Σε νομοσχέδιο που κατέθεσε εχθές το ΥΠΕΚΑ, εξαιρεί τους δικαιούχους του λεγόμενου Κοινωνικού Τιμολόγιου και τους πολύτεκνους, από το τέλος Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας που επιβαρύνει την τιμή της κιλοβατώρας. Σωστό το μέτρο, καθώς το τέλος αυτό το καταβάλλουν οι «έχοντες», για την χρηματοδότηση του χαμηλού τιμολογίου των «μη εχόντων», άρα δικαιούχοι του ΚΟΤ, θα έπρεπε να εξαιρούνται από την επιβάρυνση.
Ωστόσο, το μέγιστο μέρος του ποσού που σωρεύεται από το τέλος ΥΚΩ, και ανέρχεται σε περίπου 750 εκατομμύρια το χρόνο, οδεύει για την κάλυψη του ελλείμματος που προκύπτει από την παραγωγή και προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας στα νησιά και πρωτίστως στην Κρήτη. Υπολογίζεται ότι περίπου 350 εκατομμύρια απορροφά η Κρήτη, 100 εκατομμύρια η Ρόδος και τα υπόλοιπα τα άλλα νησιά, για να καλυφθεί η διαφορά, ανάμεσα στο υψηλό κόστος παραγωγής από πετρελαϊκές μονάδες και στα ισχύοντα τιμολόγια, που είναι ενιαία για όλους τους καταναλωτές.
Υπολογισμούς που έχει κάνει το ΕΜΠ και άλλοι επιστημονικοί φορείς, δείχνουν ότι εάν προχωρούσαν οι καλωδιακές διασυνδέσεις, όπου είναι τεχνικά εφικτές, θα απόσβεναν το κόστος της επένδυσης, μέσω των ΥΚΩ σε ελάχιστα χρόνια και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη τυχόν κοινοτικές επιδοτήσεις. Για παράδειγμα, το κόστος καλωδιακής διασύνδεσης 1-1,2 δις. ευρώ για την Κρήτη, θα μπορούσε να αποσβεστεί σε 3-4 χρόνια και στη συνέχεια το σύνολο των καταναλωτών της χώρας, να απαλλαγεί από τη μισή χρέωση των ΥΚΩ. Ή να απαλλαγεί σε μικρότερο ποσοστό και το υπόλοιπο να διατεθεί για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Το ίδιο ισχύει και για τις Κυκλάδες, όπου έφτασε στο αμήν να ξεκινήσει το έργο, αλλά ως συνήθως σε παρόμοιες περιπτώσεις οι διαγωνισμοί προσβάλλονται, ή ακυρώνονται.
Τα σχέδια αυτά συζητούνται πάνω από 20 χρόνια. Δεν έχουμε καμία απόδειξη, αλλά σαφέστατες ενδείξεις, ότι οι καλωδιακές διασυνδέσεις «δεν συμφέρουν» σε ένα ολόκληρο σύστημα που έχει να κάνει με τη διατήρηση σε λειτουργία των αυτόνομων σταθμών στα νησιά και τη μεταφορά των καυσίμων, το οποίο «σύστημα» είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον ιδιοκτήτη των σταθμών δηλαδή τη ΔΕΗ. Η τελευταία διατηρεί στα νησιά το πλήρες μονοπώλιό της, χρεώνει ότι και όσο θέλει, δεν έχει κανένα ανταγωνισμό. Μέχρι στιγμής ο έλεγχος είναι μόνο τυπικός και απολογιστικός.
Τελευταία οι καλωδιακές διασυνδέσεις έχουν αποκτήσει προτεραιότητα για τον Διαχειριστή του Συστήματος και τη Ρυθμιστική Αρχή. Θεωρούνται δηλαδή υποδομές, που θα συμβάλλουν στην αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, ως συνέχεια της ανακάλυψης των κοιτασμάτων αερίου στην Κύπρο και το Ισραήλ.
Πόσο διαφορετικά όμως θα ήταν τα πράγματα, αν οι διασυνδέσεις αυτές γινόταν πραγματικότητα πριν μερικά χρόνια;
