Γράφει ο Ζαχαρίας Λουδάρος
Η στήλη είχε επισημάνει εγκαίρως το ερώτημα που ταλανίζει ακόμη τη χώρα: Υπάρχει τρίτος δρόμος για τον Αλέξη Τσίπρα; Από την απάντηση, μένει να αποδειχθεί τελικά και το εάν ο πρωθυπουργός θα περάσει στην ιστορία σαν Game Changer ή Looser προσδιορίζοντας αντίστοιχα και τη μοίρα της χώρας. Σίγουρα έχει ένα σοβαρό πλεονέκτημα: Αυτή την ώρα δεν έχουμε κάποιον καταλληλότερο ή καλύτερο από αυτόν και έχει μαζεμένα «όλα τα χαρτιά» στα χέρια του για μια απόλυτη ηγεμονία σε ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Σίγουρα επίσης, έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα: Έλλειψη παραστάσεων από το «παιχνίδι» της διεθνούς πολιτικής, γεγονός που τον οδηγεί στην εκ των υστέρων παραδοχή πως «οι εταίροι μας παραπλάνησαν» ή στην αφέλεια να πιστεύει πως ο Πούτιν θα δώσει προκαταβολή 5,5 δις ευρώ για τον αγωγό που δεν τον έχει οριστικοποιήσει ακόμη ούτε καν με την Τουρκία!
Το «ξέρω εγώ να χτυπάω, ρε μαλάκα!» είναι τακτική που μπορεί να αποδίδει έναντι της «τρόικας εσωτερικού», αλλά όπως φαίνεται – τουλάχιστον μέχρι σήμερα – δεν υπήρχε η γνώση και ο σχεδιασμός για «χτυπήματα ακριβείας» έναντι της τρόικας των δανειστών. Το τι θα γίνει από δω και πέρα και το που θα το πάει τελικά ο Τσίπρας, προδιαγράφεται από τα όσα διαμείφθηκαν στην τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Το ρεπορτάζ είναι εγκυρότατο και δεν σηκώνει διαψεύσεις.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Πρώτον, το κόμμα «τσινάει». Η εισήγηση Τσίπρα στο ανώτατο θεσμικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ έκλινε εμμέσως πλην σαφώς προς το «υπογράφουμε». Η εισήγησή του ωστόσο δεν βρήκε παρά μόνον έναν υποστηρικτή! Από τους εκπροσώπους της Αριστερής Πλατφόρμας επαναδιατυπώθηκε η πρόταση της «ρήξης» ενώ μέλη της «προεδρικής πλειοψηφίας» του οργάνου έβαλαν στον τραπέζι την πρόταση της «ηρωικής εξόδου» μέσα από εκλογές. Όσοι τον συμβουλεύουν για ηρωική έξοδο, του λένε «είσαι νέος είναι ακόμη» ή «θα είμαστε γερή αξιωματική αντιπολίτευση» και πως «σύντομα θα ξανάρθει η σειρά μας γιατί οι άλλοι είναι τελειωμένοι». Είναι σαφές πως ο Τσίπρας δεν δίνει βάση στις «συμβουλές» αυτές καθώς τις θεωρεί αστείες και καταλαβαίνει πως όσοι τα λένε το κάνουν απλώς διότι δεν αντέχουν να «υπογράψουν». Ενδεικτικό του κλίματος στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας ήταν οι δραματικές εκφράσεις που ακούστηκαν του τύπου «προτιμώ να αυτοκτονήσω παρά να βάλω υπογραφή» !
Δεύτερον, υπάρχει θέμα σοβαρής κριτικής στον Λαφαζάνη. Κίνα και Ρωσία ενδιαφέρονται ασφαλώς για «δουλειές» με την Ελλάδα, σε ορισμένα οικονομικά projects με μεγάλο ενδιαφέρον και σημαντική μεσομακροπρόθεσμη απόδοση, αλλά δεν δίνουν λεφτά «εδώ και τώρα». Ή θα έπρεπε να «υιοθετήσουν» συνολικά την Ελλάδα για όλο το χρέος της (δεν είναι έτοιμες γι’ αυτό αλλά ούτε και η ελληνική κυβέρνηση ήταν έτοιμη), οπότε δεν δίνουν φράγκο πριν ξεκαθαρίσουν οι συνολικές οικονομικές προοπτικές, δηλαδή πως η χώρα δεν θα χρεοκοπήσει. Το σχέδιο για άμεση οικονομική ενίσχυση από Κίνα – Ρωσία αποδείχτηκε μη ρεαλιστικό για αυτό και στη Γραμματεία ο Τσίπρας έκανε ευθεία (αν και προσεκτική) κριτική στο Λαφαζάνη, ο οποίος φαίνεται πως είχε παρασύρει την κυβέρνηση στο να διατηρεί τέτοιες ελπίδες.
Τρίτον, ο Τσίπρας «έδωσε στεγνά» τους άμεσους συνεργάτες του Βαρουφάκη (Παναρίτη – Θεοχαράκη), μιλώντας για σοβαρές αρρυθμίες και πρόβλημα χημείας στην επικοινωνία μαζί τους. Ειδικά για την Παναρίτη έδωσε την εντύπωση πως επίκειται άμεση απομάκρυνσή της.
Τέταρτον, ο Τσίπρας «άδειασε» με εντυπωσιακό τρόπο και τον Δραγασάκη. Ανέφερε πως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του είχε πει πως φέτος τα τοκοχρεολύσια είναι λίγα και δεν θα χρειαστεί νέος δανεισμός, αλλά αποδεικνύεται ότι είναι πολλά και άρα θα χρειαστούμε νέο δάνειο. Προδιέγραψε λοιπόν σαφώς πως τον Ιούνιο έρχεται νέο δάνειο με νέο μνημόνιο, όπως κι αν ονομαστεί.
Πέμπτον, πάμε για «ενδιάμεση συμφωνία», η οποία εξετάζεται σε δύο εκδοχές. Είτε ένας μικρός «πρόλογος» τώρα με το πολυνομοσχέδιο ώστε να αποδεσμευτεί το 1,9 δισ. ευρώ των κερδών των κεντρικών τραπεζών από ελληνικά ομόλογα που κατέχουν αλλά με σαφείς δεσμεύσεις για το μετά (μνημόνιο Ιουνίου) είτε από τώρα μια πιο «βαριά» συμφωνία, όπως ζητούν για καλύτερη εξασφάλισή τους οι δανειστές και το «νέο μνημόνιο» από τον Ιούνιο.
Έκτον, ενημέρωσε τα στελέχη του οργάνου πως η κατάσταση με τα ρευστά διαθέσιμα είναι δραματική. Χωρίς την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου δεν θα μπορούσαν να στείλουν την εντολή από το Γενικό Λογιστήριο για πληρωμή μισθών και συντάξεων. Αφού πληρώθηκαν οι μισθοί, ύστερα έλειπαν 120 εκατ. ευρώ για τις συντάξεις. Καθάρισε τελευταία στιγμή ο Καμμένος με 120 εκατ. από τα διαθέσιμα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού!
Ο Τσίπρας ενημέρωσε πως μέχρι τις 11 Μαΐου δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά για τη μεγάλη δόση 750 εκατ. προς ΔΝΤ στις 12 Μαΐου δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν… Ήταν ουσιαστικά το επίσημο «σάλπισμα» της υποχώρησης και του συμβιβασμού.
Έβδομο και τελευταίο, ο Τσίπρας δήλωσε ξεκάθαρα πως προτιμάει το δημοψήφισμα από τις εκλογές. Το αιτιολόγησε λέγοντας «το δημοψήφισμα το εξαγγέλλεις και το κάνεις σε μία βδομάδα ενώ για τις εκλογές θέλεις τρεις βδομάδες. Στη δεύτερη περίπτωση θα σου μείνουν οι τράπεζες στα χέρια…».
Συμπέρασμα: Ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει τον «μεγάλο συμβιβασμό» και θα τον θέσει σε δημοψήφισμα προκειμένου να ξεπεράσει τον σκόπελο του κόμματος που δεν αντέχει να αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συνέχισης των μνημονίων. Θα θέσει το δίλλημα όπως αυτός θέλει και με την προτροπή υποστήριξης της συμφωνίας. Εφόσον θα «έχει μιλήσει ο λαός» κάθε «εσωκομματική εξέγερση» θα φαίνεται αναντίστοιχη με τη βούληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Άλλωστε ήδη από χθες βράδυ οι δημοσκοπήσεις προετοιμάζουν το έδαφος για το «ναι» στη συμφωνία και το «όχι» στη ρήξη.
Κοντός ψαλμός αλληλούια…
