14 Μαΐου: Η ημέρα που το σήμα της Google «στολίζεται» για εκατομμύρια μάτια σε όλο τον πλανήτη με χρώματα Ελλάδας, μέσω του πρόσφατου διαγωνισμού Doodle for Google, ο οποίος ανέδειξε νικήτρια τη ζωγραφιά του δεκάχρονου Αστέριου Ρέυνικ.
14 Μαΐου: Η ημέρα που ο ρατσισμός χτυπά κατά πρόσωπο ένα δεκατετράχρονο αγόρι από το Αφγανιστάν στην περιοχή του μετρό Αττικής.
Ο μικρός Ελληνοαμερικάνος βρέθηκε – και μαζί το σχολείο του στο Λιτόχωρο- με ένα σωρό βραβεία και δώρα. Ο μικρός Αφγανός βρέθηκε – και μαζί η Ελλάδα του ήλιου, της δημοκρατίας και της φιλοξενίας – με ένα σωρό χαρακιές και ράμματα στο πρόσωπο.
Στον πρώτο τα δώρα τα χάρισε η Google, στον δεύτερο τον πόνο έδωσαν μερικοί άντρες ντυμένοι με μαύρα, ομοιόμορφα ρούχα.
Και τα δύο αυτά αγόρια θα συνεχίσουν τις ζωές τους. Εμείς οι υπόλοιποι, θα τα ξεχάσουμε πολύ γρήγορα. Αυτά θα θυμούνται για πάντα την δέκατη τέταρτη μέρα του Μάη του 2013. Είναι μια μέρα αντιπροσωπευτική της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας. Για κάθε μια ηλιαχτίδα που καταφέρνει να λάμψει, θα φανεί κι ένα σύννεφο, να σκοτεινιάσει τον ορίζοντα της όποιας αισιοδοξίας.
Η Ελλάδα ζει στο μεταίχμιο. Στην κόψη του ξυραφιού. Η Ελλάδα φαίνεται να είναι ικανή για τα καλύτερα αλλά και για τα χειρότερα. Που θα γείρει η πλάστιγγα; Στις μεγάλες νίκες της δημιουργικότητάς μας και του οράματος ενός καλύτερου μέλλοντος ή μήπως στις σκοτεινές ήττες της οργής και της βίας;
Την απάντηση θα πρέπει να τη δώσουμε εμείς οι ίδιοι και για τους εαυτούς μας. Δεν την χρωστάμε σε καμιά Ευρώπη αυτή την απάντηση. Την χρωστάμε στην Ελλάδα.
