Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Ως εδώ ήταν οι παλικαρισμοί της κυβέρνησης. Μόνο μερικές μέρες μετά την πρώτη ανάσχεση από την Τρόικα του αέρα της κυβέρνησης με τον οποίο φώναζε ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια, η κυβέρνηση το μαζεύει ολοταχώς και επιστρέφει ρητά κάτω από την επιτήρηση της Τρόικας. ( https://www.rp.gr/h-troika-thelei-neo-mnhmonio/ )
Το χθεσινό υπουργικό συμβούλιο ήρθε ακριβώς μετά την έντονη αντίδραση των αγορών στο ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας σε αυτές με τους χρηματιστηριακούς δείκτες να θυμίζουν εικόνες του 2012 και της βαθειάς χρηματοπιστωτικής κρίσης εκείνης της περιόδου.
Ο Αντώνης Σαμαράς δήλωσε ότι «κυβέρνηση δεν θα παρεκκλίνει ούτε χιλιοστό από τις μεταρρυθμίσεις» ενώ ο Βενιζέλος ήταν ακόμη πιο χαρακτηριστικός με τη φράση «ποια έξοδος από το Μνημόνιο;» αφήνοντας έκθετο πρωθυπουργό, κυβερνητική εκπρόσωπο και κοιβουλευτικούς που διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους τον προηγούμενο καιρό για το τέλος των μνημονίων.
Η προαναγγελία είχε έρθει νωρίτερα με τη συνάντηση με την Τρόικα αλλά και την Κριστίν Λαγκάρντ ( https://www.rp.gr/paramonh-sto-mnhmonio-sxedio-apemplo/ ) που έκρουαν το καμπανάκι του κινδύνου μιας τακτικής που φαινόταν να έχει περισσότερο επικοινωνιακό χαρακτήρα παρά οποιαδήποτε ουσία πολιτικής ατζέντας.
Η δηλώσεις των δύο ανδρών της κυβέρνησης φυσικά δεν έρχονται μόνες τους. Είναι ανακοινώσεις επόμενων μέτρων που θα πάνε στη Βουλή προς ψήφιση για τα οποία η κυβέρνηση ήταν ήδη δεσμευμένη. Κάποια εξ αυτών που αναφέρει το ρεπορτάζ της Αυγής είναι το νέο ασφαλιστικό, νέο νομοθετικό πλαίσιο για το εργασιακό, απολύσει πλειστηριασμοί και άλλα.
Η εικόνα που παρουσιάζει το ελληνικό πολιτικό σύστημα σε αυτή τη συγκυρία είναι εξόχως θλιβερό, αφού δείχνει ότι ακόμη η επιτήρηση, όχι μόνο η οικονομική αλλά και πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης είναι απόλυτη. Παράλληλα, δε δικαιούται καμίας αξιοπιστίας απέναντι στους πολίτες η όποια Βούλτεψη και ο όποιος Γεωργιάδης (κυβερνητική και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος αντίστοιχα) που φώναζαν για έξοδο από τα μνημόνια στις τηλεοράσεις την οποία ανέκοπτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως άλλο ένα στοιχείο που δημιουργεί απογοήτευση για το άμεσο μέλλον στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ που επιδίδεται με τη Νέα Δημοκρατία σε μια συζήτηση για το ποιος από τους δύο τσαντίζει λιγότερο τις αγορές και άρα είναι καλύτερος για κυβέρνηση, πώς θα διαχειριστεί ως αυριανή κυβέρνηση ένα αντίστοιχο τράβηγμα του αυτιού από τις αγορές;