Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Υπέρ της ανέγερσης τζαμιού στην Αθήνα, τάχθηκε ο Δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης.
Μετά το τέλος της εκδήλωσης Innovathens, που πραγματοποιήθηκε σήμερα, Τετάρτη, στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, ο κ. Καμίνης τόνισε ότι η κατασκευή τεμένους στην Αθήνα «είναι ηθικό χρέος», όπως επίσης και «ευρωπαϊκή υποχρέωση».
Πρόσθετε ότι είναι «αυτονόητο» ότι «οι άνθρωποι μουσουλμανικού θρησκεύματος, που βρίσκονται στην Ελλάδα, είτε ως κάτοικοι είτε ως επισκέπτες, να έχουν κάθε δικαίωμα σε αξιοπρεπείς συνθήκες να λατρεύουν το δικό τους Θεό», σύμφωνα με tanea.gr.
Ο Αχμάντ Ελντίν είναι, όπως ο ίδιος προτιμά να ορίζει την ιδιότητά του ένας «ιεραπόστολος του Ισλάμ στην Ελλάδα». Δραστηριοποιείται στο παλαιότερο εν ενεργεία τζαμί της Αθήνας και σε ένα από τα παλαιότερα στη χώρα. Κηρύττει το Ισλάμ και ηγείται μιας μουσουλμανικής κοινότητας. Ο ίδιος, γεννηθής και ανατραφής στην Ελλάδα από πατέρα αιγύπτιο και μητέρα ελληνίδα, δεν διστάζει να επιβεβαιώσει ότι «δεν λείπει τίποτα από έναν μουσουλμάνο που διαβιεί στην Ελλάδα».
Έτι περαιτέρω, όπως ο ίδιος εξήγησε σε συνέντευξη που στο παρελθόν έχει δώσει στο rizopoulos post, από τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας δεν λείπει ούτε αυτό δια το οποίον κόπτονται πολλοί πολιτικοί παράγοντες οι οποίοι μάλιστα συγκρούστηκαν στο παρελθόν και με μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, δηλαδή έναν επίσημον χώρον λατρείας, ήτοι κάποιο μεγάλο τζαμί στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη ή άλλη μεγάλη πόλη. Η απάντησής του, ήτο απλή, λογική αλλά και αιφνιδιαστική. «Έχομε τζαμιά και χώρους όπου προσευχόμεθα ελευθέρως» δηλώνει. Μάλιστα διερωτάται πώς θα μπορούσαν οι μουσουλμάνοι από τις διάφορες ομολογίες της Ισλαμικής πίστης να συνέρχονται και να προσεύχονται μαζί. Άραγε μπορούν ορθόδοξοι, καθολικοί και προτεστάντες χριστιανοί να λατρεύουν τον Θεό στους ίδιους ναούς και με τις ίδιες ιερατικές πράξεις;
Το ερώτημα βεβαίως που προκύπτει είναι ποιοι και γιατί κόπτονται για τη δημιουργία τζαμιών, ή όπως από πολιτικούς παράγοντες ονομάζονται «επίσημων χώρων λατρείας»; Εν μέρει ο κύριος Ελτνίν δίδει μιαν εξήγηση αναφέροντας πως οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» οι ενώσεις και σύλλογοι δηλαδή των μουσουλμάνων εν Ελλάδι τείνουν να εκτρέπονται από το ποιμαντικό τους έργον και επιδίδονται σε πολιτικούς ακτιβισμούς και προσπάθειες πολιτικής επιρροής. Φυσικά μεγάλα τζαμιά στο κέντρο των μεγαλυτέρων Ελληνικών πόλεων θα έδιδαν παρουσία κοινωνική σε μουσουλμανικές κοινότητες με σπουδαία πολιτική χρηστική αξία.
Η χρήσης της θρησκευτικής πίστεως για στόχους πολιτικής επιρροής, καταγγέλλεται και από τον ίδιο τον κύριο Ελτνίν, ως στρεβλή θέαση του Κορανίου, χαρακτηριστικόν ίδιον συγκεκριμένης μουσουλμανικής αιρέσεως, αυτής των χαριτζιτιστών. Στους χαριτζιτιστές συγκαταλέγονται και εκείνοι οι μουσουλμάνοι που εκτελούν τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη και εξαπολύουν τζιχάντ στη Μέση Ανατολή. Διερωτάται κανείς πως παρά το γεγονός ότι οι χαριτζιτιστές δεν έχουν παρουσία εις τον ελλαδικόν χώρον, η ανάπτυξη κοινοτήτων που αναπτύσσουν τοιαύτες ιδεολογίες, δεν φέρει τον κίνδυνο για μελλοντικά τρομοκρατικά χτυπήματα, όπως αυτά που είδαμε να συμβαίνουν πρόσφατα στη Γαλλία και τη Δανία; Ο ίδιος ο κύριος Ελντίν, συμμερίζεται αυτόν τον φόβο!
Είναι άραγε η αφέλεια θεσμικών και πολιτικών παραγόντων που επιτρέπει την ευόδωση και ανάπτυξη τέτοιου είδους ακτιβισμού; Είναι η ιδεολογική εθελοτυφλία ορισμένων που δεν τους επιτρέπει να δουν την απόσταση που χωρίζει την προστασία της ελεύθερης λατρείας της πίστεως κάθε πολίτη στην Ελλάδα, από την υποστήριξη μουσουλμανικών ενώσεων που φέρουν τον κίνδυνο που περιγράψαμε; Και εν τέλει ποιες είναι οι σχέσεις ηγετών τέτοιων κοινοτήτων με δημάρχους και άλλους πολιτικούς που έως τώρα επέδειξαν ιδιαίτερην προθυμίαν για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους; Τα παραπάνω είναι ερωτήματα που χρήσουν απαντήσεων αλλά και που πρέπει να μας προβληματίσουν για την εφαρμογή των θρησκευτικών ελευθεριών στη χώρα.
