Μοιάζει σαν να την έχει βάλει… σημάδι η ποδοσφαιρική μοίρα την ημερομηνία της 25ης Νοεμβρίου, για να παίρνει απ’ τη ζωή τα σπουδαιότερα «τέκνα» της.
Ο Ντιέγκο Μαραντόνα «έφυγε» σαν σήμερα (25/11) από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών, μετά από καρδιακή ανακοπή, «βυθίζοντας» στο πένθος τους λάτρεις του ποδοσφαίρου σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Τραγική ειρωνεία; Ίδια μέρα, πριν από ακριβώς 15 χρόνια από τον θάνατο του Ντιέγκο πέθανε στα 59 του και ο σπουδαίος Βορειοϊρλανδός επιθετικός Τζορτζ Μπεστ, ένας απ’ τους σπουδαιότερους επιθετικούς όλων των εποχών, έπειτα από χρόνια προβλήματα υγείας, ως απόρροια καταχρήσεων αλκοόλ.
Ακόμη πιο σημαδιακό; Σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια από τον θάνατο του Μαραντόνα «έφυγε» απ’ τη ζωή σε ηλικία 90 ετών και ο Φιντέλ Κάστρο, επιστήθιος φίλος επί χρόνια του Μαραντόνα και μία απ’ τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του περασμένου αιώνα.
Το μήνυμα του Μαραντόνα όταν είχε πεθάνει ο Φιντέλ Κάστρο
Για τον θρύλο του ποδοσφαίρου Ντιέγκο Μαραντόνα, ο ηγέτης της επανάστασης της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο ήταν κάτι παραπάνω από φίλος: ήταν «ο δεύτερος πατέρας του».
Ο Μαραντόνα είπε ότι η είδηση του θανάτου του Κάστρο τον χτύπησε κατάστηθα σαν μπάλα του τένις που σέρβιρε ο Χουάν Μαρτίν δελ Πότρο.
«Άρχισα να κλαίω ανεξέλεγκτα», είπε ο Μαραντόνα στους δημοσιογράφους στο περιθώριο του τουρνουά. «Μετά (τον θάνατο) του πατέρα μου, αυτή είναι η μεγαλύτερη θλίψη που έχω βιώσει».
Οι δυο τους συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1987, έναν χρόνο αφότου ο Μαραντόνα συνέβαλε η εθνική ομάδα της πατρίδας του, της Αργεντινής, να κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού, και τέσσερα χρόνια πριν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, που θα σηματοδοτούσε μια περίοδο ακόμη μεγαλύτερων οικονομικών δυσχερειών για την Κούβα.
Μία για πολλούς απροσδόκητη φιλία ρίζωσε ανάμεσα στον συχνά αναιδή κι αλλόκοτο ποδοσφαιριστή και τον διαβασμένο επαναστάτη, η οποία βάθυνε στις αρχές του αιώνα, όταν ο Μαραντόνα πέρασε τέσσερα χρόνια στην Αβάνα στην προσπάθειά του να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά.
Η Κούβα επιβάλει βαριές ποινές για την κατοχή και τη χρήση ναρκωτικών, όμως διαθέτει ένα από τα καλύτερα συστήματα περίθαλψης του κόσμου κι είναι γνωστό πως στέλνει γιατρούς και ανθρωπιστική βοήθεια σε χώρες που το έχουν ανάγκη.
«Μου άνοιξε τις πόρτες της Κούβας όταν οι κλινικές στην Αργεντινή μου τις έκλειναν κατάμουτρα διότι δεν ήθελαν να κατηγορηθούν για τον θάνατο του Μαραντόνα», εξήγησε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής.
Ο Φιντέλ Κάστρο εκείνη την περίοδο τηλεφωνούσε τακτικά στον Μαραντόνα, νωρίς το πρωί, για να συζητήσουν για το ποδόσφαιρο ή για την πολιτική. Δεν έπαψε ποτέ να τον ενθαρρύνει να αναρρώσει πλήρως, έλεγε ο παλαίμαχος των γηπέδων.
«Μου έλεγε πως μπορούσα να τα καταφέρω. Και τα κατάφερα. Κι είμαι εδώ. Και μιλάω γι’ αυτόν», συνέχισε ο Μαραντόνα με τσακισμένη φωνή. «Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που θυμάμαι από εκείνον».