Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Ιστορίες από την κρύπτη
Τις ιστορίες από την κρύπτη ξεκίνησε η κυβέρνηση, η οποία αποφάσισε να αναβιώσει έναν υπέροχο εθνικό θεσμό, με τεράστια προσφορά στον τόπο, την περίφημη αγροφυλακή. Στο πλαίσιο όμως του ολικού rebranding δεν θα τη λέμε «αγροφυλακή», αλλά «αστυνομίας φύσης». Δεν ξέρω, αν έχετε την αίσθηση ότι σας δουλεύουν κανονικά και με το νόμο, εγώ όμως οφείλω να επαινέσω την κυβέρνηση που ανασυστήνει έναν τέτοιο ωραίο θεσμό, με σπουδαία προσφορά στον τόπο. Ειδική μνεία αξίζει στον αρμόδιο υπουργό, τον κ. Γιάννη Τσιρώνη. «Πρέπει οι προστατευόμενες περιοχές, όπως έχουν στις ΗΠΑ την Αστυνομία Φύσης -θα δούμε πώς θα την ονομάσουμε εμείς- κάτω από τα δασαρχεία, όπως έχουμε τους δασοφύλακες, ομοίως, σε όλες τις περιοχές να υπάρχουν αντίστοιχα υπάλληλοι, που μάλλον θα ανήκουν στα δασαρχεία και θα έχουν ανακριτική και εποπτική ιδιότητα” τόνισε ο κ. Τσιρώνης στο ραδιόφωνο του ΑΠΕ και πρόσθεσε ότι “θα μπορούν και να συλλαμβάνουν τον παρανομούντα, ώστε να μη μείνει κανένα σημείο της Ελλάδας ακάλυπτο ούτε για λαθροθηρία, ούτε για λαθροϋλοτομία, ούτε για υποκλοπή φυτών». Όπως και να έχει, είναι σαφές πως το κράτος έχει συνέχεια, επομένως μάλλον η κυβέρνηση θέλει να συνεχίσει το αγαστό έργο των κυβερνήσεων της ΝΔ που είχαν προσπαθήσει δις να φτιάξουν την αγροφυλακή, με αποτέλεσμα να μας πάρει και να μας σηκώσει. Πάντα άξιοι εύχομαι!
Σαλάτα: Μπαλτάς και στα Μάρμαρα
Ομολογουμένως, ο Αριστείδης Μπαλτάς ήταν ένας εξαιρετικά πετυχημένος υπουργός Παιδείας. Τον θυμόμαστε όλοι με τεράστια νοσταλγία, έστω και αν ο Νίκος Φίλης προσπαθεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Μπαλτάς όμως δεν θα γίνει ποτέ! Και, επειδή Μπαλτάς είσαι, σε όποιο πόστο και αν τοποθετείσαι, πρέπει να αφήνεις στο στίγμα σου. Να τος ο γίγαντας της αριστερής διανόησης λοιπόν! Μεσα σε μια μέρα είπε τα Μάρμαρα της Ακρόπολης Ελγίνεια και επίσης ανέφερε πως δεν πρόκειται να υπάρξει δικαστική διεκδίκησή τους. Τι το ήθελε και αυτή η δύσμοιρη η βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η Χαρά Κεφαλίδου, να τον ρωτήσει; Αγωνία είχε; Δεν μπορούσε να κοιμηθεί το βράδυ; Και αν τα περί Ελγινείων ο Μπαλτάς τα μάζεψε, για της δικαστικής διεκδίκησης επιμένει. Από πότε άλλαξε η εθνική γραμμή για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα και δεν το κατάλαβα, ρε παιδιά; Γιατί και επί Ευάγγελου Βενιζέλου στο υπουργείο Πολιτισμού και επί Κώστα Τασούλα είχε γίνει μια σοβαρή προσπάθεια, έστω και με δόσεις επικοινωνιακής υπερβολής, προκειμένου να υπάρξει κινητοποίηση στη διεθνή κοινότητα γύρω από το θέμα που μας απασχολεί. Προφανώς, ο κ. Μπαλτάς έχει άλλες δουλειές να ασχοληθεί και τα Μάρμαρα του τρώνε πολύτιμο χρόνο. Να, ας πούμε, μου λένε πως του έχουν μπει περίεργες σκέψεις για το ΔΣ του Ελληνικού Φεστιβάλ, του οποίου προΐσταται ο άξιος Γιώργος Λούκος.
Κυρίως πιάτο: Μην τρίβεσαι στην γκλίτσα του τσοπάνη!
Μέτωπο με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ανοίγει η κυβέρνηση για το ΔΝΤ και τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα και, όπως μου έλεγαν πηγές μου από το Μαξίμου, το ζήτημα δεν ετέθη σαν φωτοβολίδα, αλλά αντίθετα η ελληνική πλευρά θα προσπαθήσει να ανοίξει την ατζέντα, εκτιμώντας πως έχει και συμμαχίες με χώρες που θέλουν να τελειώνει επιτέλους η συζήτηση για το ελληνικό πρόγραμμα. Εγώ, πάντως, ξέροντας λίγο και τα της Γερμανίας, εκτιμώ πως δεν είναι και η καλύτερη ιδέα.
Ο σύντροφος Βόλφι, αυτός ο γλυκομίλητος άνθρωπος που μας έχει στην καρδιά του (πάντα μας είχε, αλλά τον τελευταίο καιρό μας έχει βάλει ακόμα πιο μέσα), το είπε με τα λίγο περίεργα Γερμανικά που ομιλεί με μια παροιμία: «Η στάμνα πηγαίνει στο πηγάδι μέχρι να σπάσει. Και αυτό δεν είναι για το συμφέρον της στάμνας». Τι σου λέει ο Βόλφι; Με απλά λόγια και με μια ελληνική παροιμία, μην τρίβεσαι στην γκλίτσα του τσοπάνη. Μάλιστα, όπως μου λένε κάτι ομιλητικές πηγές από το Βερολίνο, μετά τις επιμέρους ήττες του, όπως π.χ. από τον Ντράγκι για τη σύνδεση ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών και αξιολόγησης, ο Σόιμπλε ουδόλως το έχει βάλει κάτω και ουδόλως έχει βγάλει το Grexit από το μυαλό του.
Όσο για το ΔΝΤ; Αυτό είναι υπόθεση για τα «μεγάλα παιδιά» και ήδη γίνεται προσπάθεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο να εξευρεθεί η κατάλληλη φόρμουλα που θα του επιτρέψει να μπει στο ελληνικό πρόγραμμα. Άλλωστε, από τις 23/6 υπάρχει επιστολή Τσακαλώτου που ζητά την εμπλοκή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα με τη μορφή δανειστή και τα γραπτά μένουν. Χώρια που η Γερμανία δεν το διαπραγματεύεται και πολύ.
Μην ξεχνάτε, το καλοκαίρι το πρόγραμμα πέρασε από τη γερμανική Βουλή με δύο δικλείδες ασφαλείας: την εμπλοκή του ΔΝΤ και το ταμείο αποκρατικοποιήσεων, γνωστό και ως υπερταμείο Σόιμπλε. Γι’ αυτό και η παροιμία του τίτλου απηχεί λίγο έως πολύ (εως πάρα πολύ) το κλίμα στο Βερολίνο.