«Η πώληση της μέγιστης δυνατής ποσότητας φυσικού αερίου του Αζερμπαϊτζάν στις Χώρες των Βαλκανίων, αποτελεί προτεραιότητα για τη «Socar» (σ.σ. η κρατική εταιρεία πετρελαίου της Χώρας της Κασπίας) καθώς οι Χώρες αυτές εκφράζουν την επιθυμία τους για επιπλέον αγορές φυσικού αερίου». Αυτό αναφέρει σε συνέντευξή του ο Elshad Nasirov, αντιπρόεδρος της εταιρείας αρμόδιος για θέματα πωλήσεων και επενδύσεων. Δηλαδή το πρόσωπο, η γνώμη του οποίου μετράει ιδιαίτερα για την επιλογή του «δρόμου» που θα ακολουθήσει ο αγωγός που θα μεταφέρει το αέριο στην Ευρώπη.
Εμμέσως, με αυτά που λέει ο κ. Nasirov, δείχνει ότι δίνει μεγαλύτερες πιθανότητες στον αγωγό Nabucco, ο οποίος μετά την Τουρκία διασχίζει Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουγγαρία για να καταλήξει στην Αυστρία. Ο αγωγός ΤΑΡ αντίθετα, διέρχεται από Ελλάδα και Αλβανία για να καταλήξει υποθαλασσίως στη Νότια Ιταλία. Ωστόσο η τροφοδοσία των Βαλκανικών χωρών, θα μπορεί να γίνει και μέσω του ΤΑΡ, αφού το Ελληνικό δίκτυο θα αποκτήσει μία ακόμη σύνδεση με τη Βουλγαρία μέσω του αγωγού IGB (Κομοτηνή-Στάρα Ζαγκόρα) μήκους 170 χιλιομέτρων, οπότε με τις νέα διασυνδέσεις της Βουλγαρίας με Ρουμανία και Σερβία, θα μπορεί να διοχετευθεί αέριο του ΤΑΡ και σε άλλες χώρες. Με τη διαφορά ότι η διασύνδεση αυτή έχει σχετικά μικρή δυναμικότητα (αρχικά 3 δις. κυβικά μέτρα το χρόνο με δυνατότητα επέκτασης στα 5), ενώ η Βουλγαρική Κυβέρνηση του Μπόικο Μπορίσοφ, με κάθε ευκαιρία υπερτονίζει το ρόλο του Nabucco, δηλώνοντας την υποστήριξή της στο έργο.
Μπορεί βέβαια οι δηλώσεις του Elshad Nasirov να είναι μίας μορφής πίεση προς τον ΤΑΡ, για διαμόρφωση χαμηλού κόστους μεταφοράς, ώστε οι παραγωγοί του αερίου, να αποκομίσουν το μέγιστο όφελος. Όλα όμως παίζονται. Τα γράφουμε αυτά επειδή το «παιχνίδι» με τους αγωγούς αποδεικνύεται ιδιαίτερα πολύπλοκο. Υπεισέρχονται παράγοντες οικονομικοί, πολιτικοί και γεωπολιτικοί, ενώ η κάθε πλευρά φροντίζει να αποκομίσει οφέλη, αξιοποιώντας κάθε πραγματικό η εικονικό πλεονέκτημα που προσφέρει η θέση της ως παραγωγού, αγοραστή, ή διαμετακομιστή. Η επίσημη Ελλάδα, δυστυχώς υιοθέτησε πολύ αργά το σχέδιο του ΤΑΡ. Τώρα βέβαια τρέχουν όλοι, αλλά δεν ξέρουμε αν αυτό αρκεί.
