Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά!
Όπως ενημερώθηκα αρμοδίως, ξεκίνησε να παίζεται στο μετρό βιντεάκι, το οποίο έφτιαξε η Διεύθυνση Ιστροίας Στρατού από κοινού με έναν σκηνοθέτη της ΝΕΡΙΤ και έχει να κάνει με τις γερμανικές αποζημιώσεις. Πιο συγκεκριμένα, στο εν λόγω βίντεο ακούγεται ο εκφωνητής του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών τη μέρα της εισόδου των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα. Το μήνυμα σαφές: να γίνουν και οι ξένοι (διότι το βίντεο έχει υπότιτλους) και οι Έλληνες κοινωνοί της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα και να ενημερωθούν και για τις αποζημιώσεις. Όπως με πληροφόρησαν αυτόπτες μάρτυρες, κάτι τουρίστες που το παρακολουθούσαν σε έναν συρμό είχαν μείνει κάγκελο. Το βίντεο διανεμήθηκε, όπως έμαθα από αρμόδιους παράγοντες, από το υπουργείο Υποδομών, σε πλήρη συνεννόηση με το υπουργείο Άμυνας. Μάλιστα, όπως με ενημέρωσε πηγή μου από το Πεντάγωνο, υπάρχει ακόμα ένα βίντεο, λίγο πιο μακροσκελές που έπεται. Θα προσπαθήσω να το βρω πριν τη δημοσίευση, βεβαίως. Κατά τα άλλα, με έχει κατακλύσει ένα μαχητικό, ένα αγωνιστικό πνεύμα. Ένα «αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά» ρε παιδί μου…
Σαλάτα: Διπολισμός
Ο ένας Τσίπρας μας ενημέρωνε την Τρίτη πως με ευθύνη των θεσμών και λόγω των πολλών και ανυπέρβλητων κόκκινων γραμμών τους οδηγείται η διαπραγμάτευση σε αδιεξοδο. Ένας άλλος Τσίπρας, ξάδερφος του προαναφερόμενου, μας έπηξε στην ανακοίνωση την Τετάρτη, όπου μας ενημέρωνε πως η διαπργαμάτευση πάει τέλεια, πως η κυβέρνηση έχει υπερβεί τις κόκκινες γραμμές της (ασφαλιστικό και εργασιακά), έχει πάρει όμως ως αντάλλαγμα δέσμευση για προώθηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Με άλλα λόγια, ο Τσίπρας της Τετάρτης μας ενημέρωνε πως κάνουμε βήματα για τη συμφωνία. Ο Τσίπρας της Τρίτης μάλλον ήταν για εσωτερική κατανάλωση-έπρεπε να πουλήσουμε και λίγη λεβεντιά στους αντάρτες, στις Ραχήλ και στους Μιχελογιαννάκηδες. Αν αυτό δεν λέγεται διπολισμός, κάποιος να βρει την κατάλληλη λέξη, διότι εγώ έχω στερέψει.
Κυρίως πιάτο: Ο εσμός της πλατείας στην εξουσία
Για το σημερινό κυρίως πιάτο της Κουζίνας, δεν θέλω να πω και να γράψω πολλά. Θα διαβάσετε το κάτωθι post της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Πειραιά Νίνας Κασσιμάτη. Μετά, θέλω να αναρωτηθείτε, αν μας κυβερνά ή όχι αυτός ο εσμός που μαζεύτηκε πριν από τέσσερα χρόνια στις πλατείες. Απολαύστε ένα κράμα παραλογισμού, ανοησίας και χυδαιότητας:
«Είμαι συγκλονισμένη. Δεν τις χωράει ανθρώπου νους τις λεπτομέρειες της δολοφονίας της τετράχρονης Άννυ. Από τον μπαμπά της…
Οι άνθρωποι, στην ιστορική αυτή φάση του καπιταλισμού, μετατρέπονται σε τέρατα. Και το κατάλοιπο μνημονιακό κράτος, που είναι καθόλου κράτος, τους εξαχρειώνει ακόμη περισσότερο, αφού δεν μπορεί να τους βοηθήσει.
Κανένα ελαφρυντικό στον πατέρα αυτόν, αλλά πέρα από τα δακρύβρεχτα που θα ακούσουμε για το προφανές του ειδεχθέστατου αυτού εγκλήματος, ας σκεφτούμε τις αιτίες και το που οδεύουμε αν ανεχθούμε αυτήν την οικονομική τροπή. Ας αναλάβουμε όλοι την ευθύνη να πούμε δεν πάει άλλο, όποιο κι αν είναι το πρόσκαιρο κόστος. Άλλωστε και η “τρέλα” του πιλότου της Germanwings δεν είναι άσχετη με την πίεση στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο.
Οι συνήθεις σταθερές δεν γκρεμίζονται, αντιστρέφονται. Ο πιλότος παίρνει μαζί του τους επιβάτες του στην προσωπική του άβυσσο, ο πατέρας που πρέπει να θρέψει το παιδί του, το κάνει τροφή…
Ή όλοι μαζί θα γλιτώσουμε, ή κανένας μας. Συγγνώμη Άννυ για την κοινωνία που δεν προλάβαμε να εξανθρωπίσουμε για να γεννηθείς.»
Bonus: Είναι η ίδια κυρία, η οποία μετά τη βομβιστική επίθεση στον μαραθώνιο της Βοστώνης έγραφε στο twitter, φωτογραφίζοντας τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου: «Κάτι μου λέει πως και κάποιος δικός μας fit freak έτρεχε στον «Μαραθώνα» της Βοστώνης. Αλλά, ως γνωστόν, μόνο οι καλοί πεθαίνουν»
Επιδόρπια:
1) Έχει γίνει ο κακός χαμός με τη μητέρα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, Λίνα Αλεξίου, η οποία ανέλαβε Πρόεδρος του ΕΣΡ μετά τη λήξη της «αιώνιας» θητείας του πρώην Προέδρου Ιωάννη Λασκαρίδη. Η στήλη απευθύνθηκε σε νομικές πηγές και έμαθε τα εξής: από τη στιγμή που αποχωρεί ο Πρόεδρος, πρέπει να υπάρξει ένα υπηρεσιακό συμβούλιο, διάρκειας μάξιμουμ έξι μηνών, ώστε να λειτουργήσει εύρυθμα η αρχή. Η κυρία Αλεξίου ήταν αντιπρόεδρος του ΕΣΡ, συνεπώς αυτοδίκαια αναλαμβάνει τη θέση της Προέδρου. Όλο το σκεπτικό εδράζεται στον νόμο 3051/2002 για τις ανεξάρτητες αρχές και η επιλογή του ΔΣ του ΕΣΡ γίνεται από τη διάσκεψη των Προέδρων βάσει του άρθρου 101Α του Κανονισμού της Βουλής. Είναι η πρώτη φορά που η στήλη θα υπερασπιστεί την Πρόεδρο της Βουλής. Ελπίζω να μην είναι και η τελευταία.
2) Δεν ξέρω αν το θυμάστε, αλλά υπάρχει και η ΔΗΜΑΡ. Στη ΔΗΜΑΡ άμεσα θα έχουμε εκλογές για την ανάδειξη του νέου Προέδρου. Ο κυρ-Φώτης δεν θα είναι υποψήφιος (τι έκπληξη!), αλλά δεν απουσιάζει. Οι υποψήφιοι θα είναι δύο: η πρώην βουλευτής Μαρία Γιαννακάκη και ο πρώην γραμματέας του κόμματος Θανάσης Θεοχαρόπουλος. Ο κυρ-Φώτης, όπως μου λένε, δεν θέλει ιδιαίτερα τον Θεοχαρόπουλο, αντίθετα προτιμά κάποιον από τον ηγετικό πυρήνα της ΔΗΜΑΡ. Προσπάθησε να ψήσει τον συνεργάτη του Σάκη Παπαθανασίου, αλλά προσέκρουσε στην αντίθεσή του. Τώρα, θα κάνει τον σοφό γέροντα της παράταξης και θα κάνει στοχευμένες παρεμβάσεις. Αχ κυρ-Φώτη… αλλιώς τα έδειχνε η μοίρα, αλλιώς τα έφερε η ζωή.
