Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Μαθαίνοντας το twitter.
Είμαι στο twitter κοντά 4 χρόνια και, όσο να πεις, ορισμένα βασικά για τη χρήση του τα έχω μάθει. Αυτοί που δεν φαίνεται να τα έχουν μάθει, είναι ορισμένοι που έχουν αναλάβει τη διαδικτυακή καμπάνια ορισμένων υποψηφίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο υπεύθυνος της διαδικτυακής καμπάνιας δύο στελεχών της ΝΔ, απερχόμενων βουλευτών και γενικώς επιφανών γαλάζιων. Τι έκανε ο μάστορας; Έχει δημιουργήσει καμιά δεκαριά-δεκαπενταριά ψεύτικα accounts με τα ίδια χαρακτηριστικά. Ακολουθούν αρκετούς χρήστες, στην αρχή κάνουν ένα-δύο τιτιβίσματα με εικόνες της Ελλάδας για ξεκάρφωμα και μετά αρχίζουν αμέσως τα retweets (την αναπαραγωγή των αρχικών tweets). Στόχος είναι, να τους ακολουθήσουν (τα ψεύτικα accounts) όσο το δυνατόν περισσότεροι χρήστες, ώστε το μήνυμα να διαδοθεί περισσότερο.
Σόρρυ κιόλας, αλλά μιλάμε για διαδικτυακή εκστρατεία του κώλου! Και αυτοί οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι θα πρέπει, στον απόηχο της εκλογικής μάχης, να καταλάβουν πως τέτοια παπατζιλίκια περισσότερο κακό τους κάνουν στην κοινότητα του twitter παρά καλό.
Σαλάτα: Δεν άκουσα, πώς είπατε, ορίστε;
Μα έχω ενθουσιαστεί λέμε! Ο Δημήτριος ο μεγαλοπρεπής, η φαντασίωση της πενηντάρας νεοδημοκράτισσας, το φιγουρίνι του Ermenegildo Zegna, ο Αβραμόπουλος ντε, έσκασε ξαφνικά τη Δευτέρα το βράδυ στο Μαξίμου. Όπως έμαθα από συνεργάτες του, προετοίμαζε μια ενωτική παρέμβαση, σε στυλ «είμαι εδώ για την παράταξη». Μόνο που δεν ήταν αυτό ακριβώς που περίμενε ο Πρόεδρος Αντώνης. Γιατί, ο Δημήτρης ο μεγαλοπρεπής, εξερχόμενος του Μαξίμου έκανε μια δήλωση εφάμιλλη του άνωθεν άσματος της υποψηφίας Κατερίνας Στανίση για το ενδεχόμενο υποψηφιότητάς του για την Προεδρία της Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Δημήτριος θα ήθελε να είναι η πρόταση της ΝΔ για το αξίωμα, σας το λέω μετά βεβαιότητος, αλλά δεν πρόκειται να γίνει αυτό. Χώρια που και ο Πρόεδρος Αντώνης έχει αποφασίσει να επιμείνει στον Σταύρο Δήμα. Γι’ αυτό, ο Δημήτριος το παίζει θεσμικός και δεν αναμειγνύεται στα εσωτερικά. Σαν αυτό που λέγαμε για τον Μάκη τον Βορίδη, ο οποίος τα έκανε τελικά μούσκεμα τη μία φορά που ακούστηκε στην προεκλογική περίοδο: ακροποδητί στο νεράκι, μην βραχεί το αστραγαλάκι. Βρε λες να τον σκέφτονται στον ΣΥΡΙΖΑ; Λέω, λέμε…
Κυρίως πιάτο: Πού ‘ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια…
«…που ‘χες λουλούδια μεσ’ στην καρδιά;». Έτσι, τραγουδιστικά ξεκινάμε το δεύτερο μέρος του σημερινού μας προγράμματος κυρίες μου και κύριοι, διότι σήμερα Πέμπτη και αύριο Παρασκευή θα δούμε τις μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις των κομμάτων.
Πέμπτη στις 19:00, στην Ομόνοια ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει κάλεσμα νίκης, μήνυμα ενότητας, σάλπισμα ανατροπής και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο να γράψω ότι δίνει. Η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος θα γίνει τελικά σε εξωτερικό χώρο, γιατί οι επιτελείς του εκτίμησαν πως ο καλός καιρός μπορεί να δώσει την ευκαιρία στον κομματικό μηχανισμό να φέρει πολύ κόσμο. Είναι η αλήθεια πως κάτι άλλες, παλαιότερες συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ που πολυδιαφημίστηκαν πήγαν…εχμ…άπατες! Κάτι μου λέει τώρα όμως πως αυτή η συγκέντρωση θα είναι μεγαλειώδης. Θα είναι ακόμα πιο μεγαλειώδης δε, αν σκάσει μύτη και ο θεσμικός Αλέξιος από ελικόπτερο, όπως η Μαριλένα Παναγιωτοπούλου (αν δεν ξέρετε ποια είναι, να ψάξετε) στο γάμο της τις παλιές καλές εποχές του lifestyle.
Μου λένε κάτι πουλάκια πως ο μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ δίνει ρέστα για να υπάρξει μεγάλη προσέλευση, ενώ θα έρθουν από τας Ευρώπας και οι σύμμαχοι του Αλέξιου που όλοι μαζί θα αλλάξουν όχι μόνο τας Ευρώπας αλλά και τον γαλαξία ολάκερο. Βέβαια, την ίδια μέρα, στις 19:30 το ΚΚΕ κάνει την κεντρική του συγκεντρωση στο Σύνταγμα και στην Κουμουνδούρου «τα πήραν» άσχημα, καθώς λένε ότι πλέον ο Κουτσούμπας τους προκαλεί ανοιχτά.
Η καλύτερη διαβούλευση πάντως ήταν και πάλι της ΝΔ. Ακούστε στόρι: το Σαββατοκύριακο σκέφτονταν κλειστό γήπεδο: το ΟΑΚΑ, το ποδηλατοδρόμιο, ακόμα και το Ταε Κβον Ντο. Μετά αναθεώρησαν και άρχισαν να σκέφτονται πάλι το Σύνταγμα. Αχ Παναγιά μου, σκέφτηκα από μέσα μου και δεν το είπα απ’ έξω μου. Τελικά, επικράτησε η λογική-και λόγω καιρού-και επελέγη το στάδιο Ταε Κβον Ντο στο Φάληρο, αφού το κοσκίνισαν καμιά εβδομάδα. Τώρα, ο γαλάζιος μηχανισμός στην Αθήνα είχε τρεις ολόκληρες μέρες να κινητοποιήσει κόσμο! Ποιος τη χάρη τους…
Πάντως, η εποχή των μεγάλων συγκεντρώσεων, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Ακόμα και η ΝΔ του 2009 που έχανε καταφανώς σε όλες τις δημοσκοπήσεις, είχε κάνει μια συγκέντρωση με τρομερό παλμό. Γι’ αυτό σας λέω: πού ‘ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια…
Επιδόρπια:
1) Από φίλη της στήλης που είναι προσκεκλημένη στο ιερόν του γάμου μυστήριον, πληροφορήθηκα για τη δυσκολία που αντιμετωπίζει ο υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ στον Έβρο και Αρχηγός της ΕΛΑΣ ε.τ. Τάσος Δημοσχάκης. Βλέπετε, ο κύριος Δημοσχάκης παντρεύει στην Αθήνα το γιό του στις 24 το βράδυ και 25 πρέπει να πετάξει για την Αλεξανδρούπολη, ώστε να βρίσκεται στην εκλογική του περιφέρεια και να κάνει τις τελευταίες ζυμώσεις. Ο άνθρωπος αγωνιούσε όλο το προηγούμενο διάστημα για τον χρόνο των εκλογών, μιας και το σόι είχε κανονίσει ταξίδι, ξενοδοχείο και λοιπά παραγαμήλια. Τώρα… πάντρευε και τρέχα! Η στήλη συμπάσχει και εύχεται βίον ανθόσπαρτον στους μελλόνυμφους. Α! Και καλή επιτυχία στον Αρχηγό!
2) Το διαβάζω στο καλό site της Θεσσαλονίκης seleo.gr: οι άνθρωποι του Γιώργου Παπανδρέου στη συμπρωτεύουσα έψαξαν, έψαξαν, έψαξαν για το πού θα κάνουν εκλογικό κέντρο και τελικά βρήκαν τη λύση: σε ένα ψαράδικο! Χωρίς πλάκα, ένα ψαράδικο σε κεντρικό σημείο της πόλης έχει μετατραπεί αυτές τις μέρες σε εκλογικό κέντρο, όπου μπορεί να πάρει κανείς προεκλογικό υλικό του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ (και όχι ΚΙΔΗΣΟ, επειδή οι γαπικοί μας έχουν πρήξει τα συκώτια πλέον με το πώς λέγονται). Ευτυχώς που δεν υπάρχουν ακόμα λιθρίνια και τσιπούρες μέσα στο μαγαζί, γιατί οι ψηφοφόροι θα έπαιρναν ψηφοδέλτια σπαρταριστά.
3) Ένα κάπως προσωπικό σημείωμα ως κατακλείδα: αυτή είναι η τελευταία Πολιτική Κουζίνα αυτής της προεκλογικής περιόδου. Είδαμε τα πάντα, διαβάσαμε τα πάντα, ακούσαμε τα πάντα. Τώρα έχει έρθει η ώρα να ψηφίσουμε. Καλό είναι, την ώρα που θα είμαστε μέσα στο παραβάν την Κυριακή να ψηφίσουμε με ψυχραιμία και περίσκεψη για την επόμενη μέρα. Όσοι λέμε πως οι φετινές εκλογές είναι ίσως οι πιο κρίσιμες της μεταπολίτευσης, δεν κάνουμε πλάκα! Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα λοιπόν την Κυριακή… στις κάλτσες. Άιντε, βενσερέμος και καλή λευτεριά!
