Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Μεγάλη ανησυχία επικρατεί τις τελευταίες ημέρες σχετικά με το «καυτό» ζήτημα για τα Κόκκινα Δάνεια . Ο απόηχος της προηγούμενης εβδομάδας, βρήκε την κυβέρνηση σε αρκετά δύσκολη θέση με τις κοινωνικές αντιδράσεις και την δημόσια κατακραυγή, να οξύνουν αρκετά ακόμη τον εκνευρισμό και την αβεβαιότητα που ήδη προϋπήρχε.
«Πλειστηριασμοί επί τάπητος»
Η αφορμή δόθηκε στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης όπου και είχαμε το ξεκίνημα του πρώτου πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας. Στην αρχή και κατά την πρώτη συνεδρίαση τα απρόβλεπτα και οι σκηνές οχλαγωγίας που ακολούθησαν, οδήγησαν στην διακοπή της συνεδρίασης. Την επόμενη φορά, οι αντιδράσεις είχαν ως αποτέλεσμα την βίαιη αντιπαράθεση μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας, με το τοπίο να παραμένει θολό για ακόμη μία φορά.
« Στην γωνία τα funds»
Σύμφωνα και με την νομοθετική πρόβλεψη που αναφέρεται στο μνημόνιο τα κερδοσκοπικά funds θα έχουν την δυνατότητα όχι μόνο να αγοράζουν το χρέος-δάνειο του εκάστοτε κακού δανειολήπτη σε ποσό ασφαλώς μικρότερο της αρχικής του αξίας, αλλά σύμφωνα και με τις τελευταίες πληροφορίες οι απαιτήσεις των εταίρων μας έρχονται να συμπληρώσουν και να επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το ήδη τεταμένο κλίμα, υποστηρίζοντας πως τα Hedge funds θα πρέπει να κατέχουν στην ιδιοκτησία τους και την υποθήκη της κατοικίας.
« Το μέτρο που πρέπει να υιοθετηθεί»
Επειδή μολονότι πολλές φορές έχω εκφραστεί αρνητικά τόσο κατά της Κεντροαριστεράς και των δυνάμεων που την εκπροσωπούν, όσο και για το κόμμα των ΑΝΕΛ, αξίζει νομίζω να αναφερθεί το εξής.
Τόσο η πρόταση του κ.Θεοδωράκη, όσο και του βουλευτή κ.Καμένου, με βρίσκουν σύμφωνο και θα εξηγήσω το γιατί ευθύς αμέσως.
Αρχικά, θεωρώ λογικό το γεγονός πως σε περίπτωση που το υπό εξυπηρέτηση δάνειο βρεθεί ανάμεσα στο τρίγωνο κακοπληρωτή-τράπεζα-fund, να ισχύει το εξής: να μπορεί η τράπεζα να ενημερώνει λίγες ημέρες νωρίτερα των δανειολήπτη( περίπου 15-30 ημέρες) σχετικά με την μελλοντική πορεία που θα ακολουθηθεί εάν Α) δεν συνεχίζει να αποπληρώνει το δάνειο και Β) θελήσει να αγοράσει ο ίδιος το δάνειο του.
Σε αυτήν την περίπτωση, θεωρώ χρήσιμο να εκφέρω την άποψη πως ο δανειολήπτης θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να εξαγοράσει ο ίδιος το δάνειο του σε ποσοστό της τάξεως του 18-20% της αξίας του. Δεδομένου του γεγονότος πως το fund θα εξαγοράσει το δάνειο σε πολύ μικρότερη αξία από το προαναφερόμενο ποσοστό, θεωρώ πως με αυτήν την πρόβλεψη θα αποφευχθούν αδικίες και εννοείται κοινωνικές αντιδράσεις μείζονος σημασίας.
« Το προς αποφυγήν παράδειγμα»
Σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού τους στην κυβέρνηση, θα πρέπει να έχουν την περίπτωση της Ισπανίας. Στην εν λόγω περίπτωση την χρονική περίοδο 2013-2014 300-400 χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν να χάνουν τα σπίτια τους μέσα σε μία ημέρα με την Ισπανία να παραλύει από διαδηλώσεις και βίαιες πορείες.
Εν κατακλείδι, και με τα όσα βλέπω,ακούω και προσπαθώ να αφουγκραστώ η κοινωνία δείχνει να είναι σαν «καζάνι που βράζει». Ουδείς γνωρίζει πότε το νερό θα ξεχειλίσει αλλά προτού προβεί ο καθένας από εμάς σε μελλοντικές κινήσεις θα πρέπει να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του εκείνα τα στοιχεία που αποτελούν εχέγγυα και συναποτελούμενα μέρη της ταυτότητας των Ελλήνων. Και ένα από αυτά, ίσως και το σημαντικότερο είμαι το σπίτι του, η κατοικία όπου γαλουχήθηκε και μεγάλωσε προσπαθώντας να χτίσει τα δικά του όνειρα στην μέγγενη της κρίσης αλλά και του υπέρμετρου πλουτισμού τα προηγούμενα χρόνια.
