Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Πραγματικά, κόντεψα να κοιμηθώ στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Τους είχε πιάσει μια μονοτονία, μια διάθεση επανάληψης, ένα κοκομπλόκο γενικώς.
Από πού να το πιάσεις και από πού να το αφήσεις; Εντάξει, ο πρόεδρος Φώτης ξέρουμε πως είναι βραδυφλεγής και πως, γενικά, μέχρι να πάρει μπρος η μηχανή, μπορεί και να έχουν λιώσει οι πάγοι της Ανταρκτικής. Ο επικεφαλής των Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών, Πάρις Μουτσινάς, έλεγε κάτι για εξαγωγές, ελιές και φέτα και δεν πρόσεξα τίποτα άλλο παρά μόνο το ελαφρώς βερνικωμένο, κορακί μαλλί. Ο Πρόεδρος Πάνος ήταν ο Πρόεδρος Πάνος. Αλλού βαραν’ νταούλια, εδώ αρχίζει η Μακρυπούλια δηλαδή.
Ο Πρόεδρος Βαγγέλης, εξόν μιας χωρίστρας που είχε κάνει στο μέσον της κεφαλής μας διαβεβαίωσε πως δεν θα έχουμε νέα μέτρα κλπ και ευτυχώς που δεν μίλησε κανένα δίωρο κατά την προσφιλή του συνήθεια, γιατί ούτε οι πρακτικογράφοι δεν θα έμενα όρθιες. Ο θεσμικός Αλέξιος ήταν υποτονικός να το πω, ντεφορμέ να το πω, πάντως δεν ήταν ο επιθετικός, ο ντούρασελ Αλέξιος που θα περίμενε κανείς. Ίσως γιατί το βλέπει το τρένο των 180 να έρχεται κατά πάνω του, όπως μου έλεγε στα καπάκια γαλάζιος βουλευτής.
Ο Πρόεδρος Αντώνης από την άλλη, αφού άφησε τον Γκίκα από τα Πούληθρα να δευτερολογήσει και να μας ξαναστείλει για ύπνο (αν δεν ήταν εκείνον ο ωρυόμενος Τσακαλώτος από κάτω, θα τον είχα πάρει, σας το λέω), διόρθωσε την ομιλία του, την προσάρμοσε στα μέτρα του και έπαιξε μπάλα. Ειδήσεις δεν έβγαλε, όπως μας είχαν προϊδεάσει δικοί του άνθρωποι, αντίθετα έθεσε υπό αίρεση και αυτά που ξέραμε, δηλαδή τη μεγάλη πιθανότητα πρόωρης εκκίνησης της προεδρικής διαδικασίας.
Πάντως, ο Πρόεδρος μπορεί να την άφησε ανοιχτή, εμένα πάντως με διαβεβαίωσαν και πάλι από Μαξίμου μεριά πως η προεδρική εκλογή θα έρθει μέσα στον Ιανουάριο και σχετικά νωρίς. Και πλέον, έχουν βγει για τα καλά τα κομπιουτεράκια. Χθες το βράδυ στη Βουλή, το μέτρημα σταματούσε κάπου στους 174-175 και με κάποιους, οι οποίοι έχουν αστερίσκο. Αν το νούμερο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, τότε ίσως η προεδρική εκλογή να είναι πιο κοντά απ’ ότι στο παρελθόν. Και ας έλεγε ένας καραμανλικός βουλευτής στο καφενείο πως όσοι βλέπουν προεδρική εκλογή «μάλλον δεν ξέρουν αριθμητική». Εγώ αυτά δεν τα πιστεύω, άλλωστε έχω εμπιστοσύνη στην αγαπημένη κυβέρνηση.
Πιο πολύ όμως έχω εμπιστοσύνη στον θεσμικό Αλέξιο. Αμέ. Έχει καταλάβει πως η λύση της σύγκρουσης θα κάνει τη χώρα Κούγκι και θα βιώσουμε τιμημένες μέρες «Κύπρος 2013». Βασικά, ο Αλέξιος, επειδή έχει σεβασμό στους θεσμούς, δεν θέλει να παραλάβει με ανοιχτές εκκρεμότητες, το λέω όσο πιο καθαρά μπορώ. Διότι, αν υπάρχουν εκκρεμότητες, τότε υπάρχει ο κίνδυνος η αξιωματική αντιπολίτευση να πρέπει να ενηλικιωθεί απότομα. Και επειδή, οι απότομες ωριμάνσεις δεν μας βγάζουν συνήθως σε καλό, ο Αλέξιος περιμένει. Έχει ανοιχτεί μεν και δεν μπορεί να κάνει πολύ πίσω, αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα βάλει κάτω την κυβέρνηση και θα τη χτυπήσει σαν χταπόδι.
Έχει πλάκα όμως μια άλλη ιστορία: το ΠΑΣΟΚ του Φρανκ Βαγγέλη Άντεργουντ διέρρεε το απόγευμα της Παρασκευής κάτι σε στυλ «χαζοί είμαστε να παίρνουμε όλο το βάρος μόνοι μας; Να ψηφίσουν και προϋπολογισμό όσοι ψηφίσουν ΠτΔ». Οι ανεξάρτητοι λούφαξαν, πλην της Κατερίνας Μάρκου, για να μην καούν από τώρα και ο ΣΥΡΙΖΑ τσίμπησε τη διαρροή και ο Αλέξιος είπε από βήματος Βουλής πως «αν κάποιος βουλευτής ψηφίσει για ΠτΔ, χωρίς να έχει ψηφίσει προϋπολογισμό, τότε θα μιλάμε για μεθόδευση» (παραβλέπω το λογικό άλμα πώς είναι αυτό μεθόδευση και όχι το δικό του στενό μαρκάρισμα σε ανεξάρτητους). Και ω! του θαύματος, ο Πρόεδρος Αντώνης κατηγόρησε τον Αλέξιο για εκβιασμό. Πιασ’ το αυγό και κούρεφ’ το με άλλα λόγια.
Υπέροχα περάσαμε στον προϋπολογισμό, άντε και στην προεδρική εκλογή να μας ευχηθώ. Και μέχρι τότε, μην ξεχνάτε, τα κομπιουτεράκια σας ανά χείρας και μόλις μπει ο Ιανουάριος, ξεκινήστε διατάσεις (οι κυβισθήσεις ενέχουν επικινδυνότητα για τραβήγματα), ώστε να είστε έτοιμοι δια παν ενδεχόμενο.
Επιδόρπια:
1) Σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου οι γονείς του Νίκου Ρωμανού, ενώ ο ίδιος ο απεργός πείνας θα γίνει και απεργός δίψας από την Τρίτη, έτσι και περάσει η διάταξη του υπουργείου Δικαιοσύνης για την τηλεμάθηση. Γενικώς, ο ίδιος ο Ρωμανός δεν συμβιβάζεται με τίποτα άλλο, παρά μόνο με την ελευθερία να έχει φυσική παρουσία στη σχολή του. Δεν ξέρω, ειλικρινά, τι μπορεί να γίνει, αλλά προσπαθώ να σκεφτώ τι άλλα περιθώρια έχει η πολιτεία να δράσει. Είναι πολύ σύνθετο το θέμα και ειλικρινά απορώ με την ευκολία που ορισμένοι παίρνουν θέση υπέρ ή κατά. Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο σε αυτή τη ζωή.
2) Ο Γιάννης ο Μιχελογιαννάκης είναι ένας συμπαθής καρδιολόγος από το Ηράκλειο, ο οποίος είναι και βουλευτής, πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ. έχει εκλεγεί με το ΠΑΣΟΚ, με τη ΔΗΜΑΡ και τώρα μεταπήδησε στον ΣΥΡΙΖΑ. Και πλεόν κάνει και απεργία πείνας σε ένδειξη συμπαράστασης στους πρόσφυγες από τη Συρία που βρίσκονται στην πλατεία Συντάγματος εδώ και ημέρες, στον Νίκο Ρωμανό, αλλά και σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον προϋπολογισμό και τα νέα μέτρα. Σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα στην απεργία πείνας, επειδή όμως το συγκεκριμένο γίνεται μόνο για τις κάμερες και τα πρωινά του Παπαδάκη και του Αυτιά, άνετα θα έτρωγα ένα δίπιτο μπροστά στον Μιχελογιαννάκη. Γιατί έχει παραγίνει το κακό με τη γελοιότητα σε αυτή τη χώρα!
3) «Για όλα τα άλλα την αγάπη μου». Αυτό απαντούσε ο Πρόεδρος Αντώνης, όταν τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι για το χρονοδιάγραμμα της προεδρικής εκλογής. Σφίγγα ο Πρόεδρος αλλά και μεγάλο τρολ επίσης. Πάντως, την αγάπη του, εγώ βλέπω να τη νιώθουμε εκεί, μετά τις γιορτές.
