Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Πολύ καλή η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα. Τι κρίμα που δεν πρόκειται να τους μαζέψει τους 180 με τα παρόντα δεδομένα. Εγώ δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά θα γίνω. Ο Σταύρος Δήμας είναι ένας ιδιαίτερα ευφυής άνθρωπος, ένας μετριοπαθής και ευρωπαϊστής πολιτικός αλλά, όπως έλεγα σε φίλο μου στέλεχος του Μεγάρου Μαξίμου (συμφώνησε μαζί μου), ο Σταύρος εκ Κορίνθου μόνο υπερβατική υποψηφιότητα δεν είναι. Αντίθετα, δίνει σε ορισμένους, οι οποίοι φοβούνται μην βγουν τίποτα Καμμένοι και πουν πως τα πήραν, το άλλοθι να ταμπουρωθούν πίσω από μια ανόητη ρητορεία περί κομματικής υποψηφιότητας.
Ο Σταύρος Δήμας, πάντως, μόνο κομματικός δεν είναι και θα σας το εξηγήσω με στοιχεία. Τύποις είναι ακόμα αντιπρόεδρος της ΝΔ. Στα γραφεία του κόμματος όμως έχει να πατήσει τουλάχιστον ενάμιση χρόνο. Έχει παραδώσει το κομματικό αυτοκίνητο αλλά και τα κλειδιά του γραφείου του, ενώ τον Ιούνιο που μας πέρασε παρέδωσε και τις μετοχές του στο Ίδρυμα Καραμανλή στον γραμματέα της ΝΔ, Ανδρέα Παπαμιμίκο. Η μόνη εμπλοκή που είχε με τη ΝΔ είναι ο γιος του, ο Χρίστος, ο οποίος από το 2012 είναι βουλευτής της ΝΔ στην Κόρινθο. Σε κομματικό όργανο έχει να εμφανιστεί από το 2012 παρακαλώ! Τότε είχε συμπεριληφθεί στην επιτροπή εκλογικού αγώνα για τις εθνικές του Μαΐου και στη συνέχεια αποτραβήχτηκε εντελώς.
Από το καλοκαίρι και μετά, όμως, ο Σταύρος από την Κόρινθο ως άλλη Λαίδη (δεν θέλω ανόητες ερωτήσεις) έκανε comeback. Άνοιξε και πάλι το γραφείο του στη Σόλωνος και άρχισε να δέχεται κόσμο. Σήκωνε το τηλέφωνο τόσο σε πολιτικούς όσο και σε δημοσιογράφους. Άρχισε και να βγαίνει περισσότερο και μάλιστα σε προφανή στέκια. Πάει μια βδομάδα που τον είδε φίλος της στήλης σε κεντρικό εστιατόριο του Κολωνακίου να τρώει με τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και επίδοξο αρχηγό, Φίλιππο Σαχινίδη. Να θυμόντουσαν τις ωραίες μέρες που ήταν και οι δύο υπουργοί της κυβέρνησης Παπαδήμου; Τι να σας πω, εδώ έχω κενό.
Για τον Σταύρο εκ Κορίνθου έχει πολύ θετική γνώμη και ο Κώστας Καραμανλής. Ενθουσιασμένος, σου λέει, πληροφορήθηκε πως το απίθανο ντουέτο που μας κυβερνά είχε καταλήξει στον Σταύρο Δήμα. Και διαρροή έβγαλε και σε όποιον τον έπαιρνε τηλέφωνο να τον ρωτήσει τη γνώμη του έλεγε τα καλύτερα. Η αλήθεια είναι πως το όνομά του το είχε συζητήσει με τον Αντώνη Σαμαρά σε εκείνη την περίφημη συνάντηση στο Χίλτον, όπου στο τραπέζι είχε πέσει πλέον και το σενάριο της κεντροδεξιάς υποψηφιότητας, αφού ο κυρ-Φώτης ο Κουβέλης έκαψε (;) μόνος του το χαρτί του για την Προεδρία.
Τώρα, όπως έχω καταλήξει μιλώντας με γαλάζια στελέχη αυτές τις μέρες (και μίλησα με πολλά), κατέληξα σε δύο συμπεράσματα: 1) Είναι όλοι τους τσαντισμένοι από το γεγονός πως η κίνηση της κυβέρνησης τρόμαξε τους ανεξάρτητους αλλά και άλλους βουλευτές και κάνουν σαν τα περιστέρια στο Σύνταγμα που απογειώνονται συγχρόνως μόλις κάποιος περπατήσει ανάμεσά τους 2) Συμφωνούν όλοι πως ο αριθμός των ψήφων που θα πάρει ο Σταύρος Δήμας την άλλη Τετάρτη θα κρίνει πολλά. Εξηγούμαι: αν πάρει περίπου 170 ψήφους στην πρώτη ψηφοφορία, κάτι μπορεί να γίνει και με την πόλωση των εβδομάδων που θα ακολουθήσουν, το πράγμα θα παίζεται. Αν δεν τις πλησιάσει καν, πιο πιθανό είναι να γίνω εγώ Πρόεδρος παρά ο Σταύρος ο Κορίνθιος.
Τι δράμα και αυτό όμως. Να θέλεις να γίνεις Πρόεδρος, να σου λέει ο άλλος που έχει αποκαταστήσει την επαφή του με τον πλανήτη Άρη τις τελευταίες μέρες (ο Αλέξιος) πως σε εκτιμά, αλλά να μην σε ψηφίζει. Και να έχουν λουφάξει και ανεξάρτητοι-αμφιταλαντευόμενοι βουλευτές ΑΝΕΛ-ΔΗΜΑΡ. Και να έχεις και το «αόρατο χέρι της αγοράς», όπως το έθετε ο Άνταμ Σμιθ, να σε έχει πάρει από το γιακά, να σε έχει κολλήσει στον τοίχο και να σου ρίχνει το ένα χαστούκι μετά το άλλο. Δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Όλα θα τα κρίνουν τα νούμερα λοιπόν. Με ένα καλό turnout στην πρώτη ψηφοφορία, ο Σταύρος ο Κορίνθιος προχωράει. Με ένα νούμερο αρκετά κάτω από τους 170, υπάρχει πρόβλημα.
Και εκεί αρχίζει το αγαπημένο μου κομμάτι, αυτό της ίντριγκας. Όπως μου είπε αξιόπιστη πηγή του Μαξίμου, 22 Δεκεμβρίου όλοι θα πρέπει να έχουν πάρει το μήνυμα. Τι είναι η 22α Δκεμεβρίου; Μα φυσικά, η παραμονή της δεύτερης ψηφοφορίας. Οι αγορές θα έχουν μόλις ανοίξει για τη χριστουγεννιάτικη εβδομάδα και οι βουλευτές θα πάρουν ένα καλό μήνυμα Τότε θα γίνει και το «χοντρό ψηστήρι». Ανεξάρτητοι και αμφιταλαντευόμενοι στο grill και αρκετή ώρα για να ροδίσουν. Εθνική ευθύνη, αβεβαιότητα και δεν συμμαζεύεται. Θα ζήσουμε πολύ μεγάλες στιγμές σας λέω!
Γενικώς, μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου, readers μου αγαπημένοι, έχουμε να δούμε τόσα, όσα δεν είδαμε σε δυόμιση χρόνια αυτής της λατρεμένης κυβέρνησης. Και φυσικά, ακόμα και αυτά που φαίνονται σταθερά και σίγουρα, μπορεί να αναθεωρηθούν. Εγώ προειδοποίησα!
Πάντως, αν βγει τελικά Πρόεδρος, θα βγει με βάση τη φράση «Ο φόβος φυλάει τα έρμα»…
Επιδόρπια:
1) Υπάρχει ακόμα ένα σενάριο στην πολιτική πιάτσα: στην κυβέρνηση να αναγνωρίζουν πως δεν βγαίνει Πρόεδρος και να πηγαίνουμε σε εκλογές με τέσσερα δεδομένα: πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτος, η ΝΔ θα έχει μια διαχειρίσιμη διαφορά, ο χώρος της ΝΔ από τα δεξιά της θα είναι σαν να τον έχει πατήσει φορτηγό και ο Γιώργος ο παγκόσμιος δεν θα έχει προλάβει να κάνει κόμμα, όπερ και συμφέρει τον Πρόεδρο Βαγγέλη. Μακιαβελικό το σενάριο, I know, αλλά δεν μπορώ να το αποκλείσω και ας μου το διαψεύδουν. Και αν το συνδέσω με ένα ακόμα σχέδιο, το οποίο δεν είναι ακόμα ώρα να τρέξει, το οποίο κάποιοι εγκέφαλοι επεξεργάζονται, μπορώ να πω πως και αυτό το σενάριο έχει τις πιθανότητές του.
2) Θα βάλω και άλλο ένα σενάριο και κλείσαμε: και αν οριστεί ημερομηνία εκλογών τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, όπως ζητούν τόσοι ανεξάρτητοι βουλευτές; Μαθαίνω πως έχει ήδη αρχίσει να πέφτει στο τραπέζι αυτό το ενδεχόμενο, αν η κυβέρνηση θέλει να βγάλει Πρόεδρο. Κακό δεν είναι. Η συνταγματική προδιαδικασία αναθεώρησης θα φτάσει μέχρι τον Ιούνιο, μετά ποιος κάνει εκλογές μέσα στο κατακαλόκαιρο, επομένως το φθινόπωρο είναι μια καλή εποχή. Και δεν θα έχουν πιάσει τα χοντρά κρύα και θα έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση με την Τρόικα. Win-win είναι το σενάριο και κάποιοι το επεξεργάζονται. Το θέμα είναι τι λέει ο Πρόεδρος Αντώνης επί του ζητήματος;
3) Καλά, τρελαίνομαι με το κλίμα που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ αυτές τις μέρες. Αυτά που λένε στελέχη του κόμματος πως «καλά έκαναν και έφεραν την προεδρική εκλογή πιο νωρίς» είναι σαν αυτό που λέμε μόλις έχουμε χωρίσει «ας πάει και με άλλον, δεν με πειράζει, για μένα τελείωσε». Μια χαρά σε πειράζει παλικάρι μου! Στον ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν η κυβέρνηση να κλείσει μια συμφωνία με την Τρόικα και να φέρει κάποια μέτρα προς ψήφιση στη Βουλή και μετά να έρθει ο ΠτΔ. Επειδή όμως ούτε στο Μαξίμου χάνουν (τόσα) λάδια, χαζοί θα ήταν να παραδώσουν γη και ύδωρ στον Αλέξιο; Γι’ αυτό τώρα, οι μισοί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι με βάλιουμ και οι άλλοι μισοί, οι πιο ριζοσπάστες, ανεμίζουν φλάμπουρα. Ας ξεσκονίσουν και κανένα πεντοχίλιαρο, αν τους έχει μείνει, κακό δεν κάνει.
