Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Στον αστερισμό της γενοκτονίας
Ήταν γενοκτονία αυτή των Ποντίων ή ήταν εθνοκάθαρση; Εξέφρασε προσωπική άποψη ο Νίκος Φίλης ή αυτή του παλιού ΣΥΡΙΖΑ του 4%; Σε αυτά τα κρίσιμα για το αύριο ερωτήματα καλούμεθα να απαντήσουμε, φίλες και φίλοι συνδρομητές, μιας και το ροδαλό αγόρι που προϊσταται του υπουργείου Παιδείας και γνωστός προπαγανδιστής, με χυδαίο τρόπο ενίοτε, Νίκος Φίλης αποφάσισε να βάλει μπουρλότο, απαντώντας σε μια ερώτηση, 2 τα ξημερώματα της Δευτέρας, την οποία θα μπορούσε να έχει αποφύγει. Ε, ρε τ έγινε μετά! Ξύπνησε ο Πόντιος μέσα στον Βαγγέλη, τον Άδωνι, τον Μάκη (τον Βορίδη) και τα άλλα παιδιά της ΝΔ και κάνουν διαγωνισμό ποιος θα υπερασπιστεί καλύτερα τους Πόντιους. Άλλη δουλειά δεν είχαμε, ασχολούμαστε ολημερίς και οληνυχτίς με τους Ποντίους. Άσε δε που ξαναβγήκε στην επιφάνεια και ο Σαράντος Καργάκος, ο Χρήστος Γιανναράς της ιστορικής έρευνας. Και δεν είμαι μόνο εγώ που τα πήρα στην κράνα με την άσχετη συζήτηση. Και το Μαξίμου δεν πολυχάρηκε, μιας και είχαμε υψηλούς μουσαφιραίους (Μοσκοβισί, Σουλτς) και μια χώρα ασχολείται συλλογικά με τη γενοκτονία των Ποντίων. Γενικώς, επιλέγουμε πάντα το σωστό focus point, αυτό μας το αναγνωρίζω!
Σαλάτα: Το «ντου» στον Πολάκη
Καιρό είχαμε να ασχοληθούμε με εκείνο το πολύ Αριστερό, πλην όμως μνημονιακό πλέον αγόρι, τον Παύλο τον Πολάκη. Αφού κοντεύω να ξεχάσω και σε ποιο υπουργείο υπηρετεί. Στο Υγείας είναι ο άνθρωπος, ως αναπληρωτής υπουργός και προσπαθεί να περνά όσο το δυνατον πιο απαρατήρητος, γιατί δεν είναι και ό,τι πιο σώφρον ένας Πολάκης που ήταν μέχρι πριν κάποια χρόνια μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα να βγαίνει στα κανάλια και να υπερασπίζεται το Μνημόνιο. Και καλά, εγώ μπορεί να μην έχω καμιά σκορδοκαϊλα για τη δράση του σύντεκνου Πολάκη, κάτι ΕΑΑΚίτες όμως (η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά στα πανεπιστήμια, καλά μπουμπούκια και αυτά) θυμήθηκαν τον Πολάκη και την παρουσία του στα ΕΑΑΚ τη δεκαετία του ’80 και μπούκαραν ετσιθελικά στο αμφιθέατρο φυσιολογίας «Γ. Κοτζιάς» της Ιατρικής Σχολής Αθηνών που επαναλειτούργησε μετά από 16 χρόνια και ο υπουργός έδινε βαρυσήμαντη ομιλία. Διέκοψαν την ομιλία του, του φώναζαν κάτι σε στυλ «δεν έχεις τσίπα πάνω σου» και μάλιστα βγάλανε και βίντεο για να θυμούνται τις ωραίες στιγμές. Εγώ καταδικάζω απερίφραστα το σκηνικό, για τον Πολάκη πάλι δεν παίρνω όρκο πως πριν από 4 χρόνια θα έκανε το ίδιο υπό άλλες περιστάσεις, αν την παρουσίαση έκανε υπουργός του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ.
Κυρίως πιάτο: Τα καλύτερα μας χρόνια
Σήμερα με έχει πιάσει ρομαντικό mood, μετά από διάφορες συνομιλίες μου επί διήμερον με ανώτερους και πιο χαμηλόβαθμους κυβερνητικούς παράγοντες. Θυμήθηκα μάλιστα και μια ταινία που δεν καταφέρνω να δω ποτέ ολόκληρη, διότι μου πέφτει λίγο γλυκανάλατη, αλλά για άλλους είναι σταθμός. «Τα καλύτερά μας χρόνια» λοιπόν, με την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ και τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Ένα ετερόκλητο ζευγάρι, αυτή πολιτικοποιημένη, αυτός δεν πολύ-χαμπαριάζει, γνωρίζεται στο Κολλέγιο, ερωτεύεται, κάνει σχέση κλπ, μετά έρχεται ο Πόλεμος, αυτοί χωρίζουν, μετά τον πόλεμο ξαναβρίσκονται, ξαναερωτεύονται, ξανακάνουν σχέση, πλην όμως (παράλληλα, περπατάμε παράλληλα, όπως έχει τραγουδήσει και ο Notis), οι διαφορές τους είναι πολύ μεγάλες για να παραμείνουν μαζί. Αν έχετε καταλάβει, έστω τα μισά από αυτά που έχω πει, είμαστε σε πολύ καλό δρόμο.
Η σχέση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δοκιμάζεται λοιπόν. Οι ΑΝΕΛ για πρώτη φορά απείλησαν πως θα κάνουν κάτι και το έκαναν. Απείλησαν πως δεν θα ψηφίσουν την αύξηση του ΦΠΑ στις μικρές ελληνικές ζυθοποιίες και το έκαναν. Μπράβο τους θα πω, ίσως είναι η μοναδική φορά που τους στηρίζω σε αυτό τους το εγχείρημα. Επομένως, μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το εν λόγω άρθρο και κατέπεσε στην επιτροπή. Με άλλα λόγια, άντε πάλι να ψάχνεις ισοδύναμα και ευτυχώς να λες που είναι λίγα τα λεφτά.
Από την άλλη όμως, μεγάλο προβληματισμό τόσο στον στενό πυρήνα του Μεγάρου Μαξίμου, όσο και σε πολλούς κεντρικούς υπουργούς, προκαλεί το ζήτημα των κόκκινων στεγαστικών δανείων (τα επιχειρηματικά τα έχουμε ξεγράψει, θα τα πάρουν τα funds). «Γυρνάμε στον κόσμο και μας λένε, εντάξει, να βάλουμε πλάτη, αλλά μη χάσουμε και το σπίτι μας» μου έλεγε με μεγάλη ανησυχία βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος διατηρεί επαφή με την κοινωνία. Αντίστοιχο είναι και το κλίμα στο Μαξίμου και γι’αυτό επέλεξε να σηκώσει τόσο το θέμα ο Πρόεδρος Αλέξης στη συνέντευξη Τύπου με τον ευχάριστο τύπο που γυρνάει όλη την Ευρώπη, ονόματι Μάρτιν Σουλτς. Και αν δεν του κάτσει όμως και οι θεσμοί απαιτήσουν το μέτρο, με σκληρούς όρους, για να κλείσει η αξιολόγηση; Διότι, θυμάμαι εγώ πολιτικές διαπραγματεύσεις μάτσο από τον καιρό του Προέδρου Αντώνη. Πολύ πετυχημένες, ομολογουμένως, πάντα μας έλεγαν να γυρίσουμε στην τότε Τρόικα.
Τα καλύτερα μας χρόνια λοιπόν. Και δεν λέω πως ο γάμος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα καταρρεύσει ως πύργος από τραπουλόχαρτα (τι ποιητικά που τα λέω σήμερα!). Αλλά, ότι δεν πρόκειται να περάσουν και πολύ όμορφα, αυτό μπορώ να το εγγυηθώ. Στο μεταξύ, με εντολή Καμμένου, μπορούν στις στολές τους οι άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων να ράβουν και τον άγιο της επιλογής τους. Καλοφόρετος ο άγιος!
