Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Όλα εδώ πληρώνονται
Χωρίς καμία απολύτως διάθεση πανηγυρισμού, μιας και η στήλη επιμένει σε πάγια γραμμή εναντίον της βίας, απλώς παρατηρώ σημειολογώντας δύο πράγματα από τον εορτασμό και την πορεία του Πολυτεχνείου: από τη μία, ο Πρόεδρος Αλέξης πήγε τρέχοντας να καταθέσει στεφάνι και αποχώρησε υπό το κράτος των αποδοκιμασιών, ενώ σε άλλη συγκυρία, όχι απλώς δεν θα είχε κανένα πρόβλημα, αλλά θα έβγαζε και τον πανηγυρικό δεκάρικο στα κανάλια. Το δεύτερο που καταγράφω είναι πως το μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ χρειάστηκε τη διακριτική παρουσία…των ΜΑΤ, προκειμένου να συμμετάσχει χωρίς παρατράγουδα στην πορεία του Πολυτεχνείου. Και, όπως προείπα, δεν υπάρχει καμία διάθεση επικρότησης της βίας ή της προαναγγελίας βίας, αλλά τουλάχιστον οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να ξέρουν πως, όταν επιμένεις να ταϊζεις ένα σκυλί και ξαφνικά του κόψεις την τροφοδοσία, τότε κινδυνεύεις σοβαρά να σου δαγκώσει το χέρι. Με άλλα λόγια και επειδή αποκλιμάκωση δεν βλέπω άμεσα, όλα εδώ πληρώνονται!
Σαλάτα: Πάρτε ποπκόρν για τη μάχη κυβέρνησης- ΔΟΛ
Αν θέλετε να χαλαρώσετε από τη βαρβάτη επικαιρότητα, τους πλειστηριασμούς, τους φόρους, τα χαράτσια και τα τέλη, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να πάρετε λίγο ποπκόρν από το σουπερμάρκετ και να απολαύσετε τη μάχη κυβέρνησης και ΔΟΛ. Το νέο επεισόδιο έχει να κάνει με το από κοινού γραφείο των κυρίων Παππά και Σπίρτζη επί της λεωφόρου Συγγρού. Με ερώτησή του στη Βουλή, ο βουλευτής της ΝΔ Λευτέρης Αυγενάκης (ο νέος Καρχιμάκης, για τους παλιούς) φωτογράφισε το εν λόγω γραφείο ως φάμπρικα εκδουλεύσεων και εξυπηρετήσεων πελατών της κυβέρνησης με το…αζημίωτο. Ο ΔΟΛ και συγκεκριμένα τα Νέα τσίμπησε την καταγγελία και αναφέρθηκε, με υπονοούμενα, στο εν λόγω γραφείο. Στην κυβέρνηση τα πήραν άσχημα, συνδέουν την όλη επίθεση με το ότι στις 14/12 ο Σταύρος Ψυχάρης ξαναπάει στους οικονομικούς εισαγγελείς για την υπόθεση των θαλασσοδανείων στα μίντια από τις τράπεζες και βγήκαν στην αντεπίθεση. Φυσικά, δεν επρόκειτο να τελειώσει έτσι, καθώς την υπόθεση ανέλαβε η γνωστή παραπολιτική στήλη «Βηματοδότης», η οποία, παρά την κυβερνητική διάψευση, επιμένει στην παροχή περισσότερων εξηγήσεων για το εν λόγω γραφείο και τις δραστηριότητές του, συνδέοντάς το επίσης ευθέως με έναν μεγαλοεργολάβο, νυν νεοσυριζαίο και πρώην μεγαλοπασόκο (Χ.Κ. τα αρχικά του, για να διευκολύνω), ο οποίος φέρεται να έχει νοικιάσει το εν λόγω γραφείο. Και έπεται συνέχεια, οπότε πάρτε τα ποπκόρν που σας λέω…
Κυρίως πιάτο: Μετά την Κυριακή, η ΝΔ να παράγει πολιτικό λόγο, αλλιώς ο Τσιπρας θα κάνει πάρτι
Μιας και την Κυριακή θα λάβουν χώρα οι εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ και δεν θα προλάβουμε να τα πούμε έως τότε, ήθελα να κάνω μόνο μερικές επισημάνσεις για τη φύση της μάχης.
Πολλοί διατυμπανίζουν πως η μάχη είναι πολιτική και δεν μπορεί να υπεισέρχονται προσωπικές μομφές. Αμφισβητώ πλήρως την άποψη για τις προσωπικές μομφές, μιας και είναι βασικό στοιχείο προεκλογικών αναμετρήσεων. Το πρόβλημα με τα ad hominem ξεκινά όταν δεν υπάρχει πολιτική ουσία στη συζήτηση. Μετά από κοντά δύο μήνες προεκλογική εκστρατεία (δηλαδή, νισάφι πια!), αν ρωτήσεις ψηφοφόρους της ΝΔ και όχι εμένα που κάνω και το σχετικό ρεπορτάζ, τι έχουν καταλάβει αναφορικά με τις θέσεις, τις προτάσεις και τις τοποθετήσεις των περισσότερων υποψηφίων στην εν λόγω αναμέτρηση, θα πάρεις αποκαρδιωτικές απαντήσεις. Και δεν τα βγάζω από το μυαλό μου αυτά που λέω, αλλά προκύπτουν από συζήτηση με τη γαλάζια βάση.
Ο Απόστολος Τζιτζικώστας έκανε ένα σημαντικό φάουλ σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Καταλαβαίνω απολύτως την ανάγκη του να φανεί ως το νέο, το αντισυμβατικό, το εναλλακτικό, αλλά σε ένα κόμμα με ιστορία και συνέχεια, όπως είναι η ΝΔ, υπάρχει διαγενεακός σεβασμός. Τι εννοώ: ακόμα και αν η βάση της ΝΔ δώσει εντολή στον Απόστολο Τζιτζικώστα να τα αλλάξει όλα, εκλέγοντάς τον πρόεδρο, δεν μπορεί να πετάξει ανθρώπους που υπηρετούν με συνέπεια τη ΝΔ απλώς στον Καιάδα. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, λοιπόν, στον οποίο πολλά μπορεί να προσάψει κανείς τόσο για τον τρόπο που πολιτεύτηκε όσο και για το αγοραίο του στυλ (αυτό έχει όμως ο πρόεδρος Βαγγέλης, δεν υποκρίνεται κάποιον άλλο) είναι σαρξ εκ σαρκών της ΝΔ και έχει επιδείξει παραταξιακή στάση. Ακόμα και όταν είχε ανοιχτή σύγκρουση με το Μαξίμου στο τελευταίο εξάμηνο της διακυβέρνησης Σαμαρά (αλλά ανοιχτή), δεν βγήκε να το διαφημίσει. Όταν μετεκλογικά διαφωνούσε με την τροπή που έπαιρναν τα πράγματα και ετοίμαζε την πολιτική του αποστρατεία, το έκανε ήσυχα και παραταξιακά. Το να εμφανίζεται ο Μεϊμαράκης ως ένα γκριζαρισμένο βαρίδι στην πλάτη της ΝΔ, το οποίο το μόνο που κάνει είναι να γκρινιάζει, δεν βοηθά την ενότητα και ιδίως τον κύριος Τζιτζικώστα, ο οποίος τονίζει πως την επόμενη μέρα «θα είμαστε όλοι μαζί». Ε, πώς θα είμαστε όλοι μαζί, βρε παιδί μου, με αυτό τον διχαστικό λόγο;
Π.χ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ένας άνθρωπος που δεν κατέφυγε σε ακρότητες εμμένοντας στον πολιτικό λόγο, έχει θεμελιώδεις διαφορές με τον Μεϊμαράκη, του κάνει όμως πολιτική κριτική και όχι με σποτάκια που προκαλούν. Ακόμα και ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος έχει παίξει τα ρέστα του σε αυτή την προεκλογική μάχη, ό,τι είχε να πει το έλεγε δημοσίως και θεσμικά, με επιστολές και δημόσιες παρεμβάσεις του.
Δύο πράγματα θα κρίνουν τις εκλογές στη ΝΔ, με το ενδεχόμενο της κρυφής ψήφου να μην αποκλείεται από κανέναν: το μέγεθος της προσέλευσης και το κριτήριο των ψηφοφόρων, αν θα ψηφίζουν με γνώμονα την ανανέωση π.χ. ή την ενότητα της παράταξης. Αυτό που είναι κρίσιμο την επόμενη μέρα όμως είναι η ΝΔ να υπερβεί αυτή την σκληρή αναμέτρηση, η οποία καθόλου ιδανικά δεν κύλησε, και να προχωρήσει ενωμένη και επιτέλους να παράγει πολιτικό λόγο, όχι απαντήσεις στην κυβέρνηση. Αλλιώς, ο Τσίπρας θα κάνει πάρτι, ακόμα και αν η κοινωνία βρίσκεται στα όριά της, ελλειψει αξιόπιστης εναλλακτικής.
