Γράφει ο Ευριπίδης Μπίλλης
Ο απλός λαός δικαιολογημένα και χωρίς πληροφόρηση παρασύρεται να πιστεύει ότι του σερβίρουν και εορτάζει ως ύψιστη Εθνική εορτή το γεγονός που οδήγησε και οδηγεί σε Εθνική καταστροφή.
Και όποιος κύριοι εξ υμών θεωρεί ότι υπερβάλω ή ότι λέω προσβλητικές ανευλαβείς ανακρίβειες, παρακαλείται να εντρυφήσει στα συνημμένα. Και εύχομαι, αν και αυτό είναι με την παρούσα κατάσταση αδύνατο, κάποτε μία πατριωτική επιτροπή της Ελληνικής Βουλής (και επιπλέον εύχομαι αυτό να μην γίνει μετά από μία νέα Εθνική καταστροφή), να αποφανθεί άνευ ψεύδους για το τι ήταν το Πολυτεχνείο του 1973.
Είναι όμως απαράδεκτο όλα τα κόμματα και οι εκπρόσωποι του λαού, που πρέπει να γνωρίζουν και θα έλεγα κυρίως το ΚΚΕ που δεν βλέπω λόγο γιατί δεν το κάνει (προφανώς όμως κάποιο λόγο θα έχει), αντί να αποδομήσουν κάθε προδοτικό γεγονός και κάθε ψευτο-εθνάρχη να «συνεορτάζουν» την επέτειο του Πολυτεχνείου για να δικαιολογήσουν ίσως την τότε και επακολουθήσασα προδοσία της Κύπρου και πρόσφατα της ίδιας της Ελλάδας.
Είναι δηλαδή τραγικό σε μια χώρα να θεωρείται «εθνική» επέτειος» ένα γεγονός που αποδεδειγμένα πλέον, προκλήθηκε προβοκατόρικα για να φέρει την συμφωνημένη καταστροφή της Κύπρου.
Και που οδήγησε στο σίγουρα σχεδιασμένο από τότε καθεστώς της ανεξέλεγκτης πρωθυπουργικής δικτατορίας. Γεγονός που οδήγησε και στη σημερινή υποδούλωση και καταστροφή της Ελλάδας.
Ένα γεγονός που προκλήθηκε τότε προβοκατόρικα για να αποτρέψει την ομαλή μετάβαση στη δημοκρατία, από τον Μαρκεζίνη (δείτε τα συνημμένα), τον μόνο ίσως πρόσφατο πολιτικό που αξίζει σεβασμού.
Προφανώς πολλοί τότε αγνοί νέοι μας μετείχαν στην εκδήλωση του Πολυτεχνείου αγωνιζόμενοι για πτώση της δικτατορίας. Πολλοί επίσης τότε, από άγνοια που σήμερα την αντιλαμβανόμαστε, αισθανθήκαμε εθνικό ρίγος για την «εξέγερση» του Πολυτεχνείου.
Μερικούς όμως άλλους, τους βλέπουμε, πολύ γνωστούς σήμερα τέως επιτρόπους της ΕΕ, πρωταγωνιστές για το σχέδιο Αννάν εκτουρκισμού της Κύπρου, τους βλέπουμε ως βασικά στελέχη «αριστερών», «σοσιαλιστικών» ή άλλων φανερών μνημονιακών νεοταξικών κομμάτων κτλ.
Δυστυχώς, όπως τα συνημμένα στοιχεία βοούν, το Πολυτεχνείο υπήρξε μία κατευθυνόμενη από ξένους προβοκατόρικη ενέργεια, που παρέσυρε και πολλούς άλλους νέους μας, που στόχο είχε την ματαίωση της προσπάθειας του Μαρκεζίνη για ομαλή μετάβαση στη δημοκρατία. Και κυρίως στόχο είχε την άλωση της Κύπρου.
Θυμίζω ότι κάτι παρόμοιο έγινε, κατά τον Μίκη και το 1972, από τον Ανδρέα Παπανδρέου προφανώς μετά από «εντολές» των γνωστών ξένων (Υπάρχει εκπομπή της ΕΡΤ (στο 1:04:41, Μίκης Θεοδωράκης ΣΤΑ ΑΚΡΑ μέρος 2ο, https://www.youtube.com/watch?v=dRVPr4pgNPE ,όπου ο Μίκης Θεοδωράκης λέει ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου αρνήθηκε τελικά να συμπράξει σε πτώση της δικτατορίας από Βασιλικούς αξιωματικούς παρ’ όλον όπως είπε ο Μίκης ότι είχαν γίνει δεκτά όλα όσα ζήτησε. Προφανώς είχε διαταγή γι αυτό. Σίγουρα για να «λυθεί» πρώτα το Κυπριακό».)
Δείτε πχ ένα στοιχείο του τελευταίου συνημμένου:
«Ο Μαύρος (τότε αρχηγός του πολιτικού κόμματος της Ένωσης Κέντρου, ΕΚ) κρατούσε επαφές και με τους δυτικογερμανούς (χαρακτηριστική είναι, εκτός από τα άλλα, και μια «τυχαία» συνάντηση και συζήτηση του Μαύρου με Γερμανό μεγαλοβιομήχανο στη Γυάρο).
Τελικά, πάντως, η κεντρώα ηγεσία αντιτάχτηκε στη «λύση Μαρκεζίνη» (στη στάση της ενισχύθηκε και από συμβουλές ορισμένων Αμερικανών και των δυτικογερμανών, που είχαν, ότι η «λύση Μαρκεζίνη» συναντάει την καθολική αντίθεση του λαού) κάτω από την πίεση της πλειοψηφίας των στελεχών της ΕΚ και, κυρίως, των κεντρογενών αντιστασιακών οργανώσεων («Δημοκρατική Άμυνα» κ.λ.π.) και απόρριψε τη συμμετοχή στις «εκλογές».
Δηλαδή όπως συνάγεται οι τότε πολιτικοί ηγέτες καθοδηγούμενοι από τους αμερικανούς σαμποτάρισαν (με εξαιρέσεις) την προσπάθεια Μαρκεζίνη.
Και κυρίως τη λύση Μαρκεζίνη σαμποτάρισε ο «εθνάρχης για τον οποίον υπενθυμίζω στο προτελευταίο συνημμένο τα στοιχεία για τα οποία με παρωπίδες όλοι αγνοούν. Ακόμα και το ΚΚΕ.
