Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Ορεκτικό: Ανακρούει πρύμναν η κυβέρνηση για το ΔΝΤ
Θυμάστε κάτι ηρωισμούς της κυβέρνησης για το ΔΝΤ και τη μη εμπλοκή του στο ελληνικό πρόγραμμα; Θυμάστε που λέγαμε πως, μην παραλογιζόμαστε, η κυβέρνηση ζήτησε με έγγραφό της την εμπλοκή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και μας έλεγαν ότι είμαστε υποτακτικοί του ΔΝΤ και το θέλουμε στο ελληνικό πρόγραμμα; Ε, μαντέψτε, πρόκειται για μια ακόμα νίκη της κυβέρνησης! Αποφάσισαν να χαμηλώσουν πολύ τους τόνους, ακόμα και αν αναγνωρίζουν πως το ΔΝΤ πρόκειται να κάνει την επερχόμενη αξιολόγηση…μπάχαλο (θα το εξηγήσουμε παρακάτω). «Δεν θέλουμε να χαθεί άλλος πολιτικός χρόνος και κεφάλαιο με το ΔΝΤ, το ΔΝΤ είναι στα συμφωνηθέντα του Ιουλίου» είναι το μήνυμα που δίνουν πλέον σοβαροί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, οι οποίοι το έχουν δει το έργο μπροστά τους σε προβολή, αναφορικά με το τι θα γινόταν σε περίπτωση που επέμεναν για το ΔΝΤ. Άλλωστε, για τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά, το ΔΝΤ με τις λίγο αλλοπρόσαλλες τακτικές είναι sine qua non, επομένως…πάμε γι’ άλλες μάχες. Να είστε σίγουροι, όπως με έχουν προϊδεάσει κυβερνητικοί αξιωματούχοι, πως θα δούμε πολλά τους ερχόμενους μήνες.
Σαλάτα: Σκοτώνοντας το πελατειακό κράτος
Θέλω να σας εξομολογηθώ πως είμαι συγκινημένος και συγκλονισμένος ταυτόχρονα από τις διακηρύξεις του πρωθυπουργού, τόσο δια του υπουργικού συμβουλίου όσο και δι’ άλλων οδών, αναφορικά με την κυβερνητική σταυροφορία εναντίον του πελατειακού κράτους. Είμαι τόσο συγκινημένος που, όταν είδα το ΦΕΚ που δημοσίευσε το Liberal.gr αναφορικά με τον διορισμό ως μετακλητής υπαλλήλου της συζύγου του ξαδέρφου του Αλέξη Τσίπρα, Γιώργου Τσίπρα, στο γραφείο του κλαίοντος υπουργού Χρήστου Σπίρτζη, κόντεψα να βάλω τα κλάματα. Τα κλάματα όμως θα τα μπήξω κανονικά και με τον νόμο, αν υλοποιηθούν οι πληροφορίες που έχω που θέλουν την κυβέρνηση να συνεχίζει ανενόχλητη τους διορισμούς συγγενών (μέχρι να τελειώσουν και οι διαθέσιμοι) και φίλων (αυτοί είναι ανεξάντλητοι). Πεδίο δόξης λαμπρόν π.χ. το ΕΣΡ και κάτι κενές θέσεις που έχουν μείνει στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, όπου ήδη χρέη αντιπροέδρου εκτελεί επιστημονικός σύμβουλος της Όλγας Γεροβασίλη από το 2012.
Κυρίως πιάτο: Το διεθνές μπάχαλο με την ελληνική υπόθεση
Πάντως, όσο και να μην έχω πειστεί πως η κυβέρνησή μας έχει σοβαρές μεταρρυθμιστικές προθέσεις, το διεθνές περιβάλλον στο οποίο κινείται προϊδεάζει πως οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ ενδιαφέροντες και όχι με αποκλειστική ευθύνη του Αλέξη Τσίπρα και των συν αυτώ.
Όσο και αν κάποιοι επιμένουν πως τα δύο κρίσιμα ζητήματα που καίνε την Ελλάδα, τα της αξιολόγησης και το προσφυγικό, δεν συνδέονται, στην πράξη και στις συζητήσεις που γίνονται στις Βρυξέλλες η πραγματικότητα φαίνεται πως είναι κάπως διαφορετική. Η Τουρκία ακόμα δεν έχει κάνει τα αναμενόμενα, με αποτέλεσμα οι προσφυγικές ροές να μην μειώνονται. Αυτό δημιουργεί έντονη δυσαρέσκεια σε πολλούς κορυφαίους παράγοντες, τόσο χωρών του Βορρά όσο και της Ανατολικής Ευρώπης, ενώ η Κομισιόν πασχίζει επιτέλους να βάλει την Τουρκία επί της ουσίας στον χάρτη του σχεδιασμού, με τους Τούρκους να ακολουθούν μια χαλαρή διαπραγματευτική στρατηγική, με στόχο να αποκομίσουν ακόμα περισσότερα πολιτικά οφέλη. Με άλλα λόγια και απλώς ειπείν, η στρατηγική της Τουρκίας συνοψίζεται στο να μην κάνει σχεδόν τίποτα από όσα έχουν συμφωνηθεί και να ζητά μεγαλύτερες παραχωρήσεις από την ΕΕ, ακόμα και στην περιοχή του Αιγαίου, με μια ιδιότυπη μορφή συνδιαχείρισης με την Ελλάδα.
Στο ίδιο πλαίσιο, υπάρχει και η αξιολόγηση. Το ΔΝΤ, το οποίο δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το προσφυγικό, πιέζει για ένα πολύ αυστηρό ασφαλιστικό σύστημα, με δραματικές παρεμβάσεις σε πολλά μέτωπα, κάτι που απέχει πολύ από το draft που έχουν παρουσιάσει στις επαφές τους οι κ.κ. Κατρούγκαλος και Τσακαλώτος. Το ΔΝΤ σε καμία περίπτωση δεν έχει αποφασίσει ακόμα, αν θα μπει στο πρόγραμμα, αν και ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές χώρες πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση (έτσι συνιστούν και πλειοψηφία στο ΔΣ του ΔΝΤ), πλην όμως εξακολουθούν να υφίστανται αντιδράσεις από άλλες χώρες. Με άλλα λόγια, δημιουργείται μια πολύ σύνθετη εξίσωση: χώρες, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία, δεν συζητούν την εξαίρεση του ΔΝΤ, γιατί αλλιώς δεν θα έχουν κανένα έρεισμα στα εθνικά τους κοινοβούλια. Η Κομισιόν από την άλλη εμφανίζεται πιο ελαστική στο πλαίσιο του ασφαλιστικού, ενώ οι υπουργοί Οικονομικών θέλουν με τη σειρά τους να βγαίνουν τα νούμερα. Πλην όμως, δεν θέλουν να συζητήσουν για μια ιδιαίτερα διεισδυτική παρέμβαση στο χρέος, κάτι που το ΔΝΤ ζητά. Με άλλα λόγια και όπως το έθετε πολύπειρος Έλληνας αξιωματούχος, το ΔΝΤ πιέζει και στις δύο πλευρές: την μεν Ελλάδα σε σχεδόν «νεοφιλελεύθερες» (σ.σ. όπως το διαβάζει η κυβέρνηση) παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και τη δε Ευρώπη σε «προοδευτικές» λύσεις για το δημόσιο χρέος.
Στο μεταξύ, αναφορικά με τα ζητήματα της αξιολόγησης, διαφωνίες υπάρχουν και μεταξύ των υπόλοιπων θεσμών, τόσο για θέματα, όπως το ασφαλιστικό και το χρέος, όσο και για μικρότερα, όπως αυτό της ρύθμισης των κόκκινων δανείων. Χωρίς αυτό, βεβαίως, να σημαίνει πως πολλές φορές η κυβέρνηση δεν χειρίζεται ζητήματα με λανθασμένο τρόπο.
Πάντως, όπως ψυχανεμίζομαι, οι επόμενοι μήνες θα είναι «κολασμένοι» και η κυβέρνηση δεν πρόκειται απλά να κάτσει σε ρόλο παρατηρητή, με σκοπό να αποδεχθεί ό,τι τελικά συμφωνήσουν οι θεσμοί, υπό τη μορφή κοινής συνισταμένης, πως είναι το κατάλληλο για την Ελλάδα…
Κουίζ:
– Γιατί έμεινε εκτός θέσεων αντιπροέδρων τελικά ο Απόστολος Τζιτζικώστας; Μήπως κρίθηκε, με μια πιο ψύχραιμη ανάγνωση, πως δύο δεξιοί στην ίδια θέση είναι πολλοί;
– Έχουν κάτι κοινό ο Κωστής Χατζηδάκης και ο πρώην βουλευτής της ΝΔ και νέος γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού Νίκος Γεωργιάδης, πέρα από το ότι είναι καλοί φίλοι;
– Ποιο είναι το παρατσούκλι του Λευτέρη Αυγενάκη στη Βουλή; Αληθεύει ότι θυμίζει άλλον, πρώην Κρητικό βουλευτή, άλλου κόμματος, με μεγάλη ιστορία στης Βουλής τα έδρανα;
– Υπάρχουν 2-3 βουλευτές στο Ποτάμι που κάνουν δεύτερες σκέψεις για την παρουσία τους στο κόμμα; Και, εν τέλει, θα επικρατήσουν οι πρώτες ή οι δεύτερες;
