Αν είστε «γονιός» σκύλου πρέπει να γνωρίζετε ότι με τις πράξεις σας διαμορφώνετε τον χαρακτήρα του κατοικιδίου σας, όπως ακριβώς οι πράξεις σας έχουν επίδραση και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών σας. Έτσι, κάθε φορά που αφιερώνετε περισσότερο χρόνο με το να χαϊδεύετε την κοιλιά του σκύλου σας, με το να τον βγάζετε μεγάλες βόλτες και να παίζετε μαζί του, ή αντιθέτως κάθε φορά που απογοητεύεστε και του φωνάζετε επειδή έκανε σκανταλιά – π.χ. ξεπουπούλιασε όλα τα μαξιλάρια του καναπέ, έφαγε τις παντόφλες, τα παπούτσια ή την τσάντα σας – βάζετε ένα επιπλέον λιθαράκι στο χτίσιμο της συμπεριφοράς του.
Όπως αναφέρουν σε μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Journal of Research in Personality» ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, οι σκύλοι, όπως και οι άνθρωποι, έχουν διαθέσεις και χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που σχετίζονται άμεσα με την αντίδρασή τους σε διαφορετικές καταστάσεις. Και όχι μόνο αυτό: οι ερευνητές πήγαν όχι ένα αλλά πολλά βήματα πιο πέρα σε σύγκριση με τα όσα γνωρίζαμε ως σήμερα για τον σκυλίσιο χαρακτήρα δείχνοντας ότι αυτός, ανάλογα με τα βιώματα, αλλάζει και εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου.
«Κατά ιδιοκτήτη, κατά σκύλο» η προσωπικότητά τους
«Όταν οι άνθρωποι βιώνουν σημαντικές αλλαγές στη ζωή τους, χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους μπορούν να αλλάξουν. Ανακαλύψαμε ότι αυτό συμβαίνει και με τους σκύλους, και μάλιστα σε αναπάντεχα μεγάλο βαθμό» ανέφερε ο Γουίλιαμ Τσόπικ, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και κύριος συγγραφέας της νέας μελέτης και πρόσθεσε: «Περιμέναμε ότι η προσωπικότητα των σκύλων θα ήταν αρκετά σταθερή καθώς δεν βιώνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής τους τόσο «άγριες» όσο οι άνθρωποι. Είδαμε ωστόσο ότι και εκείνοι αλλάζουν πολύ. Αποκαλύψαμε ομοιότητες με τους ιδιοκτήτες τους, ανακαλύψαμε πότε είναι η ιδανική περίοδος για εκπαίδευση καθώς και πότε μπορούν να γίνουν πιο επιθετικοί προς άλλα ζώα».
Επιπροσθέτως, ο καθηγητής Τσόπικ και οι συνεργάτες του είδαν ότι η προσωπικότητα του κάθε σκύλου μπορεί να προβλέψει πολλά και σημαντικά για τη ζωή του – για παράδειγμα το πόσο κοντά θα νιώθει με τον ιδιοκτήτη του, πόσο πιθανό είναι να δαγκώνει, ακόμη και πόσο πιθανό είναι να εμφανίσει κάποια χρόνια νόσο. Η νέα μελέτη είναι μία από τις πρώτες – και σίγουρα η μεγαλύτερη – που εξετάζει τις αλλαγές στην προσωπικότητα των σκύλων.
Για τη διεξαγωγή της οι ερευνητές έβαλαν κάτω από το «μικροσκόπιό» τους τούς ιδιοκτήτες περισσότερων από 1.600 σκύλων από 50 διαφορετικές ράτσες. Η ηλικία των σκύλων κυμαινόταν από μερικές εβδομάδες ζωής ως τα 15 έτη ενώ τα σκυλιά χωρίστηκαν σε αρσενικά και θηλυκά. Μεταξύ άλλων, ζητήθηκε από τους ιδιοκτήτες τους να αξιολογήσουν την προσωπικότητα του σκύλου τους και να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με το ιστορικό της συμπεριφοράς τους. Οι ιδιοκτήτες των σκύλων απάντησαν επίσης σε ερωτήσεις σχετικά με τη δική τους προσωπικότητα.
Πότε είναι η καλύτερη περίοδος για εκπαίδευση στην υπακοή
«Εντοπίσαμε συσχετίσεις σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: ηλικία και προσωπικότητα, ομοιότητα στην προσωπικότητα μεταξύ ιδιοκτήτη και σκύλου καθώς και στην επίδραση που η προσωπικότητα του σκύλου είχε στην ποιότητα της σχέσης του με τον ιδιοκτήτη του» σημείωσε ο δρ Τσόπικ.
«Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία σκύλοι είναι πολύ πιο δύσκολο να εκπαιδευθούν. Είδαμε ότι η καλύτερη περίοδος για να διδαχθεί ένας σκύλος υπακοή είναι γύρω στην ηλικία των έξι, όταν έχει περάσει από το στάδιο του κουταβιού αλλά ακόμη είναι δυνατόν να αλλάξουν οι τρόποι του». Ενα χαρακτηριστικό που σπάνια αλλάζει στους σκύλους όσα χρόνια και αν περάσουν είναι ο φόβος και το άγχος, σημείωσε ο καθηγητής. Πάντως το «κατά μάνα, κατά κύρη» φαίνεται να ταιριάζει γάντι και στη σχέση μεταξύ ιδιοκτήτη και σκύλου.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι σκύλοι και τα αφεντικά τους μοιράζονται χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Ήταν χαρακτηριστικό ότι τα πιο εξωστρεφή άτομα ανέφεραν ότι οι σκύλοι τους ήταν πιο δραστήριοι και ενθουσιώδεις, ενώ αντιθέτως τα αφεντικά με πιο αρνητικά συναισθήματα χαρακτήριζαν τους σκύλους τους ως πιο φοβητσιάρηδες και λιγότερο δεκτικούς στην εκπαίδευση. Οι ιδιοκτήτες πάλι που αξιολογούσαν τους εαυτούς τους ως ευχάριστους αξιολογούσαν παράλληλα τα σκυλιά τους ως λιγότερο φοβισμένα και λιγότερο επιθετικά προς τους ανθρώπους και τα άλλα ζώα.
Οι ιδιοκτήτες που ένιωθαν πιο ευτυχισμένοι για τη σχέση τους με τον σκύλο τους ανέφεραν επίσης ότι τα σκυλιά τους ήταν δραστήρια και χαρούμενα, αλλά και δεκτικά στην εκπαίδευση. «Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με τα σκυλιά – όπως μαθήματα υπακοής και εκπαίδευση – και τα οποία δεν μπορούμε να κάνουμε με τους ανθρώπους. Μάλιστα, τα μαθήματα υπακοής συνδέονταν με πιο θετικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των σκύλων. Αυτό μας χαρίζει μια εκπληκτική ευκαιρία να εξετάσουμε γιατί η προσωπικότητα υφίσταται αλλαγές σε όλα τα ζώα» είπε ο δρ Τσόπικ.
Τεράστια η ανθρώπινη επιρροή στη σκυλίσια προσωπικότητα
Τα νέα ευρήματα αποδεικνύουν πόση δύναμη έχουν οι άνθρωποι σε ό,τι αφορά την επιρροή τους στην προσωπικότητα των σκυλιών τους. Ο καθηγητής Τσόπικ εξήγησε ότι πολλοί από τους λόγους για τους οποίους η προσωπικότητα των σκυλιών αλλάζει με την πάροδο του χρόνου είναι αποτέλεσμα της θεωρίας «φύση VS ανατροφής» η οποία ισχύει και στους ανθρώπους.
Το επόμενο βήμα για την ερευνητική ομάδα είναι να εξετάσει πώς το περιβάλλον το οποίο παρέχουν οι ιδιοκτήτες στους σκύλους τους μπορεί να επιδράσει στη συμπεριφορά των κατοικιδίων τους. «Ας υποθέσουμε ότι κάποιος υιοθετεί έναν σκύλο από ένα καταφύγιο ζώων. Ορισμένα χαρακτηριστικά του σκύλου θα συνδέονται σίγουρα με τη βιολογία και δεν θα μπορούν να αλλάξουν. Ωστόσο όταν αυτός ο εγκαταλελειμμένος σκύλος μπει σε ένα νέο περιβάλλον στο οποίο θα τον αγαπούν, θα τον πηγαίνουν βόλτες, θα ασχολούνται μαζί του, μπορεί να γίνει πιο κοινωνικός και χαλαρός.
Τώρα που ξέρουμε ότι η προσωπικότητα των σκύλων μπορεί να αλλάξει θέλουμε να κατανοήσουμε για ποιον λόγο οι σκύλοι δρουν – και αλλάζουν – με τον τρόπο που δρουν και αλλάζουν» κατέληξε ο καθηγητής Τσόπικ.
πηγή: tovima.gr
