Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας,
Οικονομολόγος–Ψυχολόγος
lastpoint.gr
Το πρωθυπουργικό αεροσκάφος υποτίθεται ότι έχει ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο ύπαρξης. Μεταφέρει τον πρωθυπουργό σε σημαντικές διεθνείς συναντήσεις του. Ενίοτε βέβαια έχουν υπάρξει και διαφορετικές χρήσεις του. Κυρίως, για την αμεσότερη και ταχύτερη μεταφορά ασθενών από απομακρυσμένες περιοχές προς την Αθήνα ή προς κάποια χώρα του εξωτερικού για εξειδικευμένη θεραπεία.
Παρασπονδίες με πιο… ιδιοτελείς χρήσεις μπορεί να έχουν υπάρξει, δεν διαθέτω τόσο ισχυρή μνήμη που να θυμάμαι ανάλογα συμβάντα αλλά δεν τα αποκλείω. Μόνο που κανένα σχετικό γεγονός δεν εντάσσονταν σε μια γενικότερη φιλοσοφία για την διαχείριση των δημοσίων πόρων, για την αξιοποίηση προς ίδιον όφελος των δυνατοτήτων που δίνει η κρατική μηχανή, την λαφυραγώγηση των δημόσιων μέσων με μια άκρως καθεστωτική αντίληψη ενδεικτική της ευρύτερης ιδεοληπτικής διάθεσης.
Δεν είναι δα και μακρινές αναμνήσεις τα περιστατικά με το στρατιωτικό ελικόπτερο που χρησιμοποιούσε ως καθημερινό μεταφορικό μέσο ο υπουργός Άμυνας. Κάτι η κίνηση στην παραλιακή, κάτι η ωραία θέα από ψηλά, τι άλλο κίνητρο θες για να αποφύγεις τα τετριμμένα οδικά μέσα!
Κι έρχεται η πρόσφατη καταγγελία του Άδωνι Γεωργιάδη να ταράξει ακόμη περισσότερο τα κυβερνητικά νερά και να επιβεβαιώσει την κυβερνητική εμπέδωση της συγκεκριμένης νοοτροπίας. Εξάπτει την φαντασία το ερώτημα για το ποιες υπήρξαν οι εναλλακτικές ή μάλλον παράπλευρες διαδρομές του αεροσκάφους την περίοδο της περίφημης συνόδου των χωρών του Νότου;
Υποτίθεται ότι οι πτήσεις του θα έπρεπε να περιορίζονται σε οτιδήποτε είχε να κάνει με τον πολύ προσδιορισμένο σκοπό όπως απαραίτητες μεταφορές ξένων ηγετών. Το σαφές υπονοούμενο του κ. Γεωργιάδη για… παράκαμψη από αυτή την πορεία ανοίγει την συζήτηση για το τι ακριβώς έχει συμβεί που να προκαλεί το δημόσιο αίσθημα και η κυβέρνηση αποφεύγει ευσχήμως να δώσει τα πλήρη στοιχεία όπως της έχει ζητηθεί.
Έδραξαν κάποιοι αξιωματούχοι την ευκαιρία για μια μικρή δόση από dolce vita σε Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες; Στο ενδιάμεσο της συμφωνημένης διαδρομής προέκυψαν… καθυστερήσεις με πολιτικό ή διπλωματικό υπονοούμενο; Υπήρξε ενημέρωση της κεντρικής διοίκησης και των υπευθύνων ή πρόκειται για πρωτοβουλία πολύ συγκεκριμένων παραγόντων;
Θα δοθούν σύντομα πλήρεις απαντήσεις σε όλα αυτά τα εύλογα ερωτήματα ή μέσω της εκκωφαντικής σιωπής και των ασαφών non-papers θα επιχειρηθεί να υποτιμηθεί το γεγονός ελπίζοντας στην μιντιακή λήθη που καταπίνει αχόρταγα τα γεγονότα; Πάντως ο ελληνικός λαός δικαιούται να γνωρίζει ποιοι και με ποια δικαιοδοσία αποφασίζουν να παρακάμψουν το… πρωτόκολλο και κάνουν επιλογές με βάση τις προσωπικές προτιμήσεις.
Είπαμε, κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας κι απ’ ότι φαίνεται η σωτηρία ξεκινά από τον στενό κύκλο των ευνοημένων της εξουσίας. Νυν, υπέρ πάντων ο αντι-ιμπεριαλιστικός αγών!