Γράφει η Σοφία Νέτα
Πρόσφατα ακούσαμε τις προγραμματικές δηλώσεις του Υπουργείου Υγείας και τα σχέδια για το επόμενο χρονικό διάστημα. Δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας, αναβάθμιση του, κάλυψη ανασφαλίστων, κατάργηση του 5ευρου και του «χαρατσιού» στις συνταγές, πρόσληψη ιατρικού προσωπικού, άνοιγμα κλινών ΜΕΘ, ανανέωση στόλου ΕΚΑΒ, πάταξη της διαφθοράς, εξυγίανση των προμηθειών και πολλές άλλες αλλαγές για τις οποίες οι αρμόδιοι του Υπουργείου στην Αριστοτέλους δεν ανέφεραν λέξη για το πώς και από πού θα αντληθούν οι απαιτούμενοι πόροι ώστε να τις πραγματοποιήσουν.
Ακούγοντας τις προγραμματικές δηλώσεις των Υπουργών, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, ότι έγινε επιλογή από τα χρόνια αιτήματα της Ελληνικής κοινωνίας και επιλέγηκαν τα πιο «πιασάρικα» ζητήματα υγείας που ταλανίζουν τον Ελληνικό λαό, τα οποία και επέλεξαν για να «λύσουν», υποσχόμενοι μια από τα ίδια…. Προβλήματα που και οι προκάτοχοι των παροικούντων στην Αριστοτέλους, είχαν κατά καιρούς δεσμευθεί πως θα έλυναν και δεν έγινε τίποτα….
Κανείς μας δεν άκουσε χθες τα αυτονόητα στις προγραμματικές δηλώσεις του Υπουργείου Υγείας, τόσο του κ. Υπουργού, κ. Κουρουμπλή, όσο και του Υφυπουργού, κ. Ξανθού. Πώς δηλαδή θα γίνουν όλα αυτά; Πότε θα πραγματοποιηθούν όλες αυτές οι αλλαγές; Με ποιους πόρους τη στιγμή που η χώρα μας δεν έχει ακόμα εξασφαλίσει ούτε καν την παραμονή της στην Ευρωζώνη;
Χρόνια τώρα, εκείνο που χρειάζεται η Ελλάδα είναι η σωστή σχεδίαση του υγειονομικού χάρτη της χώρας, ενός χάρτη που θα συγκεντρώνει τις πραγματικές ανάγκες όλης της χώρας σε υγειονομικό επίπεδο και θα τις κατανέμει ισότιμα και ορθολογικά. Μόνο έτσι θα μπορούσε κάποιος να βασιστεί σε γερά θεμέλια ώστε να σχεδιάσει μια πολιτική υγείας που θα έχει στόχο την υγειονομική κάλυψη όλης της χώρας, βάσει των πραγματικών αναγκών των πολιτών και κυρίως θα μπορούσε να αξιολογήσει τις ανάγκες και να θέσει προτεραιότητες για την ικανοποίηση τους. Κανείς από τους πολιτικούς μας οι οποίοι έχουν διατελέσει Υπουργοί Υγείας και σήμερα αλλά και στο παρελθόν δεν έχει μιλήσει για την ανάγκη ύπαρξης ενός σταθερού διοικητικού πλαισίου και ολοκληρωμένης οργάνωσης και διοίκησης του συστήματος υγείας με συγκεκριμένους στόχους, πλαισιωμένο από στελέχη έμπειρα και ικανά που να διαθέτουν τις απαιτούμενες γνώσεις και ικανότητες, οικονομικές και διοικητικές, ώστε βάσει συγκεκριμένου σχεδίου και πολιτικής υγείας να οργανώνουν και να διευθύνουν αρμονικά όλες τις υγειονομικές δομές της χώρας. Αντίθετα, για μια ακόμα φορά, πληροφορηθήκαμε για την άμεση «οικειοθελή» παραίτηση σύσσωμης της διοίκησης των νοσηλευτικών ιδρυμάτων και των υγειονομικών περιφερειών, προκειμένου αυτοί να αντικατασταθούν από άλλους, προφανώς φίλα προσκείμενους στην σημερινή κυβέρνηση και με μοναδικό κριτήριο τοποθέτησης τους το κομματικό τους χρωματισμό. Ουδέποτε κάποιος Υπουργός στη χώρα μας έκανε λόγο και προσπάθησε να οργανώσει το σύστημα υγείας της χώρας με διοικήσεις οι οποίες θα έχουν την ευχέρεια και τη δυνατότητα, όχι μόνο να ελέγχουν και να διευθύνουν τις δομές υγείας, αλλά και να ελέγχονται και να αξιολογούνται διαρκώς και βάσει συγκεκριμένου πλαισίου αρμοδιοτήτων, ευθυνών και αποτελεσματικότητας του έργου τους.
Πολύ φοβάμαι ότι όλα όσα ωραία ακούσαμε για μια ακόμα φορά, θα τα ξανακούσουμε και στο μέλλον. Πουθενά δεν αναφέρεται ο τρόπος με τον οποίον θα εξοικονομηθούν οι πόροι που θα χρειαστούν για την στήριξη του νέου δημόσιου συστήματος υγείας, των μαζικών προσλήψεων, της σύστασης και λειτουργίας νέων δομών υγείας, νέου εξοπλισμού κλπ. Η κατάργηση του 5ευρου, εμφανίζεται ως ο φραγμός στην πρόσβαση του πολίτη στην υγεία την στιγμή που η κατάρρευση του εθνικού συστήματος υγείας, καθιστά την όποια πρόσβαση σε αυτό άνευ ουσιαστικής σημασίας. Και είναι πραγματικά οξύμωρο να συζητάμε για σύσταση και οργάνωση του πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας, όταν η δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη έχουν παντελώς καταρρεύσει. Με ευχολόγια και με εκθέσεις ιδεών και διαπιστώσεις ουδέποτε λύθηκαν τα προβλήματα. Χωρίς εξασφάλιση των απαιτούμενων πόρων, χωρίς σωστό εκ βάθρων σχεδιασμό του υγειονομικού χάρτη και του συστήματος υγείας της χώρας και κυρίως χωρίς την απαιτούμενη βούληση, τίποτα δεν θα αλλάξει. Τα ασθενοφόρα μας, όσο καινούργια και να είναι θα συνεχίσουν να εκτελούν δρομολόγια «στον αέρα» ως ταξί για την μεταφορά ασθενών από και προς τα σπίτια τους, οι κλίνες στις μονάδες ΜΕΘ θα ανοιγοκλείνουν ανάλογα με τις συμβάσεις των επικουρικών ή μη ιατρών, την στιγμή που μονάδες νοσοκομείων θα καταρρέουν από το φόρτο εργασίας και τις ελλείψεις προσωπικού, ενώ άλλες θα βρίσκονται σε εφημερία σε κάποια ακριτική και αραιοκατοικημένη περιοχή αναμένοντας τους… ασθενείς! Όλοι οι ανασφάλιστοι, ενσυνείδητα και μη, εργαζόμενοι ή άνεργοι θα καλύπτονται ισότιμα και αφειδώς από το ελληνικό κράτος, το οποίο θα στενάζει για να στηριχθεί στις εισφορές των λίγων που συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να καταβάλουν στα ασφαλιστικά τους ταμεία, προσδοκώντας αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας. Πολύ κακό για το τίποτα λοιπόν οι προγραμματικές δηλώσεις του Υπουργείου Υγείας. Μακάρι να διαψευστούμε, γιατί ένα σωστό σύστημα υγείας το έχει πλέον ανάγκη η χώρα μας και οι πολίτες της.
