Τα κύτταρα του δέρματος μίας 53χρονης γυναίκας κατάφεραν να αναζωογονήσουν οι ερευνητές του Κέμπριτζ καταφέρνοντας να μοιάζουν με κύτταρα μιας 23χρονης, σύμφωνα με το BBC.
Σημειώνεται πως η επιτυχία των επιστημόνων είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη δυνατότητα αναγέννησης άλλων ιστών του σώματος για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της γήρανσης, με τους ίδιους να πιστεύουν ότι μπορούν να εφαρμόσουν την ίδια τεχνική σε άλλους ιστούς του σώματος, με απώτερο στόχο την ανάπτυξη θεραπειών για ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση, όπως ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις και οι νευρολογικές διαταραχές.
Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, ο καθηγητής Wolf Reik του Ινστιτούτου Babraham στο Cambridge, είπε στο BBC ότι ελπίζει ότι η τεχνική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο τέλος για να μπορέσουν οι άνθρωποι να είναι πιο υγιείς ακόμα και σε μεγάλη ηλικία. «Το ονειρευόμασταν για πολύ καιρό», είπε ο Reik . «Πολλές κοινές ασθένειες χειροτερεύουν με την ηλικία και η σκέψη ότι θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ συναρπαστική». Ωστόσο, ο καθηγητής προειδοποίησε ότι η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό eLife, βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο. Υπάρχουν αρκετά προβλήματα που πρέπει να λύσουν οι επιστήμονες προτού μεταφερθεί η εργασία τους από το εργαστήριο στην κλινική. Ο Reik εξήγησε ότι μπορεί τώρα να αποδειχθεί ότι η διαδικασία της κυτταρικής αναζωογόνησης είναι δυνατή, αυτή η επιτυχία είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς τα εμπρός.
Σημειώνεται πως η τεχνική των βλαστοκυττάρων έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του 1990, όταν ερευνητές στο Ινστιτούτο Roslin έξω από το Εδιμβούργο, την πρωτεύουσα της Σκωτίας, ανέπτυξαν μια μέθοδο με την οποία ένα ώριμο κύτταρο προβάτου μπορεί να μετατραπεί σε έμβρυο. Η ανακάλυψη οδήγησε στη δημιουργία της Ντόλι, του κλωνοποιημένου προβάτου.
Η έρευνα δεν είχε στόχο να κλωνοποιήσει πρόβατα ή ανθρώπους, αλλά να δημιουργήσει τα λεγόμενα ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα. Στη συνέχεια, τα κύτταρα θα αναπτυχθούν για να αποκτήσουν συγκεκριμένους ιστούς, όπως μύες, χόνδροι και νευρικά κύτταρα.
Τα κύτταρα του δέρματος που έχουν ανανεωθεί προέρχονται από μια γυναίκα 53 ετών, αλλά συμπεριφέρονται σαν κύτταρα 30 χρόνια νεότερα. «Θυμάμαι τη μέρα που έλαβα τα αποτελέσματα και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ορισμένα από τα κύτταρα ήταν 30 χρόνια νεότερα από ό,τι θα έπρεπε», είπε ο Δρ Ντιλγκίτ Γκιλ. “Ήταν μια μεγάλη μέρα!”
Ωστόσο, η τεχνική δεν μπορεί ακόμη να εφαρμοστεί σε κλινικές λόγω του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης καρκίνου. Ο Ρέικ είναι βέβαιος ότι τώρα που είναι γνωστό ότι είναι δυνατή η αναζωογόνηση των κυττάρων, η ομάδα του θα βρει μια ασφαλέστερη εναλλακτική μέθοδο. «Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να παραταθεί η υγιής διάρκεια ζωής των ανθρώπων, όχι να παραταθεί η ζωή γενικά, έτσι ώστε οι άνθρωποι να γερνούν με τον πιο υγιή τρόπο», εξήγησε ο Ρέικ. Ο καθηγητής Reik λέει ότι μερικές από τις πρώτες εφαρμογές της τεχνικής αναζωογόνησης κυττάρων θα μπορούσαν να είναι η ανάπτυξη φαρμάκων για την αναζωογόνηση του δέρματος των ηλικιωμένων στην περιοχή του σώματος που έχει υποστεί κοψίματα ή εγκαύματα – ένας τρόπος για να επιταχυνθεί η διαδικασία επούλωσης .
Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές είναι να ελέγξουν εάν η τεχνολογία λειτουργεί σε άλλους ιστούς, όπως οι μύες, τα νεφρά και τα κύτταρα του αίματος. «Εάν παρόμοιες μέθοδοι ή άλλες θεραπείες μπορούν να αναζωογονήσουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα οποία γνωρίζουμε ότι γίνονται λιγότερο δεκτικά με την ηλικία, τότε στο μέλλον μπορεί να είναι δυνατό να βελτιωθεί η ανταπόκριση των ασθενών στον εμβολιασμό και η ικανότητά τους να καταπολεμούν τις λοιμώξεις», εξήγησε η καθηγήτρια Melanie Welham, στέλεχος διευθυντής ερευνητικού κέντρου βιοτεχνολογίας και βιολογίας.
Το πιο σημαντικό ερώτημα είναι αν αυτές οι προσπάθειες θα οδηγήσουν στη δημιουργία μιας μεθόδου ανάπλασης όλου του σώματος, ενός ελιξιρίου νεότητας ή ενός χαπιού αντιγήρανσης. Ο Ρέικ λέει ότι αυτή η ιδέα δεν είναι φαντασία. «Η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε για τη γενετική τροποποίηση ποντικών και υπάρχουν σημάδια αναζωογόνησης», είπε ο Ρέικ. «Μια μελέτη έδειξε σημάδια αναγέννησης του παγκρέατος, κάτι που είναι ενδιαφέρον από την άποψη της δυνατότητας καταπολέμησης του διαβήτη».
Υπάρχουν και επιστήμονες που είναι λιγότερο αισιόδοξοι. Ο καθηγητής Robin Lovell-Badge, του Ινστιτούτου Crick στο Λονδίνο, πιστεύει ότι για να εφαρμοστεί η διαδικασία αναγέννησης των ιστών του σώματος στις κλινικές, θα χρειαστεί μια μακρά και δύσκολη διαδικασία. «Φαίνεται πολύ φιλόδοξο να πιστεύεις ότι θα μπορέσεις να βρεις εύκολα τις απαραίτητες ουσίες και ότι θα είναι πιο ασφαλείς», εξήγησε ο Lovell-Badge. «Είμαστε τόσο μακριά από το να μπορούμε να το κάνουμε αυτό για ολόκληρο το σώμα με ασφάλεια που νομίζω ότι είναι απλώς μια εικασία».
