Γράφει ο Πέτρος Χασάπης
Από το 1821 μέχρι σήμερα, το σάπιο και κλειστό πολιτικό μας σύστημα, με τους θεσμούς του και τα πολιτικά του πρόσωπα, κάνει κύκλους οδηγώντας συνεχώς σε χρεοκοπίες και αδιέξοδα. Μέχρι το 1967, τρεις ήταν οι δυνάμεις που το απέσυραν από την «κυκλοφορία» και το έβγαζαν από το αδιέξοδο. 1) Το παλάτι, 2) ο στρατός και 3) η εθνική περιπέτεια.
Και στις τρεις περιπτώσεις, το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα, αποσυρόταν, ξεπλενόταν, ηρωποιούταν και στη συνέχεια επέστρεφε και πάλι στην ηγεσία της χώρας, το ίδιο ακριβώς και απαράλλακτο, αφού διέθετε το χρήμα και τις διασυνδέσεις, σε αντίθεση με τον τυραννισμένο λαό που δεν μπορούσε να βρει τη δύναμη και τα σημεία κοινής πορείας για να αποτινάξει το ζυγό του συστήματος.
Σήμερα δεν υπάρχει ούτε το παλάτι, ούτε ο στρατός που ενδεχομένως θα απέσυραν από την «κυκλοφορία» και θα έβγαζαν από το αδιέξοδο το πολιτικό σύστημα. Θα πρέπει να περιμένουμε άραγε την εθνική περιπέτεια; ή θα αναλάβει μόνος του ο λαός να βγάλει το πολιτικό σύστημα από την κυκλοφορία, πριν μας βρουν χειρότερα;
