Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Τελικά, το… εξωτικό Μπακού του Αζερμπαϊτζάν δεν είναι μόνο για να διοργανώνεται ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision. Αναδεικνύεται και σε εξαιρετικής σημασίας γεωστρατηγικό ενεργειακό κόμβο, με δεδεδομένο και το εμπάργκο των χωρών της ΕΕ στη Ρωσία, κάτι που αναμένεται να έχει αντίκτυπο και στην παροχή φυσικών πόρων από μέρους της Ρωσίας. Εκτός παιχνιδιού δεν θα μπορούσε φυσικά να μείνει και η Ελλάδα, καθώς είναι βασικός πυλώνας του ενεργειακού παιχνιδιού που «χοντραίνει» όσο πηγαίνουμε προς το χειμώνα, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Όλα όσα θα σας εξηγήσω κάτωθι μου τα περιέγραψε άνθρωπος που λόγω της θέσης του είναι σε θέση να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα (κοινότυπο μεν αλλά τη δουλειά του την κάνει).
Όλοι είδαμε πως ο Πρόεδρος Αντώνης πήρε την Παρασκευή την ανιούσα προς Μπακού μεριά για να παραστεί στις τελετές για τον εορτασμό των 20 χρόνων από τα εγκαίνια του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ. Σπουδαίο το κοίτασμα αλλά μετά συγχωρήσεως, ο Πρόεδρος θα μπορούσε και να κοιμηθεί το βράδυ χωρίς να το τιμήσει για τα 20 του χρόνια. Για άλλο πήγε ο monsieur le president. Πήγε για να μιλήσει απευθείας με τους Αζέρους, ζητώντας τους μεγαλύτερη προμήθεια αερίου ενόψει του χειμώνα που έρχεται.
Και σε αυτό το σημείο φαίνεται ο ενημερωμένος αναγνώστης, ο οποίος θα μου θύμιζε τον ΤΑΡ, τον περιβόητο αγωγό που θα ξεκινά από το Αζερμπαϊτζάν και κατά τη διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού της μέρας μέσα στη νύχτα, θα περνά και από την Ελλάδα. Επειδή όμως αυτό θα γίνει όταν ο Πρόεδρος μπορεί να μην είναι Πρόεδρος, είπε να μαγειρέψει πριν πεινάσει. Σε αυτή του τη σκέψη επενέργησαν και τα δεδομένα: αν η Ρωσία κλείσει τη στρόφιγγα λόγω του εμπάργκο που της έχει επιβάλλει η ΕΕ, τότε έχουμε πρόβλημα. Αλλά ακόμα και αν δεν την κλείσει λόγω εμπάργκο-ας υποθέσουμε πως θα έχει καλή διάθεση ο Βλαδίμηρος-και κάνει βαρυχειμωνιά, τότε, με συγχωρείτε, αλλά δεν τους κόβω και για τόσο αλτρουιστές τους Ρώσους να κρυώσουν αυτοί για να ζεσταθούμε εμείς. Επομένως, υπάρχει η πιθανότητα η στρόφιγγα να κλείσει εξ’ ανάγκης και εμείς να μείνουμε στα κρύα-κυριολεκτικά-του λουτρού. Αυτό δεν το θέλουμε να υποθέσω.
Γι’ αυτό ο Πρόεδρος φρόντισε. Όπως μου είπε η πηγή μου, το φυσικό αέριο αντιπροσωπεύει περίπου το 17% της ενεργειακής πίτας της χώρας. Κοινώς, αν κλείσει η Ρωσία τη δεξαμενή και εμείς δεν έχουμε εναλλακτική, την κάτσαμε τη βάρκα.
Υπάρχει όμως και άλλο σχέδιο στο μυαλό του έτερου ιθύνοντος νου, του υπουργού Περιβάλλοντος, Γιάννη Μανιάτη. Από τη μία ο περιορισμός της εισαγωγής αερίου, τόσο από τον βόρειο αγωγό (μέσω Βουλγαρίας) όσο και από τον ελληνοτουρκικό και ως αντιστάθμισμα η μεγαλύτερη χρήση του λεγόμενου LNG. LNG για τους μη γνωρίζοντες, στους οποίους είχα την τιμή να ανήκω μέχρι χθες το μεσημέρι, είναι το υγροποιημένο αέριο. Κλειδί για την εισαγωγή του LNG στην ελληνική αγορά, θα είναι η πλήρης λειτουργία του τερματικού σταθμού στη Ρεβυθούσα. Και επειδή, όπως μου είπε άλλη πηγή, το υπουργείο έχει υπολογίσει πως η Ρεβυθούσα στο 100% της λειτουργίας της, καλύπτει πλήρως τις ενεργειακές ανάγκες μας για περίπου 5 μήνες, εξετάζεται και η εισαγωγή LNG, ώστε να καλυφθεί και το επόμενο διάστημα. Άλλωστε, το πικ της ενεργειακής κατανάλωσης είναι, όπως υπολογίζει το υπουργείο, τον Ιανουάριο.
Υπάρχουν φυσικά και άλλες παράμετροι και με αυτές θα κλείσω. Εν πρώτοις, προ εβδομάδος ο Γιάννης Μανιάτης συναντήθηκε με τον Βούλγαρο ομόλογό του συμφώνησαν να συνεργαστούν στενότερα σε ζητήματα ενέργειας και ηλεκτροδότησης. Κρατήστε αυτό, έχει σημασία. Κατά δεύτερον, σας θυμίζω την επιστολή του κυρίου Μανιάτη στον απερχόμενο Γερμανό Επίτροπο Ενέργειας, Γκίντερ Έτινγκερ. Εκεί προτείνεται η διαμόρφωση μιας κοινής ευρωπαϊκής ενεργειακής δεξαμενής, με αποθέματα από όλες τις χώρες, ώστε να μην υπάρξει γενικό μπλακ αουτ σε περίπτωση εμπάργκο λόγω εμπάργκο. Περιττό να πω πως η πρόταση έγινε δεκτή και φυσικά, ο Γιάννης Μανιάτης είχε πάρει πιο πριν την έγκριση του Προέδρου Αντώνη για αυτή του την πρωτοβουλία. Καρατσεκαρισμένα λέμε, όπως θα το έλεγε και η Μαλβίνα.
Έτσι, παραφράζοντας το τσεχωφικό «Στη Μόσχα, αδερφές μου, στη Μόσχα» θα μπορούσαμε να πούμε «στο Μπακού, αδερφές μου, στο Μπακού». Και με ολίγη από LNG, βεβαίως βεβαίως.
Επιδόρπια:
1) Ενημερώθηκα αρμοδίως για τη δήλωση του πρώην υπουργού και βουλευτή της ΝΔ, Ανδρέα Λυκουρέντζου, στο ραδιόφωνο των Παραπολιτικών, πως δεν συγκεντρώνονται 180 βουλευτές για την εκλογή ΠτΔ. “Με τις παρούσες συνθήκες και τις αντιθέσεις που έχουν δημιουργηθεί δεν είναι δυνατόν να συγκεντρωθούν οι 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας” είπε συγκεκριμένα ο Αρκάς. Δεν μπορώ να σχολιάσω αν μαζεύονται ή δεν μαζεύονται, θα αρκεστώ απλά να φωνάξω, ως άλλος Καραγκιόζης: «Ε ρε γλέντια…»
2) Αποκαλυπτήρια έκανε η χθεσινή Real News για το ζεύγος Άννας-Μισέλ Ασημακοπούλου-Γιάννη Κεφαλογιάννη. Το θέμα θα αρκεστώ να πω πως ψιθυρίζεται εδώ και πολύ καιρό. Πάντως, άκουσα πως η κυρία Ασημακοπούλου διέψευδε το εν λόγω δημοσίευμα εν εξάλλω καταστάσει, κάνοντας λόγω για χτύπημα κάτω από τη ζώνη, ενώ απειλούσε και με αγωγές. Αφού πάντως επικρέμαται η απειλή της δικαστικής οδού, λέω να μην το διακινδυνεύσω άλλο. Θα το πω γενικά και όποιος κατάλαβε: Να φταίει η άνοιξη; Η θερινή ζέστη; Η ουσία είναι πως υπάρχει μια ερωτική αναταραχή στην ΚΟ τη ΝΔ, έτσι γενικώς και ανυπερθέτως.
3) Διαβάζοντας τη χθεσινή δημοσκόπηση της Alco για το Πρώτο Θέμα παρατηρώ ένα ενδιαφέρον εύρημα, πέραν του καθαρού δημοσκοπικού προβαδίσματος του ΣΥΡΙΖΑ: 92% των ερωτηθέντων λέει «Όχι» σε μια ενδεχόμενη πολιτική κίνηση του Γιώργου Παπανδρέου, ενώ μόλις το 5% βλέπει ένα τέτοιο εγχείρημα θετικά. Αν συνεχίσουν έτσι στην κεντροαριστερά, τότε βλέπω να κάνουν συνεταιρισμό ψιλικατζίδικων και όχι τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος ποσώς ενδιαφέρεται για τις κεντροαριστερές εσωτερικές αναζητήσεις. Σύγχρονο λόγο και προτάσεις αναμένει και φυσικά διακριτό πολιτικό στίγμα από αυτό της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
