Γράφει ο Μανόλης Καμπουράκης
Είναι μία από τις δύο εκπροσώπους μίας εκ των πιο ποδοσφαιρικών πόλεων της Ευρώπης. Η ποδοσφαιρική παράδοση στο Μιλάνο είναι κάτι παραπάνω από τεράστια φτάνοντας στο σημείο της δημιουργίας ενός θρύλου καθώς μαζί με Λονδίνο και Μαδρίτη είναι από τις πόλεις-φόβητρα για όποιον αντίπαλο πλησίαζε. Και όμως αυτή η ιστορία που έχουν δημιουργήσει Ίντερ και Μίλαν απειλείται και μάλιστα με τον πιο άσχημο τρόπο. Η Ίντερ έχει να δει τίτλο από την εποχή Μουρίνιο και έκτοτε έχει περάσει στην ανυδρία και στην παρακμή φτάνοντας τον Μοράτι στο σημείο να την πουλήσει στο Ερίκ Τοχίρ σχεδόν μία διετία πριν. Ο Ινδονήσιος μπήκε με πολλή όρεξη και λεφτά στην Ίντερ με σκοπό να την επαναφέρει στον δρόμο των επιτυχιών χωρίς ανταπόκριση με τον ίδιο να μην το βάζει κάτω και να επενδύει πολλά εκατομμύρια για ένα ακόμα καλοκαίρι. Και εδώ τίθεται ένα σημαντικό ερώτημα. Πόσο θα αντέξει να ξοδεύει χωρίς αντίκρυσμα;
Ο Τοχίρ θέλει να ξανακάνει την Ίντερ ένα από τα μεγαθήρια του ευρωπαϊκού και να την ανεβάσει στην κορυφή. Αυτό φάνηκε από την οικονομική πολιτική που ακολουθεί καθώς ακόμα και πριν την πλήρη ανάληψη της ιδιοκτησίας της Ίντερ είχε σημαντικό λόγο σε πολλές μεταγραφές. Συνολικά πριν την επίσημη έναρξη της εποχής Τοχίρ η Ίντερ ξόδεψε 50 εκ. για να φέρει παίκτες αξίας και σχεδόν όλα τα πλήρωσε το πορτοφόλι του. Όμως την ίδια σεζόν τα έσοδα της ομάδας από μεταγραφές κυμαίνονται στα 8 εκ. ευρώ. Αποτέλεσμα; Έλλειμα 42 εκατομμύρια, κακή παρουσία στο πρωτάθλημα η Ίντερ στην 5η θέση και στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ. Συγχωρήστε με αλλά μια ομάδα που επενδύει 50 εκατομμύρια δεν στοχεύει το Γιουρόπα Λγικ. Επίσης πτωτική πορεία είχαν τόσο τα διαρκείας της ομάδας όσο και οι πωλήσεις των προϊόντων της δείχνοντας ότι πλέον η Ίντερ και γενικότερα το Μιλάνο δεν πουλάει.
Και φτάσαμε στην καταστροφική περσινή σεζόν όπου υπάρχει μια κωμικοτραγική κατάσταση. Η Ίντερ επενδύει ξανά αλλά επενδύει κατά κύριο λόγο σε δανεικούς παίκτες πληρώνοντας πολλά ποσά αλλά για μία σεζόν χωρίς μεταπωλητική αξία για την ίδια. Ναι μεν τα έσοδα ξεπερνούσαν οριακά τα έξοδα αλλά οι προοπτικές ήταν ελάχιστες. Αν προστεθούν σε όλα αυτά η μηδαμινή προσφορά των «ηχηρών» δανεικών, η κακή εικόνα της ομάδας που συνοδεύτηκε με την δέκατη θέση αλλά και η τραγική μείωση 19% στα εισιτήρια κάνουν εύκολα αντιληπτό πως το μέλλον στο Μιλάνο είναι δυσοίωνο. Όμως ο Τοχίρ δεν το έβαλε κάτω και επενδύει ξανά δείχνοντας εμπιστοσύνη στο πρότζεκτ που άρχισε πριν από δύο χρόνια περίπου.
Η απόφαση του Ινδονήσιου να ξαναεπενδύσει στην Ίντερ είναι ολοκάθαρη. Η ομάδα του Μιλάνου είναι από τις πιο κινητικές στο μεταγραφικό παζάρι προσπαθώντας να στηριχθεί στον περσινό κορμό της και να καλύψει τις τρύπες της με ποιοτικές λύσεις. Ήδη ανακοινώθηκε η πρώτη δυνατή μεταγραφή του αμυντικού μέσου από το πριγκιπάτο, του Κοντογκμπιά, ενεργοποιήθηκε η ρήτρα του Σακίρι από την Μπάγερν ενώ αναμένεται να υπάρξουν και άλλες. Βρισκόμαστε στα τέλη Ιουνίου και η Ίντερ έχει ξοδέψει πάνω από 50 εκατομμύρια για να ισχυροποιήσει το ρόστερ της και προτίθεται να ξοδέψει πολλά ακόμα. Εδώ όμως είναι το σημαντικότερο στοίχημα. Η φετινή σεζόν είναι σίγουρα χαμένη από οικονομικής πλευράς ωστόσο οι ιθύνοντες κοιτούν το μέλλον. Εφόσον η Ίντερ καταφέρει να μπει στους ομίλους της σεζόν 2016-7 τότε αυτομάτως το πρώτο βήμα της τεράστιας επένδυσης είναι επιτυχημένο όμως αν δεν τα καταφέρει τότε δεν ξέρω αν ο Τοχίρ θα επενδύσει για τρίτο καλοκαίρι χωρίς να βλέπει ανταπόκριση.
Το Μιλάνο είναι από τις σημαντικότερες πόλεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η οπαδική βάση των ομάδων ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια. Ακόμα θυμάμαι τους παλαιότερους στα ποδοσφαιρικά στέκια να θέλουν να επισκεφτούν το Μιλάνο για να θαυμάσουν την Ίντερ ή την Μίλαν. Είναι κάτι σαν την ποδοσφαιρική Μέκκα για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους. Το κακό είναι ότι δεν το ακούω τώρα. Πολύ δύσκολα θα ακούσουμε ποδοσφαιρόφιλο της νέας γενιάς να επιθυμεί να ταξιδέψει στο Μιλάνο για να δει ποδόσφαιρο ή έστω στις βραδιές Τσάμπιονς Λιγκ να υποστηρίζει την Ίντερ ή την Μίλαν. Για αυτό οι ομάδες από το Μιλάνο οφείλουν να ανασυνταχθούν και να επιστρέψουν στις παλιές δόξες τους, η Ίντερ προσπαθεί και η φετινή χρονιά αποτελεί ίσως μία από τις κρισιμότερες στην ιστορία της έχοντας ως στόχο την πρώτη τριάδα για να συνεχίσει την μεγάλη επένδυση. Πάντως οι εκατομμύρια οπαδοί της εντός και εκτός Μιλάνου αυτό εύχονται. Τα υπόλοιπα στο γήπεδο!
