Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Φερεγγυότητα
Βγήκε το βράδυ της Κυριακής η σεπτή Λούκα Κατσελη, η πρόεδρος της ΕΤΕ και της Εθνικής Ένωσης Τραπεζών, προσωπική επιλογή του Προέδρου Αλέξη βέβαια, και δήλωε πως η φερεγγυότητα των ελληνικών τραπεζών είναι πλήρως πιστοποιημένη δια των συχνών ελέγχων της ΕΚΤ. Είναι άλλωστε τόσο διασφαλισμένη η φερεγγυότητά τους που η Πρόδρος Λούκα ζήτησε επειγόντως από τους καταθέτες να επιστρέψουν τα χρήματά τους, διότι οι τράπεζες ματώνουν. Δεν χαλάμε χατίρια σε αυτη τη στήλη, στηρίζουμε την προσπάθεια της συντρόφισσας Λούκας για επιστροφή των καταθέσεων στις βαριόμοιρες τράπεζες πλην όμως δεν μπορώ να κρατηθώ: όταν άκουγα τα περί φερεγγυότητας, ενστικτωδώς σκέφτηκα τον Λε Πα, τον Λευτέρη Πανταζή δηλαδή, να τραγουδά “Μείνε μαζί μου έγκυος, είμαι πολύ φερέγγυος”. Μόνο ο Λε Πα έχει μεγαλύτερη φερεγγυότητα από τις ελληνικές τράπεζες μάλλον…
Σαλάτα: Έκπτωτο asset
Μια βασική αρχή της στήλης είναι να μην ασχολείται με τον Γιάνη Βαρουφάκη, αυτόν τον μοναδικό τύπο που από διαβολική σπόντα βρέθηκε επικεφαλής της ελληνικής οικονομίας την πιο κρίσιμη ώρα και αποχώρησε νομίζοντας πως βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του, ενώ στην πραγματικότητα μας έχει κοστίσει μερικές δεκάδες δις. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό πως είναι δύσκολο να βρει άνθρωπο να του μιλάει στη Βουλή, ενώ τώρα που καταψήφισε και τα πρώτα προαπαιτούμενα μιας συμφωνιας, για την οποία ως επί το πλείστον αυτός ευθύνεται, δεν θα βρίσκει ούτε τους αστυνομικούς για να κάνει κουβεντούλα. Γιατί όμως αναφέρομαι στον πολύφερνο νάρκισσο; Ομολογουμένως καμία όρεξη δεν είχα, αλλά δεν μπορώ να μη σημειώσω το σκωπτικό δημοσιευμα της κυριακάτικης Αυγής για το άτομό του με τίτλο “Από γκουρού των Οικονομικών μεταεξεταστεος της πολιτικής”. Έχει αρχίσει η προσπάθεια αποδόμησης του Γιάνη με κάθε μέσο και με βασικό εντολέα το Μέγαρο Μαξίμου. Ναι, ναι, το ίδιο Μέγαρο Μαξίμου, στο οποίο ο Γιάνης έβρισκε ευήκοα ώτα για τις εξωφρενικές θεωρίες του. Και ο βασικός ένοικος του Μαξίμου αποκαλούσε τον φίλο μας τον νάρκισσο σε τηλεοπτική εκπομπή ευρείας τηλεθέασης “πολύτιμο asset”. Άντε, γιατί ορισμένων η μνήμη δεν φτάνει σε απόσταση εβδομάδας…
Κυρίως πιάτο: Σκέψεις για ελληνικό Ciudadanos
Το Ciudadanos μπορεί να μην το ξερετε, διότι δεν έχει τύχει της ίδιας θερμής υποδοχής από τα ελληνικά ΜΜΕ, όπως το ισπανικό αδερφάκι του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα Podemos δηλαδή. Το Ciudadanos είναι ένα κεντρώο κόμμα, ίσως και με ελαφρά ροπή προς την κεντροδεξιά, με εξαιρετικά μετριοπαθείς και φιλελεύθερες ως επί το πλείστον αντιλήψεις. Αυτή την περίοδο έχει περάσει τρίτο στις μετρήσεις, αφήνοντας τέταρτους τους Podemos, και αποσπώντας ένα μεγάλο μέρος ψηφοφόρων από το Λαϊκό Κόμμα του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι.
Γιατί τα λέω αυτά; Σίγουρα δεν πρόκειται να σας κάνω εισαγωγή στην ισπανική πολιτική, πλην όμως ήδη στην ελληνική πολιτική σκηνή υπάρχουν σκέψεις για έναν τέτοιο, νέο φορέα, ο οποίς θα κινείται στο χώρο του κέντρου και θα συνενώνει τις φιλοεευρωπαϊκές δυνάμεις υπό μια κοινή ομπρέλα. Όπως ενημερώθηκα από τρεις πηγές, ανάμεσα στους διοργανωτές του Μένουμε Ευρώπη υπάρχουν φιλολογικές προς ώρας συζητήσεις για τη διαμόρφωση μιας τέτοιας πολιτικής πλατφόρμας, η οποία θα αποτελούσε την έμπρακτη υλοποίηση του λεγόμενου Ευρωπαϊκού Συναγερμού.
Μάλιστα, ένα πρόσωπο που συζητείται για την ηγεσια ενός τέτοιου σχήματος δεν είναι άλλος από τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη, ο οποίος πρωτοστάτησε και στις κινητοποιήσεις του Μένουμε Ευρώπη.
Όπως μου τονιστηκε όμως σε όλους τους τόνους, τα ανωτέρω αποτελούν ακόμα σκέψεις και έχουν συγκεκριμένους περιορισμούς. Επί παραδείγματι, αν έχουμε σύντομα πολιτικές εξελίξεις, μάλλον δεν υπάρχει ο χρόνος για μια τέτοια συνένωση. Και δεν υπάρχει γιατί στα βασικά κόμματα του φιλοευρωπαϊκού τόξου (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ) δεν υυπάρχει απόφαση για κοινή κάθοδο υπό μια κοινή ομπρέλα, κάτι που θα διευκόλυνε τη δημιουργία ενός τέτοιου σχηματισμού που άλλωστε θα μπορούσε να πάρει και το μπόνους των 50 εδρών σε περίπτωση εκλογικής νίκης.
