Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Έκανε την έκπληξη ο Πρόεδρος Βαγγέλας και αποφάσισε να ανοίξει τη διαδικασία διαδοχής λίγο πιο νωρίς από ό,τι προβλεπόταν. Αν θέλετε τη γνώμη μου, έπρεπε να περιμένει λίγο, ιδίως μέχρι να τελειώσει η διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης και να περάσουν και τα πρώτα εφαρμοστικά νομοσχέδια. Δεν έχει καμία σημασία όμως και προχωράω ακάθεκτος στο προκείμενο. Αδέρφια μου, αλήτες πουλιά: μάθανε ότι απαυτωνόμαστε, πλακώσανε και οι γύφτοι ή οι Ρομά, αν το θέλετε, όπως με διόρθωσε (χιουμοριστικά) η εξαίρετη Λένα Διβάνη. Έχει μαζευτεί κάθε κακομοίρης στο κατώφλι της Συγγρού και διατυμπανίζει την προθυμία του να βάλει για πρόεδρος της ΝΔ, πλάκωσε και ο νομάρχης-Ζορό Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο οποίος κάλεσε τους διοικούντες της ΝΔ, ούτε λίγο ούτε πολύ, να τον έχουν στα υπόψιν. Θα σε έχουν Παναγιώτη μου, άλλη δουλειά δεν θα κάνουν, σε διαβεβαιώ εγώ που ο λόγος μου είναι συμβόλαιο. Πάντως, να σας πω πως για αουτσάιντερ έχει αρχίσει να πέφτει ένα όνομα αυτοδιοικητικού στελέχους: αυτό του Γιώργου Παπανικολάου, πρώην προέδρου της ΟΝΝΕΔ και νυν δημάρχου Γλυφάδας. Για να τα λέμε όλα, δεν έχει και πολλές πιθανότητες, μιας και δεν είναι βουλευτής, δεν έχει όμως και ασυμβίβαστο με τη βουλευτική ιδιότητα ως το 2019, όπως ο Κώστας Μπακογιάννης και ο Απόστολος Τζιτζικώστας που είναι περιφερειάρχες. Να το κρατήσουμε, όπως και να έχει το όνομα, θα μας χρειαστεί και στο μέλλον…
Σαλάτα: Πτυχιούχος
Εγώ δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους που δεν έχουν πτυχίο. Έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλους τους υπόλοιπους, όπως και τις ίδιες υποχρεώσεις. Και φυσικά μπορούν να συμμετέχουν στην πολιτική και να εκλέγονται και στο κοινοβούλιο. Πλην όμως, υπάρχει κάτι που με παραξενεύει. Ο νέος υπουργός Παιδείας, ο δημοσιογράφος Νίκος Φίλης, ο άνθρωπος δηλαδή που θα είναι αρμόδιος για όλες τις βαθμίδες της Παιδείας, δεν είναι σίγουρο πως έχει πτυχίο. Διότι, διαβάζοντας το βιογραφικό του, βλέπω πως εισήχθη στη Νομική. Την τελείωσε όμως ή ανήκει και αυτός στη γενιά των αιώνιων φοιτητών, στυλ Λαφαζάνη (καλά στερνά, πολιτικά πάντα, σύντροφε) και Κορωνάκη (όλα καλά στη μεραρχία;); Δεν θα ήταν κακό να απαντήσει ο υπουργός, μιας και απορίες έχουμε και εμείς και από αυτή τη στήλη ως πολιτικά όντα και ως απλοί πολίτες. Πάντως, για τον αδερφό του κυρίου Φίλη, ο οποίος είναι γνωστός δικηγόρος, πολλοί έχουν να λένε τα καλύτερα. Α, επίσης με τον κύριο Φίλη μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό, σε σημείο που μπερδεύεσαι.
Κυρίως πιάτο: Περίεργα πράγματα με τα περιφερειακά αεροδρόμια
Αυτές τις μέρες που χαλαρώνουμε λίγο από τις εκλογές και προσπαθούμε να αποτιμήσουμε λίγο την κατάσταση που διαμορφώνεται, είναι και ο κατάλληλος καιρός για λίγο διαφορετικό ρεπορτάζ.
Έγκυρη πηγή, την εγκυρότητα της οποίας τείνω να μην αμφισβητώ, μου σφύριξε το εξής: να ρίξω μια ματιά στην υπόθεση των περιφερειακών αεροδρομίων, καθώς η διαπραγμάτευση με τη γερμανική Fraport είχε παγώσει, σχεδόν άμα τη διαλύσει της Βουλής, καθώς οι Γερμανοί, οι οποίοι έβαζαν πολλά χρήματα, ήθελαν αναδιαπραγμάτευση της σύμβασης σε συνολικό επίπεδο, λόγω και των νέων πολιτικών δεδομένων στη χώρα.
Η υπόθεση έμοιαζε να έχει κολλήσει, πλην όμως, όπως μου μεταφέρει η εν λόγω πηγή, η ελληνική κυβέρνηση δεν δείχνει ιδιαίτερη ζέση να την κλείσει. Άλλωστε, οι Γερμανοί ζητούν μια διαδικασία, η οποία και χρόνο θα πάρει και έσοδα δεν θα φέρει στα ελληνικά ταμεία, όσο κρατάει το μιλητό με τους μερκελιστές….εεεεε τους επενδυτές ήθελα να πω.
Τι θα μπορούσε να γίνει; Να απευθυνθούμε στα δικά μας τα παιδιά; Να σας θυμίσω πως τα περιφερειακά αεροδρόμια είχαν δοθεί σε δύο πακετάκια, πλην όμως με την προσφορά που έκανε η Fraport μάζεψε όλο το χαρτί, καθώς προσέφερε χρήμα ζεστό και μετρητό, μόλις υπογραφόταν η συμφωνία. Οι Γερμανοί είχαν ως Έλληνα εταίρο τον Δημήτρη Κοπελούζο, θέλω να σας θυμίσω.
Ποιες είναι οι καβάντζες της κυβέρνησης; Οι αμέσως επόμενοι πλειοδότες, οι πρώτοι επιλαχόντες δηλαδή. Και στα δύο πακέτα αεροδρομίων, υπάρχουν δύο σχήματα ισχυρότατων εγχώριων παραγόντων που καραδοκούν για να κλείσουν το ντιλ.
Εγώ σας προειδοποίησα, πάντως, στην περίπτωση που η συμφωνία με τους Γερμανούς πάει για βρούβες…
Επιδόρπια:
1) Αλήθεια, τον Παναγιώτη Νικολούδη ποιος τον εξαφάνισε και στη θέση του μπήκε ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος; Είμαι πολύ σίγουρος πως στην κυβέρνηση θα έχουν κάποια πειστική δικαιολογία…
2) Είμαι πολύ σίγουρος πως ο μεταρρυθμιστικής κύριος Θεόδωρος Δρίτσας θα πάει πολύ καλά ως υπουργός Ναυτιλίας. Ναι, είναι ο άνθρωπος που δεν θέλει την αποκρατικοποίηση του ΟΛΠ και του ΟΛΘ και όμως πρέπει να την προωθήσει, ενώ έχει φροντίσει για τον διορισμό ενός ΔΣ στον ΟΛΠ απολύτως εχθρικού στα σχέδια ιδιωτικοποίησης. Βέβαια, ο κύριος Δρίτσας ανήκει στην πανίσχυρη πλέον στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ομάδα των 53, η οποία με τη σειρά της έπαιξε πολύ δυνατή μπάλα με τον Αλέξη Τσίπρα κατά τη διάρκεια του σχηματισμού κυβέρνησης. Μένει μόνο να δούμε, αν αυτή τη φορά ο κύριος Δρίτσας θα υπογράψει και κανέναν φάκελο ή θα αφήσει έναν τόνο εκκρεμότητες, μέχρι να αναδομηθεί σε τυχόν ανασχηματισμό.
3) Άρχισαν τα όργανα στους ΑΝΕΛ. Έχουμε και λέμε: ο Νίκος Νικολόπουλος ήθελε να είναι υπουργός, αλλά η κόμπλα έγινε στην Κουμουνδούρου που δεν θέλει ούτε να τον βλέπει, μετά τα ομοφοβικά του σχόλια στο διαδίκτυο. Η Μαρίνα Χρυσοβελώνη έμεινε επίσης εκτός σχήματος, αλλά τουλάχιστον έχει τη θέση της εκπροσώπου Τύπου. Η Σταυρούλα Ξουλίδου τώρα δεν έχει τίποτα, διότι τα έκανε μαντάρα και δεν κατέθεσε σωστά την αίτηση για να είναι βουλευτής, με αποτέλεσμα να κάθεται σπίτι της και να μην έχει και υπουργείο. Ο Παύλος Χαϊκάλης πρέπει να ξεμπερδέψει με τις υποθέσεις του, ενώ και η Μανταλένα Παπαδοπούλου της νεολαίας των ΑΝΕΛ είχε «ζεσταθεί» για κάποια κυβερνητική θέση. Θα αναγκαστεί να περιμένει όμως, άλλωστε είναι ακόμα πολύ νέα και όχι όλη τη ζωή μπροστά της για να γίνει υπουργός.
