τράγο» όταν θα παραστεί ανάγκη. Δυστυχώς όμως ο Σκουρλέτης δεν το καταλαβαίνει αυτό.
Όμως ο Τσίπρας ήταν αυτός που σε μια σύντομη συνομιλία στα όρθια σε εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου είχε πει στον Πρόεδρο της Eldorado Gold Paul Wright πως «πρέπει να τα πούμε και να βρούμε λύση». Όπως επίσης ο Τσίπρας ήταν αυτός που μέσα στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματός του είχε παραδεχθεί το καλοκαίρι πως δεν πρέπει χαθούνε οι δουλειές στα μεταλλεία.
Τι φοβήθηκε λοιπόν τώρα και προτίμησε να μείνει κρυπτόμενος στο Μαξίμου; Μην κάνει πάλι καμιά «κοκορομαχία» η τοπική βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ, η Ιγγλέση; Μα αν τρέμει την Ιγγλέση είναι ποτέ δυνατόν να τα βάλει με τον Σόιμπλε;
Γι αυτό φεύγει η Eldorado Gold. Γιατί πιστεύει πως σήμερα δεν έχει κανέναν σοβαρό συνομιλητή στην Ελλάδα για να κάνει μια πραγματικά business συζήτηση, την οποία ήταν απόλυτα διατεθειμένη να την κάνει και από την οποία θα έβγαιναν τεράστια οφέλη για την ελληνική οικονομία και την τοπική ανάπτυξη της περιοχής. Ο ένας υπουργός τους έλεγε να φτιάξουν μια παραλία, ο άλλος να χρηματοδοτήσουν δρόμους σύνδεσης με την Εγνατία και ο άλλος να φυτέψουν … μπριζολιές στα κομμένα πεύκα. Ανεμόμυλος χωρίς καμία στρατηγική σοβαρής αξιοποίησης της επένδυσης προς όφελος της περιοχής και των ανθρώπων της.
Αλλά και ο κ. Νίκος Παππάς, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με το συντονισμό των επενδύσεων και θα μπορούσε εν πάση περιπτώσει να είναι αυτός που θα συνθέσει μια λογική λύση, άφαντος. Παρά τις επιστολές που του έστειλε η εταιρεία, αρνήθηκε επίμονα να δει τη διοίκησή της , επικαλούμενος πως δεν έχει καθαρογραφεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας! Άλλα αντί άλλων… Εκτός κι αν ο κ. Παππάς πιστεύει πως εκ του ρόλου του, η μόνη έγνοια του πρέπει να είναι το να κάνει δηλώσεις πως οι άδειες τηλεοπτικών σταθμών που θα δοθούν θα είναι κάτω από πέντε.
Εκτός αν πιστεύουν πως η εναλλακτική λύση που έχουν είναι να κάνουν τους μεταλλωρύχους όπως έγραψε ένας φίλος μου στο twitter «σχολικούς φύλακες και καθαρίστριες» ή μια άλλη φίλη μου επίσης στο twitter «μελισσοκόμους». Λες και υπάρχει μπρανταρισμένο το μέλι της Χαλκιδικής και μας το ζητάνε με τους τόνους από την Κίνα. Όπως καταλαβαίνετε… Κουκουρούκου!!!
Όλο αυτό το αλαλούμ είναι που έκανε τον Paul Wright να πει, σύμφωνα με απολύτως εξακριβωμένες πληροφορίες, στον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Με τον Λαφαζάνη είχαμε μια ξεκάθαρη αντίθεση αλλά δεν φτάσαμε ποτέ στο σημείο να κινδυνεύσουν οι θέσεις των εργαζομένων. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε ούτε τι γίνεται, ούτε τι θέλουν…».
Μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως αυτό είναι ένα ισχυρότατο μήνυμα που πηγαίνει σε όλα τα μέλη της παγκόσμιας επενδυτικής κοινότητας. Αναρωτηθείτε τώρα πόσα εκατομμύρια θα πρέπει να ξοδέψει η Ελλάδα για να διορθώσει την εικόνα της στα μάτια των ξένων επενδυτών, μόνον απ’ όλα όσα συνέβησαν τις τελευταίες 48ωρες με την υπόθεση του Ελληνικού Χρυσού. Διότι τι θα πάει να πει στο Νταβός σε λίγες μέρες ο πρωθυπουργός, όταν το 90% των όσων θα συναντήσει εκεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σχετίζονται με τους μετόχους της Eldorado Gold; Πιστεύει πως είναι τύποι που πείθονται από την ομιλία που θα του έχουν γράψει οι συνεργάτες του στα αγγλικά και θα την πει σαν «ποίημα» ή από τις εμπειρίες της μεταχείρισης της Eldorado Gold, τις οποίες θα γνωρίζουν – και σας διαβεβαιώνω γι αυτό – ως την παραμικρή λεπτομέρεια;
Φοβάμαι πως το καλύτερο που θα’ χει να κάνει είναι να επιδείξει την ίδια αμήχανη σιωπή , όπως έκανε και μπροστά στον Κλίντον. Αλλά έτσι η Ελλάδα θα συνεχίσει να χάνει. Γιατί ο πρωθυπουργός της κρύφτηκε στο Μαξίμου και δεν τόλμησε να πάει στο Νταβός με ένα success story στα χέρια.
Συμπέρασμα: Η κυβέρνηση ξύπνησε αργά. Γιατί είναι στον γκρεμό. Το τραγικό είναι πως ενώ έχει πέσει στα βράχια, ζητάει εξηγήσεις από τα βράχια γιατί βρίσκονται εκεί!
