Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: «Πολιτική χωρίς πολιτικούς».
«Δεν ξέρω πώς να αρχίσω. Όσο κι αν έχω προετοιμαστεί γι’ αυτή τη στιγμή, νιώθω μια αμηχανία. Ας ξεκινήσω λοιπόν από το τέλος. Μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν; Να βγω εγώ, να βγεις εσύ, να βγούμε πολλοί, να γίνουμε ένα ΠΟΤΑΜΙ που θα αλλάξει την Ελλάδα;». Έτσι είχε ξεκινήσει το Ποτάμι ο Σταύρος Θεοδωράκης τον Φεβρουάριο του 2014. Χωρίς καλά-καλά να το συνειδητοποιήσουμε, στους κόλπους του Ποταμιού έχουν ενταχθεί τόσοι και τόσοι, οι οποίοι έχουν πολιτευτεί και χρηματίσει σε καίριες θέσεις. Οι βουλευτές της απερχόμενης Βουλής Σπύρος Λυκούδης, Γρηγόρης Ψαριανός, Κατερίνα Μάρκου και Πέτρος Τατσόπουλος θα κατέβουν σε κάθε περίπτωση, ενώ ακόμα σε συζητήσεις βρίσκεται η Νίκη Φούντα. Το Ποτάμι θα το στηρίξει και…ό,τι έχει απομείνει από τη Δράση, με προεξάρχοντα τον Θόδωρο Σκυλακάκη, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και υποψήφιος βουλευτής, ενώ με το Ποτάμι θα πολιτευτούν και οι πρώην ευρωβουλευτές Σπύρος Δανέλλης και Άννυ Ποδηματά. Είδες τελικά Σταύρο που είναι τελικά χρήσιμοι οι πολιτικοί για την πολιτική; Καλοί οι ψαράδες, δεν λέω, αλλά…
Σαλάτα: Στάλιν-Ποτάμι, ένα τσιγάρο δρόμος.
Δεν ξέρω τι σας λέει το όνομα Παναγιώτης Στάικος. Εμένα δεν μου έλεγε τίποτα ως την Κυριακή το μεσημέρι. Ο μεσιέ Στάικος λοιπόν σήμερα είναι ο Τοπικός Συντονιστής για το Ποτάμι στον δήμο Ξηρόμερου (βαρυσήμαντος τίτλος). Είναι και πρώην δήμαρχος Αστακού Αιτωλοακαρνανίας, δυστυχώς όμως δεν θα είναι υποψήφιος βουλευτής με το Ποτάμι στις επερχόμενες εκλογές, καθώς τον εφάγανε τα κυκλώματα γιατί αυτός δεν είχε γερές πλάτες για να στηριχθεί. Μέχρι τώρα, κανένα πρόβλημα. Έλα όμως που τον Ιούνιο του 2012 είχε γράψει ένα πύρινο άρθρο στον Ριζοσπάστη, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε τα κάτωθι: «Γιατί το ΚΚΕ έλεγε την αλήθεια στο ελληνικό λαό όταν έλεγε να βγούμε έξω από τη λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν έκρυψε ότι αυτός ο δρόμος στην αρχή θα ήταν πολύ δύσκολος. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να υπάρξει λαϊκή εξουσία και όχι απλά μια κυβέρνηση στην οποία θα μετείχε και το ΚΚΕ. Ούτως ώστε τα μέσα παραγωγής να γίνουν λαϊκή περιουσία και ο παραγόμενος πλούτος να πηγαίνει για τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών και της κοινωνίας και όχι της πλουτοκρατίας». Κατά τα άλλα, ο σύντροφος Στάικος θα δώσει αγώνα για το Ποτάμι, το οποίο ως γνωστόν έχει καθαρά φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό. Μήπως να συνεδριάσει το βασικό όργανο του κόμματος, δηλαδή το αρχηγόπουλο Σταύρος (δεν του αρέσει το Πρόεδρος) και να αποφασίσει για το αν υπάρχει συνάφεια Ποταμιού και θιασωτών του ΚΚΕ; Λέω εγώ…
Κυρίως πιάτο: Ο Γιώργος αντεπιτίθεται
Πήγα στα αποκαλυπτήρια του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών (παραλίγο… ΚΟΔΗΣΟ δηλαδή) στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη. Αποχωρώντας, γύρω στις 8 και κάτι, σκεφτόμουν τι είχα δει και προσπαθούσα να τα βάλω σε μια σειρά. Αρχικά, να αναφερθεί πως το να παρκάρεις στην Πειραιώς, για τουλάχιστον τέσσερα τετράγωνα πριν από το Μουσείο ήταν τόσο εύκολο όσο το να πάρει ο Πλατανιάς Χανίων πρωτάθλημα. Στο χώρο του Μπενάκη υπήρχε πολύς κόσμος. Αλήθεια, πολύς κόσμος. Είδα πούρους πασόκους, πασόκους παλαιάς κοπής δηλαδή. Ιστορικά στελέχη αλλά και πολλοί άλλοι από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ, άνθρωποι που υπήρξαν οργανωτικοί ιθύνοντες για πολλά χρόνια βρέθηκαν στο Μπενάκη.
Το μάτι μου πήρε και την Έλσα Παπαδημητρίου (έλα Χριστέ δηλαδή!) και στη συνέχεια έμαθα πως έλεγε δεξιά και αριστερά κάτι του στυλ «δεν έχω συνταξιοδοτηθεί πολιτικά ακόμα». Πέρα από το ότι το 2011 παραλίγο να βρεθούμε με την Έλσα πρωθυπουργό, λόγω των πολύ στενών φιλικών της σχέσεων με την οικογένεια Παπανδρέου, θα παρατηρήσω ότι αν κατέβει η Έλσα στην Αργολίδα, ένας από τους σοβαρούς ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ ή τέλος πάντως ό,τι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ, ο Γιάννης Μανιάτης, θα τα βρει μπαστούνια για να εκλεγεί!
Κατά τα άλλα, ο μέσος όρος ηλικίας ήταν ανεβασμένος αλλά υπήρχαν και αρκετοί τριανταπεντάρηδες-σαραντάρηδες. Όλοι στα πηγαδάκια μιλούσαν για λύτρωση. Δεν έλειψαν τα… Γαλλικά για τον Πρόεδρο Βαγγέλη και σε κάθε περίπτωση, όπως μου είπε ένας, χαίρονταν που ξεμπέρδεψαν μαζί του με εμφατικό τρόπο.
Τώρα, στο μαγαζί του Γιώργου (Πειραιώς 108, όπως φώναζε βιαστικός ο Δημήτρης Ρέππας σε μια παρέα ηλικιωμένων αρκετές φορές αποχωρώντας από την εκδήλωση) αναμένουν να δουν και ποια θα είναι η ανταπόκριση των ψηφοφόρων. Μέτρηση της Rass δίνει στο νεοσύστατο ΚΙΔΗΣΟ 6,1%. Το ποσοστό αυτό δύσκολα, πολύ δύσκολα θα εμφανιστεί και στην κάλπη. Σε συνθήκες πόλωσης και επίθεσης που θα φάει από τον θεσμικό Αλέξιο, είναι δύσκολο το ΚΙΔΗΣΟ να μείνει στην περιοχή του 6%. Παίρνει βλέπετε ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτό ο εν αναμονή πρωθυπουργός δεν μπορεί να το επιτρέψει.
Όπως μου έλεγε συνεργάτης του Γιώργου του διεθνούς, οι μετρήσεις της επόμενης εβδομάδας θα είναι πιο αντιπροσωπευτικές, αν και θα περιμένουν μέχρι την τελευταία μέρα. Σύντομα, τέλος, θα ανακοινωθεί και το πρόγραμμα περιοδειών του Τζωρτζ. Σε κάθε περίπτωση, περνά για τα καλά στην αντεπίθεση…
Επιδόρπια
1) Ο Μάκης Βορίδης καλά; Πάντα καλά! Ρωτάω γιατί τον έχουμε χάσει… Λες να μυρίζει στον αέρα ήττα της ΝΔ; Εγώ κακόπιστος δεν είμαι αλλά αν συνεχιστεί η αφωνία από βδομάδα θα γίνω.
2) Είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί δεν βρίσκουν ψηφοδέλτιο να ενταχθούν, ορισμένοι εθνοπατέρες θα μας κουνήσουν λευκό μαντήλι και δεν θα είναι υποψήφιοι στις εκλογές. Πρώτος άνοιξε το χορό ο Προκόπης Παυλόπουλος, ενώ επίσης την οδό για το σπίτι του παίρνει και Στρατηγός Άνεμος, Βύρων Πολύδωρας. Επίσης, ο Βασίλης Καπερνάρος πολύ δύσκολα θα πολιτευθεί, ενώ εκκρεμεί ακόμα το τι μέλλει γενέσθαι με τις Ρίζες. Διάλειμμα φαίνεται πως θα κάνει και ο Μίμης Ανδρουλάκης, ενώ τον ίδιο δρόμο φαίνεται να ακολουθεί ο Γιάννης Κουράκος. Στάθης Μπούκουρας και Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος είναι εκτός κάθε εξίσωσης. Σε εκκρεμότητα είναι το θέμα των κυρίων Νταβρή και Κασαπίδη στη ΝΔ. Ο μεν πρώτος είχε δηλώσει πως θα αποσυρόταν, αλλά στην πιάτσα κυκλοφορεί το ενδεχόμενο ένταξής του στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στην Άρτα, ενώ ο Γιώργος Κασαπίδης, αν πολιτευθεί, θα μείνει στην Κοζάνη. Πάντως, σύμφωνα με συνομιλητές του, δύσκολα θα επιστρέψει στη ΝΔ.
3) Είναι πολύ περίεργο αυτό που θα κάνει ο διευθυντής του γραφείου του θεσμικού Αλέξιου Νίκος Παππάς. Θα κατέλθει με σταυρό στην αρένα της Β’ Αθήνας και δεν θα προτιμήσει την ασφάλεια του Επικρατείας. Αυτό τι μπορεί να σημαίνει; Ή ότι έχει αποφασίσει να μην είναι διορισμένος ή… ότι βλέπει μακριά. Όπως και να έχει, η στήλη εύχεται καλή επιτυχία σε έναν άνθρωπο που αν μη τι άλλο είχε το θάρρος της γνώμης του και άφησε λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα στο εξωτερικό για να σταθεί δίπλα στον θεσμικό Αλέξιο από την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 4% και οι σύντροφοι έλεγαν «δόξα τω Θεώ!». Όχι σαν μερικούς-μερικούς που μυρίστηκαν καρέκλες και οφίτσια και πλάκωσαν…
