Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Υπουργοί με συγγραφικές ανησυχίες
Εγώ είμαι θιασώτης της λογοτεχνίας, ρέκτης θα έλεγα για την ακρίβεια. Διαβάζω ό,τι μου πέσει στα χέρια, από προσπέκτους σουβλατζίδικου μέχρι κλασικούς. Δεν με εκπλήσσει λοιπόν ότι δύο νέοι υπουργοί της κυβέρνησης του Προέδρου Αλέξη έχουν πλούσια συγγραφική δράση. Ο ένας, γνωστός και μη εξαιρετέος, είναι ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας και ποιητής, Τάσος Κουράκης. «Εγώ σκυφτός -κάθε μπρούμυτα- δαχτυλοαφώ το σώμα της στη μαύρη κάμαρη / Λευκό μπαστούνι ο φαλλός μου χτυπάει την πόρτα του αμετάκλητου / Τυφλώνομαι από το φως του / Ορώ» γράφει ο υπέροχος Τάσος Κουράκης, ένας πραγματικός καλλιτέχνης που αδικείται από την παρουσία του σε μια τόσο στείρα θέση. Όμως και ένας έτερος, ο νέος θησαυροφύλακας, δηλαδή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών για τα δημόσια έσοδα Δημήτρης Μάρδας, έχει γράψει το πολιτικό θρίλερ «Η γοητεία μιας συντριβής». Επειδή το έχω διαβάσει και αυτό, θέλω να σας πω πως χειρότερο πολιτικό θρίλερ δεν έχω διαβάσει, γιατί βασικά δεν είχε κανένα στοιχείο θρίλερ και γιατί ο υπουργός πλέον το είχε κάνει σαν τα απομνημονεύματά του από τη θέση του γενικού γραμματέα του υπουργείου Ανάπτυξης, όπου θήτευσε. Δεν λέω, καλή η συρραφή περιστατικών τρέλας του ελληνικού δημοσίου, αλλά πολύ νερόβραστο για πολιτικό θρίλερ ρε παιδί μου.
Σαλάτα: Και όμως, η Άντζυ έχει δίκιο!
Η Άντζυ Σαμίου είναι μια πρώην τραγουδίστρια, η οποία θήτευσε στο ελληνικό μπουζούκι τα τιμημένα 90’s. Είναι επίσης αντιμνημονιακή καιρό τώρα και μάλιστα μια εποχή στο Twitter είχαμε πλακωθεί γιατί έγραφε κάτι ψεκασμένα για τους… ψεκασμούς. Σήμερα όμως εγώ την παραδέχομαι! Έστειλε μια επιστολη στον Πρόεδρο Αλέξη, όπου του ζητεί να λάβει μέτρα για την προστασία οικογενειών που έχουν παιδιά που έχουν βγει από την απεξάρτηση. Του ζητά να μεριμνήσει για την επιείκεια στα δάνεια που έχουν λάβει αυτές οι οικογένειες, πολλές φορές για να πληρώσουν τα κέντρα απεξάρτησης, ενώ αναφέρεται και στο στίγμα που συνοδεύει αυτά τα παιδιά και δεν τους επιτρέπει πολλές φορές να βρουν μια θέση εργασίας, ακριβώς επειδή προέρχονται από τέτοια προγράμματα. Μιλώντας απολύτως σοβαρά, έχω να πω μόνο μπράβο στην κυρία Σαμίου που θίγει με μια αξιοπρεπή επιστολή ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα.
Κυρίως πιάτο: Εμπρός για νέες συμμαχίες!
Τωρα που το υπουργείο Εξωτερικών ανετέθη σε ένα άτομο με πολύ σαφή θέση για τη στρατηγική κατεύθυνση της χώρας μας, μπορώ να σας πω πως είμαι άκρως αισιόδοξος. Ο Νίκος ο Κοτζιάς, κυρίες και κύριοι, το χειροκρότημά σας, παρακαλώ! (σας το έχω γράψει δέκα μέρες τώρα)
Για όσους δεν γνωρίζουν, ο κύριος Κοτζιάς, ο νέος ΥΠΕΞ δηλαδή, είναι θιασώτης μιας πιο πολυσυλλεκτικής εξωτερικής πολιτικής. Να μην είναι μονοδιάστατη λοιπόν, στο πλαίσιο της ΕΕ, των ευρωατλαντικών θεσμών και άλλα τέτοια ανεπίκαιρα, αλλά να απλωθούμε και προς παραδείσους τύπου Ρωσία του Πούτιν. Προβλέπω πως θα ζήσουμε τεράστιες στιγμές. Άλλωστε, μην ξεχνάτε πως ο υπουργός ήταν και ο fixer του ταξιδιού του Προέδρου Αλέξη στη Μόσχα τον Μάιο.
Έπεσε όμως στα χέρια μου μια φωτογραφία, πρόσφατη μάλιστα, όπου ο Νίκος Κοτζιάς απεικονίζεται στη Ρωσία με μια παρέα, η οποία συμπεριλαμβάνει και τον Αλεξάντερ Ντούγκιν, από μια διάλεξη στο ΠΑΠΕΙ, την οποία ο υπουργός συντόνιζε! Οι περισσότεροι δεν τον ξέρετε, λέγεται όμως πως είναι ο εγκέφαλος του Βλαντιμίρ Πούτιν. Ένας άνθρωπος με φλερτ δεκαετιών με απολυταρχικές και εθνικιστικές ιδεολογίες, οπαδός του δόγματος της Ευρασίας αλλά και του ρωσικού Imperium υπό την καθοδήγηση ενός λαμπρού ηγέτη-του Προέδρου Βλαδίμηρου φερ ειπείν.
Η δράση του Ντουγκιν δεν τελειώνει εκεί όμως. Στα καθ’ ημάς ζητήματα, στέλνει επιστολή συμπαράστασης στον Νίκο Μιχαλολιάκο της Χρυσής Αυγής, ενώ ακολούθησε η συνάντηση στη Μόσχα αντιπροσωπείας βουλευτών της Χρυσής Αυγής μαζί του, όπου διατρανώθηκε η ανάγκη η «ναυτική δύναμη» της Ελλάδας να συσφίξει τις σχέσεις της με την «ηπειρωτική» Ρωσία προσφέροντάς της έξοδο στη Μεσόγειο. Και οπωσδήποτε η διάρρηξη των σχέσεων της χώρας με τον Ατλαντισμό. Μιλάμε για καταπληκτικά πράγματα!
Πάντως, ο Νίκος ο Κοτζιάς, προσωπική τοποθέτηση του Προέδρου Αλέξη επαναλαμβάνω, έσπευσε να τουιτάρει και να μας κατακεραυνώσει όλους που του θυμίζουμε το φλερτ του με τον άκρατο εθνικισμό. «Σύστημα εξάρτησης ήδη ενοχλείται από τη δημοκρατική εξωτερική πολιτική. Βρίζει ασύστολα. Επιδιώκει με πολυειδή ψεύδη να καλύψει ραγιαδισμό του» μας γράφει ο υπουργός που στο twitter έχει μπλοκάρει τον κόσμο όλο. Λοιπόν, είμαι ό,τι θέλει! Και εξαρτώμενος και ραγιάς, αλλά θα βρίζω ασύστολα, γιατί δεν θέλω να δω τη χώρα μου να γλείφει σαν παιδάκι το Haribo το καθεστώς του Πούτιν.
Επιδόρπια:
1) Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το γεγονός ότι η ΝΔ βγάζει ανακοίνωση εναντίον σατιρικού δημοσιεύματος που παρουσιάζει τον πίνακα Ελλάς Ευγνωμονούσα που βρισκόταν πίσω από το γραφείο του Αντώνη Σαμαρά να έχει καταστραφεί. Και εντάξει, να τα βάζεις με ορισμένα ανόητα blogs που το αναπαρήγαγαν ηλιθιωδώς, το δέχομαι στην εσχάτη των περιπτώσεων. Να το αποδίδεις όμως στον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα στο γραφείο του Προέδρου Αλέξη, πάει πολύ! Το ξαναλέω στους φίλους μου στη ΝΔ που με διαβάζουν: Συνέλθετε πριν να είναι αργά!
2) Μιας και έπιασα τα της γαλάζιας παράταξης, δεν το βλέπω το Κράμερ εναντίον Κράμερ να πραγματώνεται. Δηλαδή, αν προτείνει ο Πρόεδρος Αλέξης τον Δημήτρη-φαντασίωση της πενηντάρας νεοδημοκράτισσας και όχι μόνο-Αβραμόπουλο για ΠτΔ, τότε η ΝΔ πολύ δύσκολα θα επιμείνει στην επιλογή του Σταύρου Δήμα. Εδώ που τα λέμε, πληροφορούμαι πως ούτε ο Σταύρος Δήμας θα ήθελε να μπλέξει σε μια τέτοια κατάσταση. Να σας θυμίσω πως και οι δύο εξακολουθούν τύποις να είναι αντιπρόεδροι της ΝΔ! Συνεπώς, προβλέπω πως μάλλον ο Αντώνης Σαμαράς με βαριά καρδιά θα ψηφίσει τον Δημήτριο τον Μεγαλοπρεπή, αν τελικά προταθεί. Γιατί, αν δεν το έκανε, προβλέπω πως θα μετρούσε διαρροές από τους δυσαρεστημένους βουλευτές του κόμματός του (ωωω, τι είπεεεε!). Άσε που και ο ίδιος, όσο πικραμένος και να είναι, αντιλαμβάνεται πως, όταν διακηρύσσεις πως είσαι δύναμη σταθερότητας, δεν μπορείς να μην ψηφίζεις τον αντιπρόεδρο του κόμματός σου και επιλογή σου για τη θέση του επιτρόπου.
3) Αν τελικά ο Δημήτριος ο Μεγαλοπρεπής και τα συναφή είναι η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για την Προεδρία, τότε θα πρέπει να δούμε και τι θα γίνει με τον αναπληρωτή του στην Κομισιόν. Εγώ εκεί ένα όνομα βλέπω: τον Γιάννη Μηλιό, ο οποίος ούτε βουλευτής εξελέγη, ούτε υπουργοποιήθηκε. Όσο για τον Δημήτρη Παπαδημούλη; Ο Γιούνκερ θα προτιμούσε να χορέψει καλίνκα μόνο με ένα φύλλο συκής, παρά να δει τον Παπαδημούλη στην Επιτροπή του, σας το λέω μετά λόγου γνώσεως.
4) Μια ιστορία θα σας πω: ο πρώην πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης τοποθετήθηκε σε ρόλο αναπληρωτή υπουργού Υποδομών. Μέχρι εδώ όλα καλά, αν και υπήρξε έκπληξη ακόμα και για πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Όλα καλά μέχρι εδώ! Αντίπαλός του όμως στην προηγούμενη εκλογική μάχη στο ΤΕΕ ήταν η κυρία Πέτη Πέρκα, την οποία προφανώς και αγνοείτε και μέχρι προχθές συμμεριζόμουν την άγνοιά σας. Η κυρία Πέρκα όμως ήταν υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Φλώρινα. Δεν εξελέγη. Είναι όμως και σύντροφος του γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Βίτσα. Προβλέπω χαρντ ροκ καταστάσεις στην οικία Βίτσα…
