Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Χθες το βράδυ στη βουλή ο κύριος Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ διακήρυξαν για πρώτη φορά με σαφήνεια τη συνθηκολόγησή τους με τον αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό. Το κεντρικό τους πολιτικό αφήγημα αντί να υπερασπιστεί την Ευρώπη ως εναλλακτικό πόλο ηγεμονίας (: Ευρώπη των λαών), εστίασε στη κυβερνητική ικανότητα προσαρμογής στο γερμανικό πρότυπο ηγεμονίας με αντιπληθωρισμό και λιτότητα.
Αυτό δεν είναι η προδήλωση ή η υποδήλωση του pasokification του ΣΥΡΙΖΑ! Αυτό είναι πλέον η καταδήλωση αυτού του φαινομένου πασοκοποίησης, φιλόδοξων, νέων κυρίως πολιτικών της μεταρρυθμιστικής αριστεράς.
Αναφερόμενος στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μίλησε σαν γνήσιος πασόκος λέγοντας: «Μπορείτε να μας κατηγορήσετε για αυταπάτες, ξεχνάτε όμως ότι ο ελληνικός λαός έκρινε και την συμφωνία και την εντιμότητά μας»! Άρα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να πιστεύει πως είναι ο ελληνικός λαός που ενέκρινε και εγκρίνει, αν δεν είναι αυτός που οδήγησε και οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ στο pasokification, παρά το «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα. Και, ασφαλώς, είναι πολύ φυσιολογικό, δια του pasokification του ΣΥΡΙΖΑ, οι αριστερές, μεταρρυθμιστικές αντιλήψεις και πολιτικές να παρίστανται ως αυταπάτη!
Ο κύριος Τσίπρας μοιάζει να θεωρεί πως ο ελληνικός λαός αναζήτησε ένα νέο ΠΑΣΟΚ στη θέση του παλαιού που διαλύθηκε. Προφανώς, κατά την άποψή του, το pasokification της μεταρρυθμιστικής αριστεράς εκφράζει πιστά την τρέχουσα βούληση του ελληνικού λαού!
Αν έχει δίκιο, μια σημαντική μερίδα σύγχρονων μη-λενινιστών αριστερών πάσχει από αυταπάτες σε ό,τι αφορά στα ελληνικά και ευρωπαϊκά πράγματα, όπως και σε ό,τι αφορά στην προοδευτική και βιοοικονομική δυναμική του λαϊκού προάγοντα. Αν, ωστόσο, στη συνέχεια αποδειχθεί πως έχει άδικο, η μεγαλύτερη αυταπάτη του ίδιου και των ανθρώπων του θα είναι το pasokification για την μακροημέρευσή τους στην εξουσία.
Δεν είναι βέβαιο πως αποτελεί αυταπάτη ο οπορτουνιστικός προσανατολισμός της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, με όρους βιωσιμότητάς της ασφαλώς στην εξουσία! Αν και είναι σίγουρα απάτη με όρους αριστερής μεταρρύθμισης και σοσιαλ-δημοκρατίας. Το pasokification εκφράζει τη νεοφιλελεύθερη διαστροφή της σοσιαλ-δημοκρατίας και ο ελληνικός λαός θα είναι στη συνέχεια ο μόνος αρμόδιος να κρίνει αν, για την προοδευτική εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας και για την δημοκρατική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αυταπάτη είναι η αριστερή μεταρρύθμιση με ριζοσπαστικοποίηση των δημοκρατικών θεσμών ή το pasokification του ΣΥΡΙΖΑ. Το τί είναι και το τί δεν είναι αυταπάτη, θα κριθεί τελικώς από το εκλογικό σώμα. Στο κάτω-κάτω μόνον αυτό έχει δικαίωμα στην… αυταπάτη.
Μπορεί και το «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα να ήταν έκφραση λαϊκής και εθνικής αυταπάτης, η μετατροπή του όμως σε «ΝΑΙ» από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε απάτη ολκής! Είναι, βλέπεις, που το pasokification έχει την ικανότητα να μετουσιώνει διαλογικώς τις απάτες σε αυταπάτες, και το ζήτημα από εκεί και έπειτα είναι αν οι κυβερνητικές απάτες θα αποτελέσουν τις νέες κοινωνικές και εθνικές αυταπάτες!
Ο κύριος Τσίπρας βάλθηκε να πείσει και να αποδείξει, δια του εαυτού του και του κόμματός του, πως η μεταρρυθμιστική αριστερά είναι αυταπάτη στον σημερινό κόσμο! Και αυτό, αγαπητέ αναγνώστη, αποτελεί μεγάλη απάτη προς τον ελληνικό λαό. Δεν είναι απάτη αν το ίδιο ακριβώς ισχυρίζονται, για παράδειγμα, οι κύριοι και οι κυρίες του ΚΚΕ, ή ο Γιάννης Πρετεντέρης! Η πολιτική και ηθική νομιμοποίηση του pasokification στηρίζεται ακριβώς στη διαλογική μετουσίωση της απάτης σε αυταπάτη, μια και αυταπατεώνες δεν υπάρχουν!…