Αργά και διστακτικά βήματα κάνουν οι επαγγελματίες ταξί προς τον κόσμο της ηλεκτροκίνησης, καθώς, παρά τις «γενναιόδωρες» επιδοτήσεις, η απόκτηση ηλεκτρικού οχήματος εξακολουθεί να προκαλεί δυσπιστία σε μεγάλη μερίδα επαγγελματιών του κλάδου. Απόδειξη γι’ αυτό, το υποτονικό ενδιαφέρον που εκφράζεται για το πρόγραμμα «πράσινα ταξί», του οποίου η επιδότηση –έως 22.500 ευρώ– δεν τους πείθει να αντικαταστήσουν το όχημά τους με ηλεκτρικό, παρά την υποχρεωτική ταξινόμηση ταξί μηδενικών ρύπων σε λίγα χρόνια από τώρα.
Οι εξαιρέσεις
Βέβαια υπάρχουν και οι –ομολογουμένως– ελάχιστες εξαιρέσεις. «Η εμπειρία με το ηλεκτρικό ταξί δεν συγκρίνεται με άλλο», λένε κάποιοι, με άλλους να απαντούν πως «δεν είναι ιδανικά τα ηλεκτροκίνητα για επαγγελματική χρήση». Οι λόγοι που τα απορρίπτουν; Οι ελλιπείς υποδομές φόρτισης, η ανασφάλεια για το κόστος συντήρησης και τον κύκλο ζωής της μπαταρίας, οι χρόνοι αναμονής για αποκατάσταση ζημιών, οι ώρες φόρτισης κ.ά. «Η επάρκεια της μπαταρίας είναι μικρή, την ώρα που ένα ταξί κάνει καθημερινά 250-300 χλμ. Αυτό συνεπάγεται καθυστερήσεις κατά τη φόρτιση, πόσο μάλλον εάν το δουλεύουν δύο. Εκεί υπάρχουν χαμένες εργατοώρες.
Επειτα, το πιο οικονομικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο κοστίζει περίπου 45.000 ευρώ, ενώ η επιδότηση δεν παρακρατείται κατευθείαν από την αντιπροσωπεία. Αρα, ο επαγγελματίας πρέπει να εκταμιεύσει το σύνολο του ποσού», λέει στην «Κ» ο Βασίλης Σιάσος, υπεύθυνος Τύπου του ΣΑΤΑ (Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής). Ο ίδιος υποστηρίζει πως «είναι διψήφιος ο αριθμός των ηλεκτρικών ταξί στην Αττική. Aυτή τη στιγμή κυκλοφορούν ήδη λιγότερα από 30. Σκεφθείτε ότι ο στόλος των ταξί στην Αττική συνολικά είναι 14.000».
Πού να το φορτίσω;
O Νίκος Λυσιγάκης, επικεφαλής ρυθμιστικών υποθέσεων της Freenow, εξηγεί πως «οι βιώσιμες μετακινήσεις στην Ελλάδα ενσωματώνονται με αργά βήματα. Αφενός οι όροι του αρχικού προγράμματος αποθάρρυναν αρκετούς ιδιοκτήτες ταξί και αφετέρου κυριαρχούν ισχυρές προκαταλήψεις γύρω από την αξιοπιστία των υφιστάμενων ηλεκτρικών οχημάτων. Σήμερα ένας οδηγός ταξί που διανύει 180-200 χλμ. ημερησίως, με το 20% να είναι κενά χιλιόμετρα χωρίς επιβάτη, σε μία βάρδια που διαρκεί περίπου 10-11 ώρες, προτιμάει την ασφάλεια των ορυκτών καυσίμων. Κι εδώ είναι η μεγάλη πρόκληση», λέει.
«Είναι εξαιρετικά χρήσιμο πως έχουμε ένα ισχυρό χρηματοδοτικό εργαλείο, ωστόσο η πολιτεία οφείλει να αναλύσει εκτενώς τα δεδομένα στους οδηγούς. Σε δικές μας έρευνες βλέπουμε πως ενδιαφέρον υπάρχει, ωστόσο οι περισσότεροι ακόμη ελπίζουν πως η υποχρεωτικότητα ταξινόμησης μόνο ηλεκτρικών οχημάτων δεν θα εφαρμοστεί τελικά και θα δοθεί παράταση».
Η δράση «πράσινα ταξί», προϋπολογισμού 40 εκατ. ευρώ, χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης, με τα στελέχη του υπουργείου Μεταφορών να παροτρύνουν τους οδηγούς να την αξιοποιήσουν άμεσα. «Σε λίγα χρόνια οι επαγγελματίες ταξί δεν θα βρίσκουν ανταλλακτικά για τα οχήματα που έχουν διότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες δεν επενδύουν πλέον σε θερμικούς κινητήρες. Δεν θα καταφέρουμε να δώσουμε ξανά τόσο πολλά χρήματα ανά όχημα», λένε πηγές του υπουργείου στην «Κ». Στο πρόγραμμα έχουν υποβληθεί μέχρι τώρα 120 αιτήσεις, ενώ οι αιτήσεις παρατείνονται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024. «Ενα μικρό μέρος του κλάδου θα κατευθυνθεί προς την ηλεκτροκίνηση, ειδικά όσοι δουλεύουν μόνοι τους το ταξί. Αλλά δεν νομίζω ότι θα πάει μαζικά ο κλάδος προς τα εκεί», προβλέπει ο κ. Σιάσος.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που μετέβησαν προς την ηλεκτροκίνηση είναι ο 27χρονος Σταύρος Σιδερίδης, ο οποίος τον περασμένο Σεπτέμβριο απέκτησε το ηλεκτρικό ταξί Tesla Model 3, το κόστος του οποίου ανέρχεται στα 50.000 ευρώ. «Στην Αθήνα πρέπει να υπάρχουν άλλα 5-6 ηλεκτρικά ταξί Tesla, το δικό μου είναι το πιο γρήγορο ταξί στην Αττική», εξηγεί. «Δεν συγκρίνεται η εμπειρία σε σχέση με το θερμικό αυτοκίνητο. Είναι άνετο στην οδήγηση, αυτόματο, ήσυχο και δεν υπάρχουν δονήσεις από τον κινητήρα. Δεν υπάρχουν κόστη συντήρησης, το μόνο αρνητικό είναι πως πέφτει η αυτονομία του όταν λειτουργεί το air condition το καλοκαίρι».
Ο ίδιος έκανε αίτηση στο πρόγραμμα «πράσινα ταξί» τον Σεπτέμβριο του 2023 και αναμένει την τελική έγκρισή της. «Η επιδότηση δεν εκταμιεύεται αμέσως, καθυστερεί, οπότε επωμιζόμαστε μόνοι μας το κόστος είτε από την τσέπη μας είτε με δάνειο». «Σε ό,τι αφορά τη φόρτιση, εγώ διαθέτω ενισχυμένη πρίζα και το φορτίζω 8-10 ώρες. Με βάση το νυχτερινό τιμολόγιο, με 12 ευρώ μπορώ να εξασφαλίσω διαδρομή έως 450 χλμ.». Το άγχος του οδηγού για επαρκή καύσιμα δεν φάνηκε να τον επηρεάζει κατά το πρόσφατο ταξίδι του στα Μέγαρα. «Δεν έχω άγχος να βρω σταθμούς φόρτισης, υπάρχουν αρκετοί».
Eλλειψη ανταλλακτικών
Τον ίδιο ενθουσιασμό συμμεριζόταν μέχρι πρόσφατα και ο ιδιοκτήτης ταξί Κωνσταντίνος Μακρυνιώτης, ο οποίος παρά τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις έλαβε την επιδότηση του «κινούμαι ηλεκτρικά Ι» το 2023, δύο χρόνια μετά την απόκτηση του οχήματός του. «Κατέληξε να είναι μειωμένη από αυτήν που μου είχε γνωστοποιηθεί».
«Το όχημά μου ήταν το δεύτερο ηλεκτρικό ταξί που κυκλοφόρησε στην Αττική και το πρώτο αυτής της μάρκας (Skoda Enyaq)». Οταν χρειάστηκε όμως να επισκευάσει τον ηλεκτροκινητήρα του αυτοκινήτου, τα πράγματα περιπλέχτηκαν, αφού από τον Ιούλιο του 2023 μέχρι σήμερα δεν έχει λάβει από την αντιπροσωπεία επίσημη ενημέρωση για την αντικατάστασή του. «Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η οδήγηση με τα ηλεκτροκίνητα οχήματα είναι πιο ξεκούραστη, ευχάριστη, όμως αυτή τη στιγμή η ζημιά που έχω υποστεί είναι ανυπολόγιστη γιατί το ταξί είναι σε ακινησία 6 μήνες», λέει, καταλήγοντας πως «το βήμα στην ηλεκτροκίνηση είναι μετέωρο εάν δεν μπορείς να βρεις ανταλλακτικό για το επαγγελματικό σου αμάξι».
πηγή: kathimerini.gr
