Η πανευρωπαϊκή κυκλοφορία χθες του νέου χαρτονομίσματος των 5 ευρώ, ήρθε να δώσει βάρος και βάθος στο αμφιλεγόμενο εγχείρημα της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης. Μέσα στο κλίμα αυτό, της γενικής αβεβαιότητας, οι αγορές φτιάχνουν τη δική τους ιστορία. Παρά τα πραγματικά προβλήματα της υπερχρέωσης της αμερικάνικης οικονομίας, ο αμερικάνικος χρηματιστηριακός δείκτης Dow Jones έσπασε για πρώτη φορά το φράγμα των 15.000 μονάδες και ο αθηναϊκός επέστρεψε πάνω από τις 1.000 μονάδες μετά από ένα μακροβούτι δύο μηνών.
Το καλύτερο όμως, σε ότι αφορά την Ελλάδα δεν είναι μόνο ο δείκτης του ΧΑ, αλλά το ότι τα spread των 10ετών ελληνικών ομολόγων υποχώρησαν στα επίπεδα του Οκτωβρίου του 2010, δηλαδή της προ του Μνημονίου περιόδου, δηλαδή στο 9,5% – 9,6%, όσο περίπου ήταν και στις 15 Οκτωβρίου 2010. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Morgan Stanley προέτρεψε τους επενδυτές να τοποθετηθούν σε ελληνικά ομόλογα και ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, τονίζει ότι έχουμε αρχίσει να αποπληρώνουμε το χρέος μας. Ούτε τυχαίο είναι που η Wall Street Journal προβλέπει ότι η Ελλάδα θα λάβει διπλή δόση 7,5 δισεκ. ευρώ την ερχόμενη Δευτέρα…
Βέβαια, η ευωχία των αγορών δεν συναρτάται με τα επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας, όπως η εκτίναξη της ανεργίας. Οι άνεργοι έφθασαν τους 1.320.189 ήτοι ποσοστό 27% για τον Φεβρουάριο του 2013. Μελανό σημείο επίσης το γεγονός ότι η παραοικονομία πιάνει φέτος τα 43,2 δισεκ. ευρώ (24% του ΑΕΠ). Η ευωχία των αγορών συνίσταται στην συστηματική προτροπή των επενδυτών από του αναλυτές, ακόμη και τον περίφημο Νουριέλ Ρουμπινί, να εγκαταλείψουν τα ομόλογα και να στραφούν στις μετοχές, τώρα!… Η δεύτερη αιτία της ευωχίας των αγορών είναι το υπό εκκόλαψη θεώρημα ότι μετά τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία και η Ευρωζώνη προσχωρεί στη λογική της εκτύπωσης χρήματος, έστω και με έμμεσο τρόπο.
Με δυο λόγια, το διεθνές σύστημα επιχειρεί το εξής: δια της αύξησης της ρευστότητας, που συνεπάγεται αύξηση του πληθωρισμού, επιδιώκει να υποτιμήσει το δημόσιο χρέος και ταυτόχρονα να τονώσει τη ζήτηση, αλλά και να στρέψει τα επενδυτικά κεφάλαια στην πραγματική οικονομία, μοχλεύοντας τις μετοχές.
