Ανοιχτές πληγές έξυσε-χωρίς να το καταλάβει-με την παρέμβασή του στο συνέδριο “Εκκλησία και Αριστερά” ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης προτείνοντας μεταξύ άλλων την επιβολή φόρου σε όσους αυτο-δηλώνονται ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι στην φορολογική τους δήλωση, ούτως ώστε μ’αυτόν τον τρόπο να καλυφθεί το θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών.
Ο ντόρος που ξέσπασε δεν αφορά αυτή καθεαυτή την πρόταση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά το καυτό θέμα του διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας. Το 2013 είναι έτος Συνταγματικής Αναθεώρησης αλλά όπως φαίνεται κανένα από τα κόμματα δεν είναι πρόθυμο να “αγγίξει” ένα θέμα που κυοφορείται στην πολιτική ατζέντα τουλάχιστον μία δεκαπεντατία για τις σχέσεις κράτους και εκκλησίας.
Η Νέα Δημοκρατία έσπευσε να επικρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ για την πρόταση να επιβληθεί νέος φόρος αλλά και για την αναγραφή σε δημόσιο έγγραφο του θρησκεύματος ξεχνώντας ότι έδωσε μάχες για το αντίθετο, προσφέροντας εκατομμύρια υπογραφές (πρώτο και καλύτερο ζεύγος Καραμανλή στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής) στον μακαριστό Χριστόδουλο όταν ξέσπασε η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση Σημίτη για τις ταυτότητες.
Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη, μολονότι διατείνεται ότι είναι ένα προοδευτικό κόμμα έσπευσε να διευκρινίσει ότι κανείς δεν θα διαταράξει τον τρόπο μισθοδοσίας των κληρικών οι οποίοι ως γνωστόν είναι ενταγμένοι στο ενιαίο μισθολόγιο. Κοινώς δεν είπε λέξη για την ταμπακέρα, τον διαχωρισμό κράτους Εκκλησίας.
Ακόμη και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ανάγκασε τον βουλευτή του να αναδιπλωθεί και να αποσύρει τις προτάσεις του κάνοντας λόγο για παρερμηνεία των όσων είπε.
Κατανοητά όλα αυτά. Τα κόμματα αποδεικνύονται πιο πιστά στις ψήφους των πιστών παρά οι πιστοί στα κόμματα που ψηφίζουν…
