Στη φετεινή σύνοδο των G-20 στη Ρώμη κυριάρχησε η συζήτηση για το κλίμα και τελείωσε με την Διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή στη Γλασκώβη της Σκωτίας.
Οι συζητήσεις και οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιήθηκαν κατά το διήμερο, ώστε να γίνει γνωστό το τελικό ανακοινωθέν. Στόχος είναι οι Ευρωπαϊκές χώρες να αλλάξουν άμεσα τη στάση τους και να ασχοληθούν με την κατάσταση σε Κίνα, Ινδία και Ρωσία, όπου τα ορυκτά καύσιμα και ο άνθρακας έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ενέργεια.
– Οι επτά πλουσιότερες χώρες θα πρέπει μέχρι το 2050 να έχουν μηδενικές εκπομπές ρύπων, δηλαδή να είναι σε τόσο χαμηλό επίπεδο που να μπορούν να απομακρύνονται από το ίδιο το περιβάλλον μέσω φυσικών διαδικασιών. Οι υποσχέσεις που δίνουν οι χώρες ίσως δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν και η Κίνα, η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία έχουν θέσει ως στόχο το 2060.
– Οι ηγέτες συμφώνησαν να τερματιστεί η χρηματοδότηση των εργστασίων παραγωγής ενέργειας που χρησιμοποιούν άνθρακα στο εξωτερικό, μια απόφαση που είχε ανακοινωθεί και στη σύνοδο των G-7 στην Κορνουάλη, τον Ιούνιο. Ωστόσο, οι G-20 δεν έθεσαν κάποιο όριο για το εσωτερικό των χωρών τους, κάτι που ήταν ξεκάθαρη νύξη για την Κίνα και την Ινδία όπου καταγράφεται η μεγαλύτερη εκπομπή αερίων.
– Η ομάδα των 20 συμφώνησε ότι οι επιπτώσεις της κλιμαιτκής αλλαγής -όπως ακραίες καταιγίδες, πλημμύρες και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας- θα μειωθούν σε μεγάλο βαθμό αν η μέση ετήσια άνοδος στη θερμοκρασία μπορέσει να κρατηθεί στους 1,5 βαθμούς Κελσίου. Η συνθήκη του Παρισιού το 2015 έχει ως στόχο να κρατήσει την άνοδο αρκετά κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου και να γίνουν προσπάθειες για τους 1,5.
– Πέρα από τα θέματα για το κλίμα, οι ηγέτες υπέγραψαν μια συμφωνία ορόσημο, ώστε οι χώρες να εφαρμόσουν έναν εταιρικό φόρο, που σε παγκόσμιο επίπεδο να φτάνει το λιγότερο στο 15%. Αυτό έχει ως σκοπό να αποτρέψει τις πολυεθνικές από το να αλλάζουν έδρα σε χώρες στις οποίες δεν έχουν κύκλους εργασιών, μόνο και μόνο για τα χαμηλότερα ποσοστά φορολογίας.
– Επιπλέον, οι ηγέτες δεσμεύτηκαν να ακολουθήσουν μια γαλλική πρωτοβουλία, που προτείνει οτι οι πλουσιότερες χώρες θα πρέπει να υποστηρίξουν οικονομικά φτωχότερες χώρες στην Αφρική, χορηγώντας το ποσό των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με τη μορφή ειδικών τραβηχτικών δικαιωμάτων (δικαιώματα ανάληψης), ένα διεθνές αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο, το οποίο δημιουργήθηκε από το ΔΝΤ και που έχει δοθεί και σε προηγμένες χώρες. Επιμέρους χώρες έχουν λάβει περίπου 45 δισ δολάρια.
Οι προτάσεις καθρεφτίζουν την ανησυχία όλων για το γεγονός ότι η ανάκαμψη μετά την πανδημία αποκλίνει από χώρα σε χώρα, με τις πλουσιότερες να επανέρχονται ταχύτερα λόγω των εκτεταμένων εμβολιασμών και των κονδυλίων τόνωσης της οικονομίας, που πολύ απλά, οι φτωχότερες χώρες δεν μπορούν να διαθέσουν.
Απόδοση από άρθρο του bloomberg.com
