Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Άρχισαν τα όργανα και στους ΑΝΕΛ
«Οι ΑΝΕΛ πρέπει να αλλάξουν ηγεσία ΧΘΕΣ. Πρόδωσε τον κόσμο που τους ψήφισε. Είναι χειρότερη από Σαμαρά & Βενιζέλο. Δυο φορές προδοτική &δοσίλογη» (sic). Ποιος τα έγραψε αυτά; Μήπως κανας μετανοημένος σαμαρικός; Μπα, τα έγραψε η κυρία Σταυρούλα Ξουλίδου. Σας θυμίζει κάτι; 3 χρόνια βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης με τους ΑΝΕΛ,κατήγγειλε το 2014 πως ένας αστείος τύπος πήγε να την δωροδοκήσει για να ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ψήφισε ένα μνημόνιο, δεν κατάφερε να είναι υποψήφια βουλευτής γιατί έκανε λάθος στα έγγραφα και στις προθεσμίες και παραλίγο να υπουργοποιηθεί τον Σεπτέμβριο του 2015. Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα, ούτε να σας πω πολλές λεπτομέρειες από ανθρώπους των ΑΝΕΛ, στους οποίους τηλεφώνησα («έλα μωρέ τώρα», μου είπε ένας συνεργάτης του Στρατάρχη Πάνου). Παίρνω απλά το ποπ κορν μου και απολαμβάνω.
Σαλάτα: Τα πήραν οι… Λεβεντάνθρωποι
Οι άνθρωποι του προέδρου Βασίλη Λεβέντη τα έχουν πάρει άσχημα στο κρανίο με όσα τους χρεώνονται από τα ΜΜΕ, τα κακά ΜΜΕ, ότι τάχα μου δήθεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως κοινοβουλευτικά μαξιλαράκια, σε περίπτωση που ο πρόεδρος Αλέξης είχε κανένα σοβαρό πρόβλημα με την κυβερνητική πλειοψηφία του. Ο Πρόεδρος Βασίλης το Σάββατο, μπροστά στις κάμερες, έπαθε μια από τις γνωστές εκρήξεις που τον έκαναν διάσημο και απέρριψε μετά βδελυγμίας αυτά τα απεχθή πράγματα που λέγονται, επιμένοντας να ζητά οικουμενική κυβέρνηση, κάτι που είναι τόσο πιθανό να γίνει στο άμεσο μέλλον, όσο εγώ να μετατραπώ σε νύμφη του δάσους. Πάντως, στενός του συνεργάτης μου ανέφερε τηλεφωνικώς την Κυριακή πως «τον αδικείτε τον Πρόεδρο» και πως «αυτός θέλει πραγματικά να γίνουν μεταρρυθμίσεις και να υπάρξει ευρεία πολιτική συναίνεση σε αυτό τον τόπο, μήπως και πάει μπροστά». «Καβάτζα θα γίνετε;» τον ρώτησα εγώ, γιατί Κυριακή, πριν το ματς του Θρύλου με τον Αστέρα δεν είχα όρεξη για ανάλυση κυβερνητικων οραμάτων. «Αν αυτό κατάλαβες, τότε κατάλαβες λάθος. Δεν θα γίνουμε εμείς οι…χρήσιμοι ηλίθιοι» μου είπε η πηγή μου και εγώ το σέβομαι και το καταγράφω, αν και η ρημάδα η ζωή (νωρίς με έριξε στη βιοπάλη και άλλα τέτοια σπαραξικάρδια) με έχει μάθει να κρατάω πισινές. Πάντως, ο Πρόεδρος Βασίλης, ο οποίος μέσα στο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών δεν έκανε σχεδόν καμία επίθεση στον Πρόεδρο Αλέξη, μάλλον θα συναντηθεί μαζί του κάποια στιγμή. Το πότε, δεν το ξέρει ούτε ο ίδιος. Αμφιβάλλω αν το ξέρει και ο Τσίπρας…
Κυρίως πιάτο: Η στρατηγική της παγίδευσης
Το είχαν δει το έργο στην αντιπολίτευση. Ο Πρόεδρος Αλέξης ζήτησε από τον Πρόεδρο Προκόπη να τους καλέσει, γιατί γνωρίζει πως το…αγγούρι του ασφαλιστικού, όσο και αν οι δανειστές βάζουν πλάτη, δεν μπορεί να το περάσει αβρόχοις ποσι από τη Βουλή και αυτό διότι το σύστημα, δεν έχει μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα. Υπό άλλες συνθήκες, θα έλεγα πως όλες οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να βάλουν πλάτη και να ασχοληθούν σοβαρά τόσο με το Ασφαλιστικό, όσο και με το προσφυγικό και τη συνταγματική μεταρρύθμιση. Αλλά…
Ο κ. Τσίπρας ποτέ δεν έδωσε καμία συναίνεση. Ποτέ. Δεν έβαλε πλάτη για να βγει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν έβαλε πλάτη για να αποφευχθούν οδοί, όπως το δημοψήφισμα, δεν συναίνεσε στο να μην γίνουν εκλογές, έθεσε διχαστικά διλήμματα του στυλ «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» (έστω και αν το έλεγε πολιτικά) και γενικώς, αντί να ενώνει, τορπίλιζε την όποια ενότητα θα μπορούσε να υπάρξει. Και τώρα, μέσα σε μια εβδομάδα, παθαίνει μια οβιδιακή μεταμόρφωση και καλεί σε συναίνεση και συνεννόηση τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Και, όταν δεν την παίρνει, τις καταγγέλλει ως τις τορπιλίζουσες την ενότητα. Είναι αυτό που ο θυμόσοφος λαός λέει «και την πίτα ολόκληρο και τον σκύλο χορτάτο». Έχω και άλλη μια παροιμία με κάτι τσιγγάνους, αλλά είναι σόκιν και λέω να την κρατήσω για τον εαυτό μου.
Πάντως, τόσο στην καθημαγμένη ΝΔ, όσο και στο ΠΑΣΟΚ και στο Ποτάμι το είχαν δει το έργο και πήγαν με πολύ χαμηλές προσδοκίες και την μπάλα κάτω, για να μην το εκμεταλλευτεί ο Πρόεδρος Αλέξης και τους αρχίσει μετά στις διαρροές ότι άλλα συζητούσαν μέσα και άλλα έξω. Μάλιστα, στη ΝΔ είχαν κάνει και προετοιμασία, όπως μου έλεγε ανώτερο στέλεχος του κόμματος, με την τριάδα Πλακιωτάκη-Βρούτση-Κουμουτσάκο να μπαίνει ως εμπροσθοφυλακή. Και στο Ποτάμι πήγαν με τεράστια καχυποψία (τον Σταύρο Θεοδωράκη συνόδευαν ο Δημήτρης Τσιόδρας και η Ζωή Αποστολοπούλου), όπως και στο ΠΑΣΟΚ (με τη Φώφη Γεννηματά πήγαν ο Παύλος Χρηστίδης και ο Θεόδωρος Μαργαρίτης).
Μάλιστα, εκτός από τη ΝΔ, όπου ο Γιάννης Πλακιωτάκης πρόβαλε ως σοβαρός παίχτης, στο ΠΑΣΟΚ έχουν προαποφασίσει να παίξουν σκληρό ροκ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, αρνούμενοι με τη σειρά τους να μετατραπούν σε «μαξιλαράκια». Άλλωστε, πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με τους οποίους έχω μιλήσει, δεν θέλουν ούτε να σκέφτονται πως θα πάνε να κάνουν τα στηρίγματα του ΣΥΡΙΖΑ, έστω και στη δύσκολη στιγμή και αυτό το έχει καταλάβει καλά η Φώφη Γεννηματά.
Όπως και να έχει, η στρατηγική της παγίδευσης δεν έπιασε. Το Μέγαρο Μαξίμου έπαιξε αναμενόμενα, η αντιπολίτευση αυτή τη φορά ήταν προετοιμασμένη και το επιχείρημα του πρωθυπουργού πως φταίνε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για την υπονόμευση της ελληνικής θέσης στο ασφαλιστικό έναντι των δανειστών δεν το πιστεύει πλέον τόσο εύκολα ο κόσμος. Κυρίως, γιατί ο Σεπτέμβριος της μαγείας πέρασε και, όσο και αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη λαϊκή δυσπιστία, μιας και ο παράδεισος του παράλληλου προγράμματος δεν ευοδώθηκε.
