H εγχώρια αριστερά μπορεί να κατακεραυνώνει την κυβέρνηση για δεξιά πολιτική αλλά στην πραγματικότητα μάλλον δεν ξέρει τι της γίνεται. Διότι αυτό που ζούμε είναι ο θρίαμβος του κρατισμού, αφού σε τελική ανάλυση είναι το κράτος και η κυβέρνηση που αποφασίζουν για το ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει στην αγορά. Όπως επίσης είναι το κράτος που κυνηγάει την επιχειρηματικότητα, δεν τη στηρίζει, δεν δημιουργεί ευκαιρίες, δεν κάνει δημόσιες επενδύσεις που θα βοηθήσουν την αγορά να ζεσταθεί.
Όπως έγραψε ο Γ. Δελαστίκ στο «Έθνος», ο δεξιός πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Σίνζο Αμπε, ενέκρινε ένα πρόγραμμα κρατικών δαπανών 10 τρισεκατομμυρίων γεν, που ισοδυναμούν με 116 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό τεράστιο, προκειμένου να δώσει κίνητρα για μια επιθετική ανάκαμψη της ιαπωνικής οικονομίας. «Θα δώσουμε τέλος στη συρρίκνωση της οικονομίας μας. Στόχος μας είναι να οικοδομήσουμε μια ισχυρότερη οικονομία, όπου τα κέρδη και τα εισοδήματα μπορούν να αυξηθούν. Για να το πετύχουμε αυτό, η κυβέρνηση πρέπει πρώτη να πάρει την πρωτοβουλία να δημιουργήσει ζήτηση και να ενισχύσει ολόκληρη την οικονομία», δήλωσε ο Ιάπωνας πρωθυπουργός. Και δεν έμεινε στα λόγια όπως κάνουν συνήθως οι δικοί μας.
Η κυβέρνησή του έβαλε μπροστά δημόσια έργα, ενισχύσεις προς επιχειρήσεις που επενδύουν σε νέες τεχνολογίες, οικονομική βοήθεια προς μικρές επιχειρήσεις, αλλά και σε προγράμματα οικονομικής ανακούφισης του πληθυσμού από διάφορες καταστροφές. Με το έκτακτο αυτό οικονομικό πρόγραμμα η κυβέρνηση έχει στόχο να πετύχει αύξηση του ΑΕΠ της Ιαπωνίας κατά 2% και να δημιουργήσει 600.000 νέες θέσεις εργασίας. Ο Σίνζο Αμπε, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία της χώρας μόλις τον περασμένο μήνα μετά τη σαρωτική νίκη του στις εκλογές, πιέζει επίσης ασφυκτικά την κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας να χαλαρώσει τη νομισματική της πολιτική και να διοχετεύσει πολύ περισσότερα χρήματα στην πραγματική οικονομία από όσα δίνει σήμερα.
Θα πει κάποιος ότι η Ελλάδα είναι μια υπερχρεωμένη χώρα και δεν μπορεί να τα κάνει αυτά. Λάθος! Η Ιαπωνία είναι ακόμη πιο χρεωμένη. Το χρέος της Ιαπωνίας έχει ήδη ξεπεράσει το…220% (!) του ΑΕΠ και αυτό αποδεικνύει πόσο αυθαίρετα είναι τα όρια π.χ. του 60% του ΑΕΠ που ορίζει το Μάαστριχτ ως ανώτατο ανεκτό δημόσιο χρέος από την ΕΕ ή το 120% του ΑΕΠ που τώρα τελευταία μας είπαν η ΕΕ και το ΔΝΤ ότι δήθεν είναι το έσχατο όριο βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους. Η Ιαπωνία έχει χρέος 220% του ΑΕΠ και η κυβέρνησή της προτίθεται να το αυξήσει προκειμένου να βοηθήσει την οικονομία να αναπτυχθεί.
Για τους Ιάπωνες η νέα χρονιά μπήκε με το…δεξί! Εμείς, στο…κέντρο (της κρίσης)!