Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Ο Σεΐχης της Μυκόνου
Όπως θα έχετε καταλάβει, η στήλη έχει έντονους κοινωνικούς προβληματισμούς και πολλάκις ο γράφων ψάχνει την ευκαιρία να ξεφύγει από τη σκοτεινή πολιτική πραγματικότητα που μας περιβάλλει. Μια τέτοια ευκαιρία μου έδωσε στο πιάτο φίλος, ο οποίος μου διηγήθηκε πώς πέρασε το Πάσχα του σε in, πιο in δεν γίνεται, μαγαζί της Μυκόνου, πάνω στο κύμα της Ψαρρούς. Εκεί που ο επιχειρηματίας είχε βάλει λοιπόν πάνω στη χρυσή άμμο τις σούβλες με τα κοκορέτσια, τα κοντοσούβλια και τα λοιπά κοψίδια, σκάει ένα βαρκάκι, απ’ όπου αποβιβάζεται ένας Σεΐχης. Ο άνθρωπος περιμένει το προσωπικό του μαγαζιού, το οποίο τον μεταφέρει με ένα super extra large στρώμα ξαπλώστρας, μάλλον, στους ώμους. Η μουσική αλλάζει. «Από Φουρέιρα αρχίζει να παίζει κάτι απροσδιόριστο αραβικό, στο ρυθμό του οποίου ο άρχοντας κουνάει χέρια και λικνίζει κορμί. Μέχρι που ο άρχοντας κατεβαίνει από το στρώμα και αρχίζει να φιλά και να αγκαλιάζεται με την παρέα του επιχειρηματία. Δεν ήταν Άραβας, Μυκονιάτης ήταν, ο οποίος δραστηριοποιείται στο χώρο του Real Estate στο νησί και κατόπιν συνεννόησης με τον επιχειρηματία, έκανε αυτή την guest εμφάνιση. Καλά, κατουρηθήκαμε από τα γέλια, τι να λέμε τώρα…
Σαλάτα: Μεταγραφάρα
Θέλω να σας μιλήσω για ένα ΦΕΚ που υπέπεσε στην αντίληψη της στήλης και αφορά τον διορισμό της κυρίας Μάγκυς Δούση σε θέση ειδικής συνεργάτιδος του γενικού γραμματέα συντονισμού της κυβέρνησης Χριστόφορου Βερναρδάκη. Η κυρία Δούση δεν είναι άγνωστη στην πολιτική πιάτσα, μιας και μετά τις εκλογές του 2012, όταν οι Οικολόγοι Πράσινοι κόντεψαν να μπουν στη Βουλή, ανέλαβε εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος. Για να τα λέμε όλα, μόνο οι πολύ μυημένοι τη θυμούνταν ως εκπρόσωπο Τύπου του εν λόγω κόμματος. Στις εκλογές που μας πέρασαν οι Οικολόγοι συνεργάστηκαν με τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι το είχαν δει το εργάκι, με αποτέλεσμα η κυρία Δούση να περάσει στα λημέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως, η κυρία Δούση έχει αποφοιτήσει από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, αν θέλει κανείς να ανατρέξει και στους τίτλους σπουδών της νέας συνεργάτιδος του κυρίου Βερναρδάκη.
Κυρίως Πιάτο: Παίζουμε καθυστέρηση-μέχρι πότε;
Αν μιλήσει κανείς με Ευρωπαίους που έχουν εικόνα της διαπραγμάτευσης, θα καταλάβει πως οι άνθρωποι είναι ένα βήμα από το να σηκώσουν τα χέρια ψηλά με την περίπτωσή μας.
Μια βασική συνειδητοποίηση είναι πως δεν μας πιστεύουν απόλυτα, όταν τους λέμε πως τα λεφτά τελειώνουν εκεί γύρω στις 12 Μαΐου, αφού πληρώσουμε και μια δόση του ΔΝΤ. Σου λένε «τόσα μας έχουν πει, δύσκολο τους είναι να το λένε για να μας εκβιάζουν;». Από την άλλη έχουν καταλάβει πως οι δικοί μας δεν θέλουν και δεν μπορούν να κλείσουν τη ρημαδοδιαπραγμάτευση. Το βασικό συμπέρασμα είναι πως η ελληνική πλευρά θέλει να πάρει κάποια ψίχουλα, θυσιάζοντας για κανένα δίμηνο ακόμα την πραγματική οικονομία, ώστε να τη βγάλει μέχρι τον Ιούνιο και μετά βλέπουμε. Διότι, τον Ιούνιο θα πρέπει να συζητήσουμε για τα πάντα. Και στα «πάντα» συμπεριλαμβάνονται κανονικότατα εργασιακά και ασφαλιστικό. Η κυβέρνηση δεν ήθελε να το συζητήσει στη μικρή διαπραγμάτευση. Θα το συζητήσει, με τους όρους που θέτουν οι εταίροι μας, στη μεγάλη του Ιουνίου;
Θα πρέπει να γίνει κάποιο θαύμα για να υπάρξει συμφωνία άμεσα, ακόμα και μέχρι τις 11 Μαΐου που είναι το μεθεπόμενο Eurogroup. Θα πρέπει να έχει σημειωθεί ραγδαία πρόοδος και η Ελλάδας να έχει αποδείξει πως επιζητά λύση. Θα πρέπει να παραδώσει στοιχεία στα τεχνικά κλιμάκια που τα ζητούν. Το βασικό συμπέρασμα, όπως μου έλεγε φίλος από το Βερολίνο που ασχολείται με τα της Καγκελαρίας, είναι πως εμείς θα πρέπει να δείξουμε πως θέλουμε να υπάρξει απεμπλοκή. Αν επιλέξουμε και πάλι να παίξουμε καθυστερήσεις, τότε δεν μας βλέπω καλά. Ίσως και να χρειαστεί να ενεργοποιηθεί κάποιο από τα ακραία σενάρια που υφίστανται…
Επιδόρπια:
1) Πολύ προβληματισμένος από την πορεία της διαπραγμάτευσης, μου λένε, είναι και ο cool Γιάνης. Διότι, μπορεί να είναι easy rider και born to be wild, αλλά τα έχει βρει μπαστούνια στο να αποδείξει πως αυτός έχει δίκιο και οι άλλοι δεκαοχτώ άδικο. Μου είπαν επίσης πως ο άνθρωπος βλέπει αδιέξοδο και, σαν να αρθρογραφεί ακόμα στο blog του, το σημειώνει και το καταγράφει, έστω και με μεγάλο προβληματισμό. Το ζήτημα, Γιάνη μου, είναι να φύγουμε από το επίπεδο της συνειδητοποίησης. Άλλωστε, ακόμα και στην ψυχολογία, μετά τη συνειδητοποίηση έρχεται η αντιμετώπιση του προβλήματος.
2) Σοκαρίστηκε η Ελλάδα από τη δήλωση της Ραχήλ Μακρή σε ποικίλης ύλης περιοδικό ότι είναι γκαζοφονιάς και οδηγεί ακούγοντας Παντελίδη. Συγκλονίστηκε ο Έλληνας που κοντεύει να πάρει παραμάζωμα πέντε γιαγιάδες και τρεις πεζούς σε μια απλή βόλτα και ακούει Ζαφείρη Μελά τις ώρες που αισθάνεται πως θέλει λίγη κουλτούρα για να έρθει στα ίσια του. Εμένα πάντως μου άρεσε η αναφορά της Ραχήλ στο ότι είναι ντίβα στη Βουλή και στο ότι μπήκε στην πολιτική, κατόπιν παραίνεσης του άντρα της, γιατί είναι ωραία εμπειρία. Άμα είναι ωραία εμπειρία αγαπητή μου, τράβε κάνε μπάντζι τζάμπινγκ. Έλεος πλέον, κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα!
3) Αφού έφυγε ο πολυπράγμων Αρθούρος Ζερβός από τη ΔΕΗ, έρχεται, όπως μου λένε, η σειρά ενός άλλου λαμπρού κυρίου. Του Αργύρη Οικονόμου, νομικού συμβούλου της ΔΕΗ και γνώστη των πράξεων της διοίκησης Ζερβού, για τις οποίες άλλωστε ο πρώην διοικητής της ΔΕΗ έχει παραπεμφθεί στο κακουργιοδικείο. Ο υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνοφ έχει ενημερωθεί για το τι εστί Οικονόμου και είναι έτοιμος να ρίξει τσεκούρι.
